Salme 103

1 Af David. Min Sjæl, lov HERREN, og alt i mig love hans hellige Navn!

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

2 Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!

ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

3 Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,

او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

4 han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,

جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

5 han, som mætter din Sjæl med godt, saa du bliver ung igen som Ørnen!

جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

6 HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.

خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

7 Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;

او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

8 barmhjertig og naadig er HERREN, langmodig og rig paa Miskundhed;

خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

9 han gaar ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt paa Vrede;

خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

10 han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.

او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

11 Men saa højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

12 Saa langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

13 Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.

همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

14 Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;

خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

15 som Græs er Menneskets Dage, han blomstrer som Markens Blomster;

عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

16 naar et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted faar ham aldrig at se igen.

که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

17 Men HERRENS Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn

اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

18 for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, saa de gør derefter.

19 HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.

خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

20 Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, saa snart I hører hans Røst.

ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

21 Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.

ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

22 Lov HERREN, alt, hvad han skabte, paa hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!

ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!