< Ordsprogene 8 >
1 Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin Røst?
Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?
2 Oppe paa Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.
3 ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang raaber den:
Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:
4 Jeg kalder paa eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.
5 I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Taaber, saa faa dog Forstand!
Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.
6 Hør, thi jeg fører ædel Tale, aabner mine Læber med retvise Ord;
Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.
7 ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.
8 Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.
9 de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt.
Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.
10 Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.
11 thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den.
Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.
12 Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og raader over Kundskab og Kløgt.
Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.
13 HERRENS Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.
14 Jeg ejer Raad og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.
15 Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.
16 ved mig kan Fyrster raade og Stormænd dømme Jorden.
Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.
17 Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.
18 Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.
19 Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.
20 Jeg vandrer paa Retfærds Vej, midt hen ad Rettens Stier
Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;
21 for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forraadshuse.
Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.
22 Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.
23 jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;
24 jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
25 førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.
26 førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;
27 Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
28 Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;
29 da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;
30 da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Aasyn leged jeg altid,
Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;
31 leged paa hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.
32 Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter paa mine Veje!
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.
33 Hør paa Tugt og bliv vise, lad ikke haant derom!
Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.
34 Lykkelig den, der hører paa mig, saa han daglig vaager ved mine Døre og vogter paa mine Dørstolper.
Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.
35 Thi den, der finder mig; finder Liv og opnaar Yndest hos HERREN;
Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.
36 men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.