Salme 106

1 Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

Haleloia. Miderà an’ i Jehovah, fa tsara Izy, Fa mandrakizay ny famindram-pony.

2 Hvo kan opregne HERRENS vældige Gerninger, finde Ord til at kundgøre al hans Pris?

Iza no mahalaza ny asa lehibe ataon’ i Jehovah, Na mahatonona ny fiderana Azy rehetra?

3 Salige de, der holder paa Ret, som altid øver Retfærdighed!

Sambatra izay mitandrina ny mety Ka manao ny marina mandrakariva.

4 Husk os, HERRE, naar dit Folk finder Naade, lad os faa godt af din Frelse,

Jehovah ô, tsarovy aho araka ny fankasitrahanao ny olonao; Vangio amin’ ny famonjenao aho,

5 at vi maa se dine Udvalgtes Lykke, glæde os ved dit Folks Glæde og med din Arvelod prise vor Lykke!

Hahitako ny soa azon’ ny voafidinao, Hifaliako amin’ ny fifalian’ ny firenenao, Hiravoravoako miaraka amin’ ny lovanao.

6 Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.

Efa nanota izahay mbamin’ ny razanay, Efa nanao izay meloka sy ratsy izahay.

7 Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.

Ny razanay tany Egypta tsy mba nandinika ny fahagagana nataonao; Tsy mba nahatsiaro ny habetsahan’ ny famindram-ponao ireny, Fa niodina teo amoron-dranomasina, Dia teo amoron’ ny Ranomasina Mena

8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;

Kanefa namonjy azy ihany Izy noho ny anarany, Mba hampahafantarany ny asany lehibe.

9 han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;

Dia noteneniny mafy ny Ranomasina Mena, ka tonga maina iny; Ary nitondra azy nita ny rano lalina tahaka ny efitra Izy,

10 han fried dem af deres Avindsmænds Haand og udløste dem fra Fjendens Haand;

Namonjy azy tamin’ ny tanan’ ny mpandrafy Izy Ary nanavotra azy tamin’ ny tanan’ ny fahavalo.

11 Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;

Dia nosaronan’ ny rano kosa ny rafiny. Ka tsy nisy niangana na dia iray akory aza.

12 da troede de paa hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.

Dia nino ny teniny izy Ka nihira ny fiderana Azy.

13 Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej paa hans Raad;

Nalaky nanadino ny asany izy ka tsy niandry ny saina hatolony,

14 de grebes af Attraa i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;

Fa fatra-pila izy tany an-efitra, Sady naka fanahy an’ Andriamanitra tany an-tany foana.

15 saa gav han dem det, de kræved, og sendte dem Lede i Sjælen.

Dia nomeny azy izay nilainy, Kanefa nampahahiaziny kosa izy.

16 De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENS hellige;

Dia nialona an’ i Mosesy tany an-toby Izy ireo Sady nialona an’ i Arona, olo-masin’ i Jehovah.

17 Jorden aabned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;

Nisokatra ny tany, dia nitelina an’ i Datana Ka nanarona ny antokon’ i Abìrama.

18 Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.

Dia nisy afo nirehitra tamin’ ny antokony; Lelafo no nandoro ny ratsy fanahy.

19 De laved en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;

Nanao ombilahy kely tany Horeba izy Ka niankohoka teo anoloan’ ny sarin-javatra an-idina.

20 de bytted deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;

Ary ny voninahiny dia natakalony Sarin’ ny omby homana ahitra.

21 de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,

Nohadinoiny Andriamanitra, Mpamonjy azy, Izay efa nanao zava-dehibe tany Egypta,

22 Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.

Dia fahagagana tany amin’ ny tanin’ i Hama sy zava-mahatahotra teo amin’ ny Ranomasina Mena.

23 Da tænkte han paa at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Aasyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.

Ary nikasa handringana azy Izy, Raha tsy Mosesy voafidiny no nandroso hijoro tamin’ ny banga teo anatrehany hampiala ny fahatezerany mba tsy handringanany azy.

24 De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,

Ary nanamavo ny tany mahafinaritra ireo Sady tsy mba nino ny teniny,

25 men knurrede i deres Telte og hørte ikke paa HERREN;

Fa nimonomonona tany an-dainy Ka tsy nihaino ny feon’ i Jehovah.

26 da løfted han Haanden og svor at lade dem falde i Ørkenen,

Dia nanandratra ny tànany taminy Izy, Fa hampiampatrampatra azy any an-efitra

27 splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.

Ary ny taranany kosa any amin’ ny jentilisa, Ary hampihahakahaka azy any amin’ ny tany maro Izy.

28 De holdt til med Ba'al-Peor og aad af de dødes Ofre;

Nikambana tamin’ i Bala-peora ireo ka nihinana ny fanatitra ho an’ ny maty,

29 de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.

Dia nampahatezitra an’ i Jehovah tamin’ ny nataony, Ka dia namely azy tampoka ny areti-mandringana.

30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,

Fa nitsangana nandroso Finehasa ka nanao fitsarana; Dia nitsahatra ny areti-mandringana.

31 og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.

Ary nisaina ho fahamarinany izany Hatramin’ ny taranaka fara mandimby mandrakizay.

32 De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;

Nampahatezitra an’ i Jehovah teo anilan’ ny ranon’ i Meriba ireo, Ka nisy nanjo an’ i Mosesy noho ny nataon’ ireo;

33 thi de stod hans Aand imod, og han talte uoverlagte Ord.

Fa niodina tamin’ ny Fanahin’ i Jehovah ireo, ka dia nihoa-bava Mosesy.

34 De udrydded ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,

Tsy naringany ny firenena Izay nasain’ i Jehovah naringany;

35 med Hedninger blanded de sig og gjorde deres Gerninger efter;

Fa nifangaro tamin’ ny jentilisa izy Ka nianatra ny fanaony,

36 deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;

Dia nanompo ny sampiny izy, Ka dia nody fandrika ho azy izany.

37 til Dæmonerne ofrede de, og det baade Sønner og Døtre;

Namono ny zananilahy sy ny zananivavy ho fanatitra ho an’ ny demonia ireo;

38 de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;

Eny, nandatsaka rà marina izy, Dia ny ran’ ny zananilahy sy ny zananivavy, Izay novonoiny ho fanatitra ho an’ ny sampin’ i Kanana; Ka dia nametaveta ny tany tamin’ ny rà izy.

39 de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.

Ary naloto tamin’ ny asany izy Ary nahatonga azy ho mijangajanga ny nataony.

40 Da blev HERREN vred paa sit Folk og væmmedes ved sin Arv;

Dia nirehitra tamin’ ny olony ny fahatezeran’ i Jehovah, Ka nataony ho zava-betaveta ny lovany.

41 han gav dem i Folkenes Haand, deres Avindsmænd blev deres Herrer;

Dia nanolotra azy teo an-tànan’ ny jentilisa Izy, Ka izay nankahala azy no nanapaka azy.

42 deres Fjender voldte dem Trængsel, de kuedes under deres Haand.

Ary nampahory azy ny fahavalony, Ka naetry tambanin’ ny tànany izy.

43 Han frelste dem Gang paa Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;

Matetika Izy no nahafaka azy; Fa ireo kosa niodina taminy ihany araka ny fisainany Ka nihalevona noho ny helony.

44 dog saa han til dem i Trængslen, saa snart han hørte dem klage;

Kanefa nijery ny fahoriany ihany Izy. Raha nandre ny fitarainany;

45 han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;

Dia nahatsiaro ny fanekeny Izy Ka nanenina araka ny haben’ ny famindram-pony.

46 han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.

Dia nataony nahita famindram-po ireny Tamin’ izay rehetra namabo azy.

47 Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi maa love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.

Vonjeo izahay, ry Jehovah Andriamanitray ô, Ka angòny avy amin’ ny jentilisa, Mba hisaoranay ny anaranao masìna Sy hifalianay amin’ ny fiderana Anao.

48 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!

Isaorana anie Jehovah Andriamanitry ny Isiraely, hatramin’ ny taloha indrindra ka mandrakizay; Ary aoka ny olona rehetra hanao hoe: Amena! Haleloia.