Ordsprogene 8

1 Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin Røst?

Ọ bụ na amamihe adịghị eti mkpu? Ọ bụ na nghọta anaghị eme ka olu ya daa ụda?

2 Oppe paa Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;

Ọ na-eguzo nʼelu ebe niile dị elu nʼokporoụzọ, nʼagbata ụzọ niile.

3 ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang raaber den:

Nʼọnụ ụzọ nke obodo niile na nʼọnụ ụzọ ụlọ niile ka ọ nọ na-eti mkpu,

4 Jeg kalder paa eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.

ọ na-asị, “Ụmụ mmadụ geenụ m ntị; ọ bụ unu ndị dị ndụ ka m na-agwa okwu.

5 I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Taaber, saa faa dog Forstand!

Unu ndị na-enweghị uche, nweenụ uche zuruoke; unu ndị nzuzu, nweenụ nghọta.

6 Hør, thi jeg fører ædel Tale, aabner mine Læber med retvise Ord;

Geenụ m ntị, nʼihi na enwere m okwu dị mkpa m ga-agwa unu; Ihe ọbụla m kwuru bụ ihe ziri ezi,

7 ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.

Ọnụ m na-ekwu eziokwu nʼihi na akpọrọ m okwu ụgha asị.

8 Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;

Ndụmọdụ m zuruoke, ọ dịkwa mma. Ihe ọjọọ ọbụla adịghị nʼime ya.

9 de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt.

Nʼebe onye nwetara nghọta nọ, okwu m doro anya; nʼebe ndị chọtara ihe ọmụma nọ, okwu m ziri ezi.

10 Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;

Họrọ ịdọ aka na ntị m karịa ọlaọcha họrọkwa ihe ọmụma karịa ọlaedo dị ezi mma.”

11 thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den.

Amamihe dị mkpa karịa nkume rubi dị oke ọnụahịa. Ọ dịkwaghị ihe a ga-eji tụnyere ya.

12 Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og raader over Kundskab og Kløgt.

“Mụ onwe m bụ amamihe na ezi nghọta na-agakọta. Enwere m ọmụma ihe na ezi izuzu.

13 HERRENS Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.

Ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ ịkpọ ihe ọjọọ asị. Akpọrọ m nganga na mpako, omume ọjọọ nakwa okwu gbagọrọ agbagọ asị.

14 Jeg ejer Raad og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.

Ndụmọdụ na ezi nghọta bụ nke m; enwekwara m ọmụma ihe na ike.

15 Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;

Site na m ka ndị eze ji achị, ọ bụ m na-eme ka ndị na-achị achị mee iwu ziri ezi.

16 ved mig kan Fyrster raade og Stormænd dømme Jorden.

Site na m ka ndị eze ji achị bụ ndịisi niile na-achị nʼụwa.

17 Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.

Ndị niile hụrụ m nʼanya ka m na-ahụ nʼanya. Ndị niile na-achọ m aghakwaghị ịchọta m.

18 Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.

Ana m ekenye ụba na nsọpụrụ, na ikpe ziri ezi na ezi omume.

19 Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.

Onyinye m na-enye dị mma karịa ọlaọcha, ọ karịkwara ọlaedo.

20 Jeg vandrer paa Retfærds Vej, midt hen ad Rettens Stier

Ana m aga ije nʼụzọ ezi omume, nʼokporoụzọ ikpe ziri ezi.

21 for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forraadshuse.

Ndị niile hụrụ m nʼanya, na-eketa akụnụba. Ana m emejupụtakwa ụlọakụ ha.

22 Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;

“Onyenwe anyị kpụrụ m dịka mmalite ụzọ ya, tupu o bido ike ihe ọbụla ọzọ.

23 jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;

Site nʼebighị ebi gara aga ka m dị; adịkwa m adị tupu e kee ụwa.

24 jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;

Anọ m na-adị tupu e kee ogbu mmiri, tupu isi iyi ọbụla agbapụta mmiri nʼelu ụwa,

25 førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,

tupu e kee ugwu ukwu na ugwu nta.

26 førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.

E, amụọla m rịị tupu Chineke ekee ụwa na osisi niile, na aja niile dị nʼime ya.

27 Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.

Anọ m ya mgbe o doziri mbara eluigwe nʼọnọdụ ya, mgbe ọ tụsara ha nʼelu ogbu mmiri niile;

28 Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,

mgbe o hiwere mbara eluigwe, mgbe o mere ka isi iyi niile nke ogbu mmiri dị ike,

29 da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,

mgbe ọ kpara oke nye osimiri ebe ọ ga-akwụsị, ka mmiri ya ghara ịgafe iwu ya, mgbe ọ kara akara ebe a tọrọ ntọala nke ụwa.

30 da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Aasyn leged jeg altid,

Oge ahụ niile ka m na-anọ nʼakụkụ ya dịka onye ǹka. Ihe banyere m na-atọkwa ya ụtọ; ana m egwuri egwu nʼihu ya.

31 leged paa hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.

Ihe niile o kere tọkwara m ụtọ, ụwa niile na ụmụ mmadụ!

32 Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter paa mine Veje!

“Nʼihi ya, ụmụ m ndị ikom, geenụ m ntị; nʼihi na ndị niile na-eso ụzọ m na-enwe ọṅụ.

33 Hør paa Tugt og bliv vise, lad ikke haant derom!

Gee ntị na ndụmọdụ m ka ị bụrụ onye maara ihe, agbakụtakwala ndụmọdụ m azụ.

34 Lykkelig den, der hører paa mig, saa han daglig vaager ved mine Døre og vogter paa mine Dørstolper.

Ngọzị dịrị mmadụ ahụ na-aṅa ntị nʼokwu m, onye na-anọ na nche nʼọnụ ụzọ m ụbọchị niile, onye na-anọ na-echere m nʼọnụ ụzọ ụlọ m;

35 Thi den, der finder mig; finder Liv og opnaar Yndest hos HERREN;

nʼihi na onye ọbụla chọtara m chọtara ndụ; ọ natakwala ihuọma nʼebe Onyenwe anyị nọ.

36 men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.

Ma onye na-enweghị ike chọta m na-emerụ onwe ya ahụ; ndị niile kpọrọ m asị hụrụ ọnwụ nʼanya.”