Ordsprogene 8

1 Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin Røst?

آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟

2 Oppe paa Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;

حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید:

3 ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang raaber den:

4 Jeg kalder paa eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.

«ای مردم، شما را صدا می‌زنم.

5 I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Taaber, saa faa dog Forstand!

ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید.

6 Hør, thi jeg fører ædel Tale, aabner mine Læber med retvise Ord;

به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم.

7 ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.

8 Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;

سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند.

9 de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt.

سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است.

10 Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;

تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است.

11 thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den.

ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد.

12 Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og raader over Kundskab og Kløgt.

«من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم.

13 HERRENS Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.

اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم.

14 Jeg ejer Raad og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.

«منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند.

15 Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;

16 ved mig kan Fyrster raade og Stormænd dømme Jorden.

تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند.

17 Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.

«من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت.

18 Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.

ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است.

19 Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.

بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است.

20 Jeg vandrer paa Retfærds Vej, midt hen ad Rettens Stier

راههای من عدل و حق است.

21 for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forraadshuse.

ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم.

22 Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;

«در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت.

23 jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;

از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم.

24 jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;

قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب،

25 førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,

قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند،

26 førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.

قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم.

27 Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.

«هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم.

28 Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,

وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود،

29 da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,

وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد،

30 da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Aasyn leged jeg altid,

من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم.

31 leged paa hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.

دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند.

32 Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter paa mine Veje!

«پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند.

33 Hør paa Tugt og bliv vise, lad ikke haant derom!

به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید.

34 Lykkelig den, der hører paa mig, saa han daglig vaager ved mine Døre og vogter paa mine Dørstolper.

خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد،

35 Thi den, der finder mig; finder Liv og opnaar Yndest hos HERREN;

زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛

36 men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.

اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.»