Salme 109

1 Til Sangmesteren. Af David. En Salme. Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

Untuk pemimpin biduan. Mazmur Daud. Ya Allah pujianku, janganlah berdiam diri!

2 Thi en gudløs, svigefuld Mund har de aabnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

Sebab mulut orang fasik dan mulut penipu ternganga terhadap aku, mereka berbicara terhadap aku dengan lidah dusta;

3 med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

dengan kata-kata kebencian mereka menyerang aku dan memerangi aku tanpa alasan.

4 til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

Sebagai balasan terhadap kasihku mereka menuduh aku, sedang aku mendoakan mereka.

5 de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

Mereka membalas kejahatan kepadaku ganti kebaikan dan kebencian ganti kasihku.

6 Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager staa ved hans højre,

"Angkatlah seorang fasik atas dia, dan biarlah seorang pendakwa berdiri di sebelah kanannya;

7 lad ham gaa dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

apabila dihakimi, biarlah ia keluar sebagai orang bersalah, dan biarlah doanya menjadi dosa.

8 hans Livsdage blive kun faa, hans Embede tage en anden;

Biarlah umurnya berkurang, biarlah jabatannya diambil orang lain.

9 hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

Biarlah anak-anaknya menjadi yatim, dan isterinya menjadi janda.

10 hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

Biarlah anak-anaknya mengembara tidak keruan dan mengemis, dan dihalau dari reruntuhan rumahnya.

11 Aagerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

Biarlah penagih hutang menyita segala kepunyaannya, dan orang-orang lain menjarah hasil jerih payahnya.

12 ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

Janganlah ada orang yang tetap menunjukkan kasihnya kepadanya, dan janganlah ada orang yang sayang kepada anak-anaknya yang menjadi yatim.

13 hans Afkom gaa til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt;

Biarlah dilenyapkan keturunannya, dan dihapuskan namanya dalam angkatan yang kemudian.

14 lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

Biarlah kesalahan nenek moyangnya diingat-ingat di hadapan TUHAN, dan janganlah dihapuskan dosa ibunya.

15 altid være de HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

Biarlah itu selalu diperhatikan TUHAN, supaya ingatan kepada mereka dilenyapkan dari bumi.

16 fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

Oleh karena ia tidak ingat menunjukkan kasih, tetapi mengejar orang sengsara dan miskin dan orang yang hancur hati sampai mereka mati.

17 han elsked Forbandelse, saa lad den naa ham; Velsignelse ynded han ikke, den blive ham fjern!

Ia cinta kepada kutuk--biarlah itu datang kepadanya; ia tidak suka kepada berkat--biarlah itu menjauh dari padanya.

18 Han tage Forbandelse paa som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

Ia memakai kutuk sebagai bajunya--biarlah itu merembes seperti air ke dalam dirinya, dan seperti minyak ke dalam tulang-tulangnya;

19 den blive en Dragt, han tager paa, et Bælte, han altid bærer!

biarlah itu baginya seperti pakaian yang dikenakannya, sebagai ikat pinggang yang senantiasa dipakainya.

20 Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

Biarlah semuanya itu dari pihak TUHAN menjadi upah orang yang mendakwa aku, dan upah orang-orang yang berkata-kata jahat terhadap aku."

21 Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Naade, frels mig for dit Navns Skyld!

Tetapi Engkau, ya ALLAH, Tuhanku, bertindaklah kepadaku oleh karena nama-Mu, lepaskanlah aku oleh sebab kasih setia-Mu yang baik!

22 Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vaander sig i mig;

Sebab sengsara dan miskin aku, dan hatiku terluka dalam diriku;

23 som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

aku menghilang seperti bayang-bayang pada waktu memanjang, aku dikebutkan seperti belalang.

24 af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

Lututku melentuk oleh sebab berpuasa, dan badanku menjadi kurus, habis lemaknya.

25 til Spot for dem er jeg blevet, de ryster paa Hovedet, naar de ser mig.

Aku telah menjadi cela bagi mereka; melihat aku, mereka menggelengkan kepalanya.

26 Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

Tolonglah aku, ya TUHAN, Allahku, selamatkanlah aku sesuai dengan kasih setia-Mu,

27 saa de sander, det var din Haand, dig, HERRE, som gjorde det!

supaya mereka tahu, bahwa tangan-Mulah ini, bahwa Engkaulah, ya TUHAN, yang telah melakukannya.

28 Lad dem forbande, du vil velsigne, mine Uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

Biar mereka mengutuk, Engkau akan memberkati; biarlah lawan-lawanku mendapat malu, tetapi hamba-Mu ini kiranya bersukacita.

29 lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

Biarlah orang-orang yang mendakwa aku berpakaikan noda, dan berselimutkan malunya sebagai jubah.

30 Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

Aku hendak bersyukur sangat kepada TUHAN dengan mulutku, dan aku hendak memuji-muji Dia di tengah-tengah orang banyak.

31 thi han staar ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.

Sebab Ia berdiri di sebelah kanan orang miskin untuk menyelamatkannya dari orang-orang yang menghukumnya.