Salme 109
1 Til Sangmesteren. Af David. En Salme. Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
Untuk pemimpin kor. Mazmur Daud. Ya Allah yang selalu kupuji, janganlah berdiam diri.
2 Thi en gudløs, svigefuld Mund har de aabnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
Sebab aku diserang penjahat dan penipu yang menyebarkan cerita-cerita bohong tentang aku.
3 med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
Mereka menyerang aku dengan kata-kata penuh kebencian, dan memerangi aku tanpa alasan.
4 til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
Mereka menuduh aku, walaupun aku mengasihi mereka, dan telah mendoakan mereka.
5 de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
Mereka membalas kebaikanku dengan kejahatan, dan kasihku dengan kebencian.
6 Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager staa ved hans højre,
Angkatlah seorang jahat untuk mengadili dia, biarlah ia didakwa oleh lawannya.
7 lad ham gaa dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
Biarlah ia diadili dan dinyatakan bersalah, dan biarlah doanya dianggap dosa.
8 hans Livsdage blive kun faa, hans Embede tage en anden;
Biarlah hidupnya lekas berakhir, dan jabatannya diambil oleh orang lain.
9 hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
Biarlah anak-anaknya menjadi yatim, dan istrinya menjadi janda.
10 hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
Biarlah anak-anaknya menjadi pengemis yang mengembara, dan diusir dari reruntuhan rumahnya.
11 Aagerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
Biarlah segala miliknya disita oleh penagih utang, dan hasil jerih payahnya dirampas orang.
12 ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
Jangan ada yang baik hati kepadanya, atau menyayangi anak-anak yang ditinggalkannya.
13 hans Afkom gaa til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt;
Biarlah seluruh keturunannya dibinasakan, dan namanya dilupakan oleh angkatan yang kemudian.
14 lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
Biarlah kejahatan leluhurnya tetap diingat TUHAN, dan dosa ibunya tidak dihapuskan.
15 altid være de HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
Biarlah dosa mereka selalu diingat TUHAN, dan tak ada yang mengenang mereka di bumi.
16 fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
Sebab orang itu tak pernah ingat untuk menunjukkan kasih sayang. Ia menganiaya orang miskin dan sengsara, dan membunuh orang yang tak berdaya.
17 han elsked Forbandelse, saa lad den naa ham; Velsignelse ynded han ikke, den blive ham fjern!
Ia suka mengutuk; biarlah ia sendiri kena kutuk! Ia tidak suka memberi berkat, biarlah tak ada berkat untuk dia!
18 Han tage Forbandelse paa som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
Baginya mengutuk itu perbuatan biasa, sama seperti mengenakan pakaiannya. Biarlah kutuk itu merembes seperti air ke badannya, dan seperti minyak ke dalam tulang-tulangnya.
19 den blive en Dragt, han tager paa, et Bælte, han altid bærer!
Biarlah kutuk itu menutupi dia seperti pakaian, dan selalu melingkari dia seperti ikat pinggang.
20 Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
TUHAN, jatuhkanlah hukuman itu atas penuduhku, atas orang yang bicara jahat tentang aku.
21 Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Naade, frels mig for dit Navns Skyld!
Tetapi tolonglah aku sesuai dengan janji-Mu, ya TUHAN Allahku, selamatkanlah aku karena kebaikan dan kasih-Mu.
22 Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vaander sig i mig;
Sebab aku miskin dan sengsara, dan hatiku terluka sampai dalam.
23 som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
Aku hampir hilang seperti bayangan di waktu petang, aku dikebaskan seperti belalang.
24 af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
Lututku gemetar karena berpuasa, badanku menjadi kurus kering.
25 til Spot for dem er jeg blevet, de ryster paa Hovedet, naar de ser mig.
Orang-orang yang melihat aku menghina aku sambil menggeleng-gelengkan kepala.
26 Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
Tolonglah aku, ya TUHAN Allahku, selamatkanlah aku sesuai dengan kasih-Mu.
27 saa de sander, det var din Haand, dig, HERRE, som gjorde det!
Maka musuhku akan tahu bahwa itu perbuatan-Mu, bahwa Engkau, TUHAN, yang melakukannya.
28 Lad dem forbande, du vil velsigne, mine Uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
Walaupun mereka mengutuk aku, semoga Engkau memberkati aku. Biarpun mereka bangkit, mereka akan dipermalukan; tetapi semoga aku, hamba-Mu, digembirakan.
29 lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
Biarlah orang-orang yang menuduh aku diliputi kehinaan, dan rasa malu menyelubungi mereka seperti jubah.
30 Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
Aku mau memuji TUHAN dengan suara nyaring, memasyhurkan Dia di tengah himpunan umat.
31 thi han staar ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.
Sebab Ia membela dan menyelamatkan orang miskin dari mereka yang menjatuhkan hukuman mati ke atasnya.
