Salme 107

1 Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Saa skal HERRENS genløste sige, de, han løste af Fjendens Haand

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 de led baade Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 og førte dem ad rette Vej, saa de kom til beboet By.

8 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 Thi han mætted den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 De sad i Mulm og Mørke, bundne i Pine og Jern,

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 fordi de havde staaet Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Raad.

12 Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Baand.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slaaer af Jern.

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær;

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynde hans Gerninger.

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 De for ud paa Havet i Skibe, drev Handel paa vældige Vande,

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 blev Vidne til HERRENS Gerninger, hans Underværker i Dybet;

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne taarnedes op;

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 skiftede Stormen til Stille, saa Havets Bølger tav;

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som bor der.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 der lader han sultne bo, saa de grunder en By at bo i,

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 tilsaar Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte paa Kvæg.

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 De bliver faa og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 han udøser Haan over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENS Naade paa Sinde!

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.