Ordsprogene 7
1 Min Søn, vogt dig mine Ord, mine Bud maa du gemme hos dig;
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 vogt mine Bud, saa skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle,
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 sig til Visdommen: »Du er min Søster!« og kald Forstanden Veninde,
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 at den maa vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 og blandt de tankeløse saa jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 han gik paa Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem paa Vej til hendes Hus
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 snart paa Gader, snart paa Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun;
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 »Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred,
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 Thi Manden er ikke hjemme, paa Langfærd er han draget;
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 Pengepungen tog han med, ved Fuldmaane kommer han hjem!«
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild paa hendes Stier;
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
