< Salme 102 >

1 Bøn af en elendig, naar hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.
Kadhannaa Namni Dhiphate Tokko Faaruu Booʼichaa Faarsee Fuula Waaqayyoo Duratti Dhiʼeeffatu. Yaa Waaqayyo, kadhannaa koo naa dhagaʼi; iyyi ani gargaarsaaf iyyadhus si bira haa gaʼu.
2 HERRE, lyt til min Bøn, lad mit Raab komme til dig,
Yeroo ani dhiphadhetti, fuula kee na duraa hin dhoksin. Gurra kee gara kootti deebisi; yommuu ani si waammadhu dafiitii deebii naa kenni.
3 skjul dog ikke dit Aasyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; naar jeg kalder, saa skynd dig og svar mig!
Barri koo akkuma aaraatti ni badaatii; lafeen koos akkuma barbadaa ibiddaa bobaʼaa jira.
4 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
Garaan koo dhukkubsatee akkuma margaa coollageera; ani nyaata koo nyaachuu irraanfadheera.
5 mit Hjerte er svedet og visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
Sababii ani guddisee aaduuf, lafeen koo gogaa kootti maxxaneera.
6 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
Ani akka urunguu gammoojjii, akka urunguu lafa barbadaaʼe keessaa nan taʼe.
7 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen paa øde Steder;
Ani hirriba malee nan bula; akka simbirroo kophaa ishee guutuu manaa irra jirtuus taʼeera.
8 om Natten ligger jeg vaagen og jamrer saa ensom som Fugl paa Taget;
Diinonni koo guyyaa guutuu na arrabsu; warri natti qoosanis abaarsaaf maqaa kootti fayyadamu.
9 mine Fjender haaner mig hele Dagen; de, der spotter mig, sværger ved mig.
Ani akkuma buddeenaatti daaraa nyaadheeraattii; dhugaatii koottis imimmaan makadheera;
10 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Taarer
kunis sababii aarii fi dheekkamsa keetiitiif natti dhufe; ati ol na fuutee gad na darbatteertaatii.
11 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
Barri koo akkuma gaaddidduu galgalaa ti; anis akkuma margaa gogeera.
12 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
Yaa Waaqayyo, ati bara baraan teessoo irra jirta; yaadannoon kees dhaloota hundatti darba.
13 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
Ati kaatee Xiyooniif garaa ni laafta; yeroon itti isheen fudhatama argachuu qabdu ammumaatii; yeroon murteeffame sun gaʼeeraa.
14 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, naar Naadens Tid, naar Timen er inde;
Garboonni kee dhagaa isheetti gammaduutii; biyyoo ishees ni mararfatu.
15 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
Saboonni maqaa Waaqayyoo ni sodaatu; mootonni lafaa hundinuus ulfina kee ni kabaju.
16 Og HERRENS Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
Waaqayyo deebisee Xiyoonin ijaaraatii; ulfina isaatiinis ni mulʼata.
17 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
Inni kadhannaa gadadamtootaa ni dhagaʼa; waammata isaaniis hin tuffatu.
18 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
Akka sabni hamma ammaatti hin dhalatin Waaqayyoon galateeffatuuf, wanni kun akkana jedhamee dhaloota dhufuuf haa barreeffamu:
19 For Efterslægten skal det optegnes, et Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
“Waaqayyo iddoo qulqullummaa isaa gubbaa irraa gad ilaale; samii irraas gara lafaa gad milʼate;
20 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
kanas aaduu warra hidhamanii dhagaʼuu fi warra duuti itti murame baasuudhaaf hojjete.”
21 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
Akkasiin maqaan Waaqayyoo Xiyoon keessatti, galanni isaas Yerusaalem keessatti ni labsama;
22 at HERRENS Navn kan forkyndes i Zion, hans Pris i Jerusalem,
kunis yommuu saboonnii fi mootummoonni, Waaqayyoon waaqeffachuuf walitti qabamanitti taʼa.
23 naar Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
Inni jabina koo karaatti hambise; umurii koos ni gabaabse.
24 Han lammed min Kraft paa Vejen, forkorted mit Liv.
Anis akkanan jedhe: “Yaa Waaqa ko, walakkaa umurii kootti na hin fudhatin; waggoonni kee dhalootaa hamma dhaloota hundaatti itti fufu.
25 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine Aar er fra Slægt til Slægt.
Ati jalqabatti lafa hundeessite; samiiwwanis hojii harka keetii ti.
26 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
Isaan ni badu; ati garuu ni jiraatta; hundumti isaanii akkuma wayyaa ni dhumu. Ati akkuma uffataa isaan geeddarta; isaanis ni badu.
27 de falder, men du bestaar, alle slides de op som en Klædning;
Ati garuu sanuma; umuriin kees gonkumaa dhuma hin qabu.
28 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine Aar faar aldrig Ende! Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestaa for dit Aasyn.
Ijoolleen garboota keetii sodaa malee jiraatu; sanyiin isaaniis fuula kee dura jiraata.”

< Salme 102 >