< Salme 116 >
1 Halleluja! Jeg elsker HERREN, thi han hører min Røst, min tryglende Bøn,
Nahagugma ako kang Jehova, kay siya nagapatalinghug Sa akong tingog ug sa akong mga pangaliyupo.
2 ja, han bøjed sit Øre til mig, jeg paakaldte HERRENS Navn.
Tungod kay iyang gikiling kanako ang iyang igdulungog, Busa magatawag ako kaniya samtang ako buhi pa.
3 Dødens Baand omspændte mig, Dødsrigets Angster greb mig, i Trængsel og Nød var jeg stedt. (Sheol )
Ginalikusan ako sa mga talikala sa kamatayon, ug ang kasakit sa Sheol minggapusa kanako: Ang kaguol ug kasakit maoy hingpalgan ko. (Sheol )
4 Jeg paakaldte HERRENS Navn: »Ak, HERRE, frels min Sjæl!«
Unya gisangpit ko ang ngalan ni Jehova: Oh Jehova, luwasa ang akong kalag, nangamuyo ako kanimo.
5 Naadig er HERREN og retfærdig, barmhjertig, det er vor Gud;
Puno sa gracia si Jehova, ug matarung; Oo, maloloy-on ang atong Dios.
6 HERREN vogter enfoldige, jeg var ringe, dog frelste han mig.
Si Jehova nagabantay sa mga walay-pagtagad: Gipaubos ako, ug iyang giluwas ako.
7 Vend tilbage, min Sjæl, til din Ro, thi HERREN har gjort vel imod dig!
Bumalik ka sa imong kapahulayan, Oh kalag ko; Kay si Jehova nagpanalangin sa madagayaon gayud kanimo.
8 Ja, han fried min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Fald.
Kay imong giluwas ang akong kalag gikan sa kamatayon, Ang akong mga mata gikan sa mga luha, Ug ang akong mga tiil gikan sa pagkahidalin-as.
9 Jeg vandrer for HERRENS Aasyn udi de levendes Land;
Magalakaw ako sa atubangan ni Jehova Sa yuta sa mga buhi.
10 jeg troede, derfor talte jeg, saare elendig var jeg,
Ako motoo, kay mosulti ako: Gisakit ako sa hilabihan gayud:
11 sagde saa i min Angst: »Alle Mennesker lyver!«
Sa hinanali ako nakaingon: Ang tanang tawo mga bakakon.
12 Hvorledes skal jeg gengælde HERREN alle hans Velgerninger mod mig?
Unsa man ang akong igabayad kang Jehova Tungod sa tanan niyang mga kaayohan kanako?
13 Jeg vil løfte Frelsens Bæger og paakalde HERRENS Navn.
Dawaton ko ang copa sa kaluwasan, Ug pagasangpiton ko ang ngalan ni Jehova.
14 Jeg vil indfri HERREN mine Løfter i Paasyn af alt hans Folk.
Magabayad ako sa akong mga panaad kang Jehova, Oo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawohan.
15 Kostbar i HERRENS Øjne er hans frommes Død.
Hamili sa pagtan-aw ni Jehova Ang kamatayon sa iyang mga balaan.
16 Ak, HERRE, jeg er jo din Tjener, din Tjener, din Tjenerindes Søn, mine Lænker har du løst.
Oh Jehova, sa pagkamatuod ako mao ang imong alagad: Ako mao ang imong alagad, ang anak nga lalake sa imong alagad nga babaye; Gihubad mo ang akong mga talikala.
17 Jeg vil ofre dig Lovprisningsoffer og paakalde HERRENS Navn;
Akong ihalad kanimo ang halad-sa-pasalamat, Ug sangpiton ko ang ngalan ni Jehova.
18 mine Løfter vil jeg indfri HERREN i Paasyn af alt hans Folk
Kang Jehova magabayad ako sa akong mga panaad, Oo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawohan,
19 i HERRENS Hus's Forgaarde og i din Midte, Jerusalem!
Sa mga sawang sa balay ni Jehova, Sa kinataliwad-an mo, Oh Jerusalem. Dayegon ninyo si Jehova.