< Salme 103 >
1 Af David. Min Sjæl, lov HERREN, og alt i mig love hans hellige Navn!
Pisarema raDhavhidhi. Rumbidza Jehovha, iwe mweya wangu; zvose zviri mukati mangu, ngazvirumbidze zita rake dzvene.
2 Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
Rumbidza Jehovha, iwe mweya wangu, uye urege kukanganwa mikomborero yake yose,
3 Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
iye anokanganwira zvivi zvako zvose, uye anoporesa kurwara kwako kwose,
4 han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
anodzikinura upenyu hwako kubva pagomba, uye anokushongedza korona yorudo netsitsi,
5 han, som mætter din Sjæl med godt, saa du bliver ung igen som Ørnen!
anogutsa zvido zvako nezvinhu zvakanaka, kuti uduku hwako huvandudzwe sohwegondo.
6 HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
Jehovha anoita zvakarurama, uye anoruramisira vose vakadzvinyirirwa.
7 Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
Akazivisa nzira dzake kuna Mozisi, namabasa ake kuvanhu veIsraeri:
8 barmhjertig og naadig er HERREN, langmodig og rig paa Miskundhed;
Jehovha ane tsitsi nenyasha, anononoka kutsamwa, azere norudo.
9 han gaar ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt paa Vrede;
Haangarambi achipomera mhosva, uye haangarambi akatsamwa nokusingaperi;
10 han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
haatiitiri sezvakafanira zvivi zvedu, kana kutipa mubayiro sezvakafanira zvakaipa zvedu.
11 Men saa højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
Nokuti sokukwirira kwaakaita kudenga kumusoro kwenyika, ndizvo zvakaita kukura kworudo rwake kuna vanomutya;
12 Saa langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
sokuva kure kwamabvazuva namavirira, saizvozvo akabvisa kudarika kwedu kwatiri.
13 Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
Sokunzwira tsitsi kunoita baba vana vavo, saizvozvo Jehovha ane tsitsi pamusoro pavanomutya;
14 Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
nokuti anoziva kuti takaumbwa sei, anorangarira kuti tiri guruva.
15 som Græs er Menneskets Dage, han blomstrer som Markens Blomster;
Kana ari munhu zvake, mazuva ake akaita souswa, anokura seruva resango;
16 naar et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted faar ham aldrig at se igen.
mhepo inorova napamusoro paro onei raenda, uye nzvimbo yaranga riri haicharirangaririzve.
17 Men HERRENS Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
Asi kubva pakusingaperi kusvikira pakusingaperi, rudo rwaJehovha rwuri pane avo vanomutya, nokururama kwake kuvana vavana vavo,
18 for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, saa de gør derefter.
naavo vanochengeta sungano yake uye vanorangarira kuita zvaakatema.
19 HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
Jehovha akasimbisa chigaro chake choushe kudenga, uye ushe hwake hunotonga zvinhu zvose.
20 Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, saa snart I hører hans Røst.
Rumbidzai Jehovha, imi vatumwa vake, nemi vane simba vanoita zvaakarayira, vanoteerera shoko rake.
21 Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
Rumbidzai Jehovha, imi hondo dzose dzokudenga, imi varanda vake vanoita kuda kwake.
22 Lov HERREN, alt, hvad han skabte, paa hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!
Rumbidzai Jehovha, imi mabasa ake ose kwose kwose kuno umambo hwake. Rumbidza Jehovha, mweya wangu.