Ordsprogene 7
1 Min Søn, vogt dig mine Ord, mine Bud maa du gemme hos dig;
Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
2 vogt mine Bud, saa skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
3 bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle,
Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
4 sig til Visdommen: »Du er min Søster!« og kald Forstanden Veninde,
Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
5 at den maa vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
6 Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
7 og blandt de tankeløse saa jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
8 han gik paa Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem paa Vej til hendes Hus
Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
9 i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
10 Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
11 løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
12 snart paa Gader, snart paa Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun;
Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
13 hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
14 »Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
«Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
15 gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
16 Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred,
Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
17 jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
18 kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
19 Thi Manden er ikke hjemme, paa Langfærd er han draget;
Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
20 Pengepungen tog han med, ved Fuldmaane kommer han hjem!«
Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
21 Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
22 tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
23 til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
24 Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
25 Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild paa hendes Stier;
Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
26 thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
