< Salme 105 >

1 Pris HERREN, paakald hans Navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Aasyn;
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme naar ud over Jorden;
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 idet han sagde: »Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod.«
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 Da de kun var en liden Hob, kun faa og fremmede der,
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger:
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 »Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!«
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENS Ord stod han Prøven igennem.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Paa Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs;
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Han lod sit Folk blive saare frugtbart og stærkere end dets Fjender;
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 han sendte Mørke, saa blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 han talede, saa kom der Bremser og Myg i alt deres Land;
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 han slog baade Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 han talede, saa kom der Græshopper, Springere uden Tal,
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 de aad alt Græs i Landet, de aad deres Jords Afgrøde;
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled;
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 han aabnede Klippen, og Vand strømmed ud, det løb som en Flod i Ørkenen.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

< Salme 105 >