< Salme 107 >

1 Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
Mida akpe na Yehowa, elabena enyo, eye eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.
2 Saa skal HERRENS genløste sige, de, han løste af Fjendens Haand
Ame siwo Yehowa ɖe la negblɔ esia; ame siwo wòɖe tso futɔ la ƒe asi me,
3 og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
ame siwo nu wòƒo ƒui tso anyigbawo dzi, tso ɣedzeƒe kple ɣetoɖoƒe, anyiehe kple dziehe.
4 I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
Ame aɖewo tsa tsaglãla le gbedzi kple gbedadaƒo, eye womekpɔ mɔ si woato ayi du aɖe si me woanɔ la o.
5 de led baade Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
Dɔ kple tsikɔ wu wo, eye nu te woƒe luʋɔ ŋu le wo me.
6 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler
Tete wodo ɣli yɔ Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
7 og førte dem ad rette Vej, saa de kom til beboet By.
Ekplɔ wo tẽe yi ɖe du aɖe si me woanɔ.
8 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.
9 Thi han mætted den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
Elabena etsɔa nu nyuiwo ɖia ƒoe na ame siwo dɔ kple tsikɔ le wuwum.
10 De sad i Mulm og Mørke, bundne i Pine og Jern,
Ame aɖewo nɔ viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖi me, gamenɔla siwo le fu kpem le gakɔsɔkɔsɔwo me,
11 fordi de havde staaet Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Raad.
elabena wodze aglã ɖe Mawu ƒe nyawo ŋuti, eye wodo vlo Dziƒoʋĩtɔ la ƒe aɖaŋudede.
12 Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
Eya ta wòtsɔ wo de asi na dɔ sesẽ wɔwɔ, womu sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, eye ame aɖeke meli akpe ɖe wo ŋu o.
13 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
14 førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Baand.
Eɖe wo le viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖitsiɖi la me, eye wòtso woƒe gakɔsɔkɔsɔwo.
15 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta,
16 Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slaaer af Jern.
elabena eŋe akɔbligbowo, eye wòlã gayibɔ ƒe gametiwo me.
17 De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
Wo dometɔ aɖewo zu bometsilawo to woƒe aglãdzenuwo wɔwɔ me, eye wokpe fu le woƒe dzidadawo ta.
18 de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær;
Wonyɔ ŋu nuɖuɖu ɖe sia ɖe, eye woɖo ku ƒe agbowo nu.
19 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
20 sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòyɔ dɔ wo, heɖe wo tso tsiẽƒe.
21 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.
22 og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynde hans Gerninger.
Wonesa akpedavɔ nɛ, eye woaɖe eƒe dɔwɔwɔwo afia to aseyetsohawo me.
23 De for ud paa Havet i Skibe, drev Handel paa vældige Vande,
Ame aɖewo le meli me zɔ atsiaƒu dzi, wonye asitsalawo le tɔ gãwo dzi.
24 blev Vidne til HERRENS Gerninger, hans Underværker i Dybet;
Wokpɔ Yehowa ƒe dɔwɔwɔwo, wokpɔ eƒe nukudɔwo le atsiaƒu gɔme,
25 han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne taarnedes op;
elabena eƒo nu, elɔ ahom kɔ ɖe ƒu la dzi, eye eƒe tsotsoewo dze agbo.
26 mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
Woyi dziƒo boo, eye wogadze eme le gogloƒe ke, ale le woƒe agbe ƒe xaxa me, woƒe dzideƒo lolo gbana.
27 de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
Wole mumum sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, le nu klim abe ame siwo mu aha ene, eye womegale naneke gɔme sem o.
28 men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
29 skiftede Stormen til Stille, saa Havets Bølger tav;
Etsi ahom la nu wòzi ɖoɖoe abe dalĩ dom wole ene, eye ƒutsotsoeawo hã ɖo to kpoo.
30 og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
Wokpɔ dzidzɔ esi wòdze kɔ anyi, eye wòkplɔ wo va se ɖe esime wova ɖo afi si wodi be yewoanɔ.
31 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.
32 ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
Wonedoe ɖe dzi le dukɔ la ƒe ƒuƒoƒo me, eye woakafui le dumegãwo ƒe takpekpe me.
33 Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
Etrɔ tɔsisiwo wozu gbegbe kple tsidzɔƒewo wozu kuɖiɖinyigba,
34 til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som bor der.
eye agbledeƒe zu dzeƒi le ame siwo le teƒe ma ƒe nu vɔ̃ɖi wɔwɔ ta.
35 Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
Etrɔ gbegbe wòzu tɔʋu, eye kuɖiɖinyigba zu tsidzɔƒe;
36 der lader han sultne bo, saa de grunder en By at bo i,
afi mae wòkplɔ dɔwuitɔwo be woava nɔ, eye wotso du si me woanɔ.
37 tilsaar Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
Woƒã nukuwo ɖe agble me, wode waingblewo, eye wotse ku geɖe hena xaxa.
38 Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte paa Kvæg.
Eyra wo, eye woƒe xexlẽme dzi ɖe edzi ŋutɔ. Nenema ke mena woƒe lãhawo dzi ɖe kpɔtɔ o.
39 De bliver faa og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
Tete wozu ʋɛ, wobɔbɔ wo ɖe anyi le teteɖeanyi, dzɔgbevɔ̃e kple nuxaxa me;
40 han udøser Haan over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
eye eya ame si trɔa vlododo kɔna ɖe ame ŋkutawo dzi la, wɔe be wole tsaglãla tsam le gbegbe afi si mɔtoƒe aɖeke mele o.
41 Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
Ke ekɔ hiãtɔwo ɖe dzi tso woƒe hiã me, eye wòna woƒe ƒome dzi ɖe edzi abe lãhawo ene.
42 de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
Ame dzɔdzɔe kpɔe, eye wòkpɔ dzidzɔ, gake ame vɔ̃ɖiwo katã mia woƒe nu.
43 Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENS Naade paa Sinde!
Ame si nye nunyala la, neɖo to nu siawo, eye wòabu Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ŋuti.

< Salme 107 >