Salme 102

1 Bøn af en elendig, naar hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.

Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

2 HERRE, lyt til min Bøn, lad mit Raab komme til dig,

Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

3 skjul dog ikke dit Aasyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; naar jeg kalder, saa skynd dig og svar mig!

Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

4 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

5 mit Hjerte er svedet og visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

6 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

7 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen paa øde Steder;

Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

8 om Natten ligger jeg vaagen og jamrer saa ensom som Fugl paa Taget;

Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

9 mine Fjender haaner mig hele Dagen; de, der spotter mig, sværger ved mig.

Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

10 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Taarer

Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

11 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

12 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

13 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

14 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, naar Naadens Tid, naar Timen er inde;

Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

15 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

16 Og HERRENS Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

17 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

18 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

19 For Efterslægten skal det optegnes, et Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

20 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

21 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

22 at HERRENS Navn kan forkyndes i Zion, hans Pris i Jerusalem,

Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

23 naar Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

24 Han lammed min Kraft paa Vejen, forkorted mit Liv.

Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

25 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine Aar er fra Slægt til Slægt.

Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

26 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

27 de falder, men du bestaar, alle slides de op som en Klædning;

Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

28 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine Aar faar aldrig Ende! Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestaa for dit Aasyn.

Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.