< Salme 107 >

1 Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
ستایشی یەزدان بکەن، لەبەر ئەوەی چاکە، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتاییە.
2 Saa skal HERRENS genløste sige, de, han løste af Fjendens Haand
با ئەوانەی یەزدان کڕینیەوە بەسەرهاتی خۆیان بگێڕنەوە، ئەوانەی لە دەستی دوژمن کڕینیەوە،
3 og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
لە وڵاتانەوە کۆی کردنەوە، لە ڕۆژهەڵات و ڕۆژئاوا، لە باکوور و باشوورەوە:
4 I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
هەندێک گومڕابوون لە چۆڵەوانی، لە بیابان، ڕێگایان بۆ شاری نیشتەجێبوونیان نەدۆزییەوە.
5 de led baade Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
برسی و تینوو بوون، گیانیان داهێزرا.
6 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان دەربازی کردن.
7 og førte dem ad rette Vej, saa de kom til beboet By.
ڕابەرایەتی کردن بۆ ڕێگای ڕاست، بۆ ئەوەی بچن بۆ شاری نیشتەجێبوون.
8 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد،
9 Thi han mætted den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
چونکە گیانێکی تینووی تێرکرد، گیانێکی برسی پڕکرد لە چاکە.
10 De sad i Mulm og Mørke, bundne i Pine og Jern,
هەندێک دانیشتن لە تاریکی و سێبەری مەرگ، لە دیلیێتی ئازار و ئاسن،
11 fordi de havde staaet Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Raad.
چونکە لە قسەکانی خودا یاخی بوون، سووکایەتییان بە ڕاوێژی هەرەبەرز کرد.
12 Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
لەبەر ئەوە پشتیان لەژێر باردا چەمایەوە، کەوتن و کەس نەبوو یارمەتییان بدات.
13 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان ڕزگاری کردن.
14 førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Baand.
لە تاریکی و سێبەری مەرگ دەریهێنان، کۆت و زنجیرەکانی پچڕاندن.
15 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد،
16 Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slaaer af Jern.
چونکە دەروازەی بڕۆنزی تێکشکاند، شیشە ئاسنەکانی شکاند.
17 De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
هەندێک بوونە گێل لە ڕێگای یاخیبوونیان و لە گوناهەکانیان تووشی ناخۆشی دەبن.
18 de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær;
قێزیان لە هەموو خواردنێک بووەوە، لە دەروازەکانی مەرگ نزیک بوونەوە.
19 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان ڕزگاری کردن.
20 sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
فەرمایشتی خۆی نارد و چاکی کردنەوە، لە فەوتان دەربازی کردن.
21 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد،
22 og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynde hans Gerninger.
با قوربانی سوپاسگوزاری بکەن، بە هەلهەلەوە باسی کردارەکانی بکەن.
23 De for ud paa Havet i Skibe, drev Handel paa vældige Vande,
هەندێک بە کەشتی دابەزینە ناو دەریا، ئەوانەی لە دەریای گەورە بازرگانییان دەکرد.
24 blev Vidne til HERRENS Gerninger, hans Underværker i Dybet;
ئەوان کارەکانی یەزدانیان بینی، کارە سەرسوڕهێنەرەکانی لە قووڵایی.
25 han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne taarnedes op;
بە قسەی ئەو ڕەشەبا هەستا، شەپۆلەکانی بەرزکردەوە.
26 mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
بەرز دەبنەوە بۆ ئاسمان، دادەبەزنە ناو قووڵاییەکان، گیانیان لە مەترسی دەتوێتەوە.
27 de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
وەک سەرخۆش سەرسم دەدەن و بە ئەملا و ئەولادا دەکەون، نازانن چی دەکەن.
28 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان دەربازی کردن.
29 skiftede Stormen til Stille, saa Havets Bølger tav;
ڕەشەبای هێدی کردەوە بۆ ئارامی، شەپۆلەکانی بێدەنگ کرد.
30 og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
دڵخۆش بوون، چونکە شەپۆلەکان هێمن بوونەوە، گەیاندیانی بەو بەندەرەی دەیانویست.
31 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد،
32 ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
با لەناو کۆڕی خەڵک بەرزی بکەنەوە، لە ئەنجومەنی پیرەکان ستایشی بکەن.
33 Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
ڕووباری کردە بیابان و سەرچاوەی ئاوەکانی کردە زەوی تینوو،
34 til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som bor der.
خاکی بە پیتی کردە زەوی بێ کەڵک، لەبەر خراپەی ئەوانەی تێیدا دانیشتبوون.
35 Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
بیابانی کردە گۆمە ئاو و زەوی وشکی کردە سەرچاوەی ئاوەکان.
36 der lader han sultne bo, saa de grunder en By at bo i,
برسییەکانی لەوێ نیشتەجێ کرد، شاری نیشتەجێبوونیان دامەزراند.
37 tilsaar Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
کێڵگەیان چاند و ڕەزەمێویان ڕواند، دەغڵیان بە بەروبووم بوو.
38 Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte paa Kvæg.
بەرەکەتداری کردن و زۆر زیاد بوون، ئاژەڵی ئەوانی کەم نەکردەوە.
39 De bliver faa og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
ئینجا کەم بوونەوە و چەمانەوە، لەژێر باری خراپەکاری و ناخۆشی.
40 han udøser Haan over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
ئەوەی ڕیسوایی بەسەر میرەکاندا دەڕێژێت، لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا گومڕای کردن.
41 Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
بەڵام هەژاری لە زەلیلی بەرز کردەوە، وەک ڕانە مەڕ بنەماڵەی ئەوانی زیاد کرد.
42 de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
سەرڕاستەکان ئەمە دەبینن و دڵخۆش دەبن، بەڵام هەموو خراپەکاران دەمیان دەگیرێت.
43 Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENS Naade paa Sinde!
کێ دانایە، با سەرنج بداتە ئەمانە و لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی یەزدان تێبگات.

< Salme 107 >