Salme 106

1 Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

Toonu Onyenwe anyị. Keleenụ Onyenwe anyị nʼihi na ọ dị mma; Ịhụnanya ya na-adịgide ruo mgbe ebighị ebi.

2 Hvo kan opregne HERRENS vældige Gerninger, finde Ord til at kundgøre al hans Pris?

Onye pụrụ ikwupụtasịcha ihe ukwu niile nke Onyenwe anyị na-arụ maọbụ kwupụta otuto ya niile?

3 Salige de, der holder paa Ret, som altid øver Retfærdighed!

Ndị a gọziri agọzi ka ha bụ, bụ ndị na-edebe ikpe ziri ezi, ndị ahụ na-eme ezi ihe mgbe niile.

4 Husk os, HERRE, naar dit Folk finder Naade, lad os faa godt af din Frelse,

O Onyenwe anyị, cheta m mgbe ị ga-egosi ndị gị ihuọma, bịa leta m, mgbe ị na-azọpụta ha,

5 at vi maa se dine Udvalgtes Lykke, glæde os ved dit Folks Glæde og med din Arvelod prise vor Lykke!

ka m soro keta oke na ngọzị ndị gị ị họpụtara, ka m keta oke nʼọṅụ ahụ dịrị mba gị sorokwa ihe nketa gị nye otuto.

6 Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.

Anyị emehiela, dịka nna nna anyị ha mehiere; anyị emeela ihe ọjọọ, rụọkwa ọrụ ajọ omume.

7 Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.

Mgbe nna nna anyị ha nọ nʼIjipt, ha echeghị uche banyere ọrụ ebube gị niile; ha echetakwaghị ịba ụba nke ebere gị niile, kama ha nupuru isi nʼakụkụ oke osimiri ahụ, bụ Osimiri Uhie.

8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;

Ma ọ zọpụtara ha nʼihi aha ya, ime ka a mara ike ya dị ukwuu.

9 han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;

Ọ baara Osimiri Uhie mba, ọ tachaa; o dufere ndị ya site nʼebe dị omimi gafee dịka ọ bụ ọzara.

10 han fried dem af deres Avindsmænds Haand og udløste dem fra Fjendens Haand;

Ọ zọpụtara ha site nʼaka ndị kpọrọ ha asị; gbapụtakwa ha site nʼaka ndị iro ha.

11 Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;

Mmiri ahụ riri ndị iro ha niile; ọ dịghị otu onye nʼime ha fọdụrụ.

12 da troede de paa hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.

Mgbe ahụ, ha kweere okwu gị niile, ma bụkuo gị abụ otuto.

13 Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej paa hans Raad;

Ma o teghị aka, ha chefuru ihe niile ọ rụrụ, ha e chereghị ka ndụmọdụ ya pụta ìhè.

14 de grebes af Attraa i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;

Nʼọzara, ha sooro ọchịchọ nke obi ha; nʼala tọgbọrọ nʼefu, ha nwara Chineke ọnwụnwa.

15 saa gav han dem det, de kræved, og sendte dem Lede i Sjælen.

Nʼihi ya, o nyere ha ihe ha rịọrọ ya, ma zite ọrịa na-efe efe ka ọ dakwasị ha.

16 De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENS hellige;

Nʼetiti ọmụma ụlọ ikwu ha, ha kworo ekworo megide Mosis na Erọn, ndị e doro nsọ nye Onyenwe anyị.

17 Jorden aabned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;

Ala meghere loda Datan, o likwara Abiram, na ndị otù ya.

18 Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.

Ọkụ repịara ndị niile sonyere ha; ire ọkụ repịara ndị ajọ omume.

19 De laved en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;

Na Horeb, ha kpụrụ nwa ehi, kpọọ isiala nye arụsị e jiri igwe pịa.

20 de bytted deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;

Ha jiri oyiyi oke ehi nke na-ata ahịhịa gbanwere Ebube ha.

21 de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,

Ha chefuru Chineke, onye zọpụtara ha, onye rụrụ ọtụtụ ọrụ dị ukwuu nʼIjipt,

22 Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.

ọtụtụ ihe ịrịbama nʼala Ham, na ọtụtụ ọrụ ịtụnanya nʼakụkụ Osimiri Uhie.

23 Da tænkte han paa at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Aasyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.

Nʼihi ya, o kwuru na ọ ga-ala ha nʼiyi, ma Mosis, onye ya ọ họpụtara, guzoro nʼetiti ndị ahụ na Chineke, ka oke iwe ya ghara ịla ha nʼiyi.

24 De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,

Emesịa, ha ledara ala ọma ahụ anya, ha ekwenyeghị na nkwa ya.

25 men knurrede i deres Telte og hørte ikke paa HERREN;

Ha tamuru ntamu nʼime ụlọ ikwu ha; ha erubekwaghị isi nye Onyenwe anyị.

26 da løfted han Haanden og svor at lade dem falde i Ørkenen,

Nʼihi nke a, o weliri aka ya elu ṅụọrọ ha iyi na ọ ga-eme ka ha niile nwụọ nʼọzara,

27 splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.

mee ka agbụrụ ha daa nʼetiti mba dị iche iche, ma chụsasịa ha nʼala niile.

28 De holdt til med Ba'al-Peor og aad af de dødes Ofre;

Ha dịnyeere ndị na-efe arụsị Baal nke Peoa, riekwa ihe e ji chụọrọ chi na-enweghị ndụ aja;

29 de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.

ha sitere nʼajọ omume ha kpasuo Onyenwe anyị iwe, nke mere ka ọrịa na-efe efe dakwasị ha.

30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,

Ma Finehaz guzoro ọtọ, mee ihe ziri ezi, ọrịa ahụ na-efe efe kwụsịkwara.

31 og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.

A gụnyere nke a dịka ezi omume nye ya site nʼọgbọ ruo nʼọgbọ.

32 De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;

Nʼakụkụ mmiri Meriba, ha kpasuru Onyenwe anyị iwe, nʼihi ha, nsogbu dakwasịrị Mosis;

33 thi de stod hans Aand imod, og han talte uoverlagte Ord.

nʼihi na ha nupuru isi megide Mmụọ nke Chineke, Mosis kwuru okwu, na-echeghị echiche banyere ihe ọ na-ekwu.

34 De udrydded ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,

Ha egbuchapụghị mba niile bi nʼala ahụ dịka Onyenwe anyị dọrọ ha aka na ntị ka ha mee.

35 med Hedninger blanded de sig og gjorde deres Gerninger efter;

Kama ha gwakọtara onwe ha na mba niile nke ala ahụ, site otu a, mụta ime ka ha na-eme.

36 deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;

Ha fere arụsị ha ofufe, nke ghọrọ ihe ịma nʼọnya nye ha.

37 til Dæmonerne ofrede de, og det baade Sønner og Døtre;

Ha gara nʼihu were ụmụ ha ndị ikom na ndị inyom chụọrọ chi na-abụghị chi aja.

38 de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;

Ha na-awụfu ọbara ndị na-emeghị ihe ọbụla, ọbara ụmụ ha ndị ikom na ndị inyom, bụ ndị ha chụrụ dịka aja nye arụsị niile nke ala Kenan, si otu a jiri ọbara ha merụọ ala ahụ.

39 de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.

Ha sitere nʼihe ha na-eme merụọ onwe ha; site nʼaka ọrụ ha, maka uru ha nyefere onwe ha nʼaka ndị na-emerụ ha.

40 Da blev HERREN vred paa sit Folk og væmmedes ved sin Arv;

Nʼihi nke a, iwe were Onyenwe anyị megide ndị ya; ọ gụkwara ihe nketa ya dịka ihe rụrụ arụ.

41 han gav dem i Folkenes Haand, deres Avindsmænd blev deres Herrer;

Ọ raara ha nye nʼaka ndị mba ọzọ dị iche iche, ndị kpọrọ ha asị chịkwara ha.

42 deres Fjender voldte dem Trængsel, de kuedes under deres Haand.

Ndị iro ha mekpara ha ahụ chie ha ọnụ nʼala nʼokpuru ike ha.

43 Han frelste dem Gang paa Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;

Ọtụtụ oge, ọ napụtara ha, ma ha nọgidesịrị ike nʼinupu isi site na ndụmọdụ ya, bụrụ ndị lara nʼiyi nʼime mmehie ha.

44 dog saa han til dem i Trængslen, saa snart han hørte dem klage;

Ma mgbe ọ nụrụ mkpu akwa ha, ọnọdụ mkpagbu ha metụtara ya;

45 han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;

nʼihi ha, o chetara ọgbụgba ndụ ya, sitekwa nʼoke ịhụnanya ya, meere ha ebere.

46 han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.

Ọ na-emekwa ka ndị ahụ dọtara ha nʼagha nwee ọmịiko nʼahụ ha.

47 Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi maa love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.

O Onyenwe anyị Chineke anyị, zọpụta anyị, chịkọta anyị site nʼaka mba dị iche iche, ka anyị nwee ike nye aha nsọ gị ekele ma nyaakwa isi nʼime otuto gị.

48 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!

Otuto dịrị Onyenwe anyị, bụ Chineke nke Izrel, site nʼebighị ebi ruo ebighị ebi. Ka mmadụ niile sị, “Amen!” Toonu Onyenwe anyị.