Ordsprogene 1
1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
Ang mga kawikaan ni Salomon na anak ni David na hari sa Israel:
2 Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
Upang umalam ng karunungan at turo; upang bulayin ang mga salita ng pagkaunawa;
3 tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
Upang tumanggap ng turo sa pantas na paguugali, sa katuwiran, at kahatulan, at karampatan;
4 de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
Upang magbigay ng katalinuhan sa musmos. Kaalaman at pagbubulay sa kabataan:
5 den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
Upang marinig ng pantas, at lumago sa ikatututo: at upang tamuhin ng taong may unawa ang magagaling na payo:
6 de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
Upang umunawa ng kawikaan at ng kahulugan; ng mga salita ng pantas, at ng kanilang malalabong sabi.
7 HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
Ang takot sa Panginoon ay pasimula ng kaalaman: nguni't ang mangmang ay humahamak sa karunungan at turo.
8 Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama, at huwag mong pabayaan ang kautusan ng iyong ina:
9 thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Sapagka't sila'y magiging tali ng biyaya sa iyong ulo, at mga kuwintas sa ligid ng iyong leeg.
10 Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
Anak ko, kung ikaw ay hikayatin ng mga makasalanan, huwag mong tulutan.
11 Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Kung kanilang sabihin, sumama ka sa amin, tayo'y magsibakay sa pagbububo ng dugo, tayo'y mangagkubli ng silo na walang anomang kadahilanan sa walang sala;
Sila'y lamunin nating buhay na gaya ng Sheol. At buo, na gaya ng nagsibaba sa lungaw; (Sheol h7585)
13 Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
Tayo'y makakasumpong ng lahat na mahalagang pag-aari, ating pupunuin ang ating mga bahay ng samsam;
14 Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
Ikaw ay makikipagsapalaran sa gitna namin; magkakaroon tayong lahat ng isang supot:
15 — min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
Anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila; pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas:
16 thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
Sapagka't ang kanilang mga paa ay nagsisitakbo sa kasamaan, at sila'y nangagmamadali sa pagbububo ng dugo.
17 Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
Sapagka't walang kabuluhang naladlad ang silo, sa paningin ng alin mang ibon:
18 de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
At binabakayan ng mga ito ang kanilang sariling dugo, kanilang ipinagkukubli ng silo ang kanilang sariling mga buhay.
19 Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
Ganyan ang mga lakad ng bawa't sakim sa pakinabang; na nagaalis ng buhay ng mga may-ari niyaon.
20 Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
Karunungan ay humihiyaw na malakas sa lansangan; kaniyang inilalakas ang kaniyang tinig sa mga luwal na dako;
21 oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
Siya'y humihiyaw sa mga pangulong dako na pinaglilipunan; sa pasukan ng mga pintuang-bayan, sa bayan, kaniyang binibigkas ang kaniyang mga salita:
22 Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
Hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? At ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, at ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?
23 Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
Magsibalik kayo sa aking saway: narito, aking ibubuhos ang aking espiritu sa inyo.
24 Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
Sapagka't ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi: aking iniunat ang aking kamay, at walang makinig;
25 men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
Kundi inyong iniuwi sa wala ang buo kong payo, at hindi ninyo inibig ang aking saway:
26 derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
Ako naman ay tatawa sa kaarawan ng inyong kasakunaan: ako'y manunuya pagka ang inyong takot ay dumarating;
27 naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
Pagka ang iyong takot ay dumarating na parang bagyo. At ang inyong kasakunaan ay dumarating na parang ipoipo; pagka ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.
28 Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, nguni't hindi ako sasagot; hahanapin nila akong masikap, nguni't hindi nila ako masusumpungan:
29 fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
Sapagka't kanilang ipinagtanim ang kaalaman, at hindi pinili ang takot sa Panginoon.
30 mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
Ayaw sila ng aking payo; kanilang hinamak ang buo kong pagsaway:
31 Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
Kaya't sila'y magsisikain ng bunga ng kanilang sariling lakad, at mabubusog ng kanilang sariling mga kagagawan.
32 thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
Sapagka't papatayin sila ng pagtalikod ng musmos, at ang pagkawalang balisa ng mga mangmang ay ang sisira sa kanila.
33 men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
Nguni't ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay. At tatahimik na walang takot sa kasamaan.
