Ordsprogene 5
1 Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
Anaka, tandremo ny fahendreko, Ary atongilano ny sofinao ho amin’ ny fahalalako,
2 at Kløgt maa vaage øver dig, Læbernes Kundskab vare paa dig.
Hiheveranao tsara ny fisainana mazava Sy hitandreman’ ny molotrao ny fahalalana.
3 Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
Fa ny molotry ny vehivavy jejo dia mitete toy ny tantely avy amin’ ny tohotra, Ary ny vavany dia malama noho ny diloilo;
4 men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
Nefa ny farany mangidy tahaka ny hazo mahafaty Ary maranitra hoatra ny sabatra roa lela.
Ny tongony midìna ho any amin’ ny fahafatesana, Ary ny diany mizotra ho any amin’ ny fiainan-tsi-hita. (Sheol h7585)
6 hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
Tsy mahazo mandia ny lalan’ aina mihitsy izy, Fa manjenjena, ka tsy fantany akory izay halehany.
7 Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
Koa mihainoa ahy, ry zanaka, Ary aza miala amin’ ny teny aloaky ny vavako.
8 Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
Ampanalaviro azy ny alehanao, Ary aza manakaiky ny varavaran’ ny tranony;
9 at du ikke maa give andre din Ære, en grusom Mand dine Aar.
Fandrao omenao ho an’ ny sasany ny voninahitrao, Ary ny taonanao ho an’ izay lozabe;
10 at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
Fandrao hivokisan’ ny vahiny ny fanananao; Ary izay nisasaranao ho tonga ao an-tranon’ ny vahiny;
11 saa du gribes af Anger til sidst, naar dit Kød og Huld svinder hen,
Ka dia hitoloko ianao any am-parany, Raha mihalevona ny nofonao sy ny tenanao;
12 og du siger: »Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod haant om Revselse,
Dia hanao hoe ianao: Nahoana re no nankahala famaizana aho? Ary nahoana no naniratsira fanaranana ny foko,
13 saa jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
Ka tsy nihaino ny tenin’ ny mpanoro hevitra ahy, Ary tsy nanongilana ny sofiko hihaino ny mpampianatra ahy?
14 Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!«
Efa saiky azon’ ny ratsy rehetra aho Tao amin’ ny fiangonana sy ny fivoriana.
15 Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
Misotroa rano avy amin’ ny lavaka famorian-dranonao ihany Sy rano miboiboika avy amin’ ny fantsakanao.
16 lad ej dine Kilder flyde paa Gaden, ej dine Bække paa Torvene!
Hipasaka eny ivelany va ny rano avy amin’ ny loharanonao, Ary eny an-dalambe ny rano velonao?
17 Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
Aoka ho anao irery ihany izany, Fa aza iombonana amin’ ny hafa.
18 Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
Aoka hotahina ny loharanonao, Ary mifalia amin’ ny vadin’ ny fahatanoranao.
19 den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
Fa dieravavy mahate-ho-tia sy osi-dia tsara bika izy, Dia aoka ny tratrany no hahafeno fifaliana anao mandrakariva, Ary aoka ho feno faharavoravoana lalandava amin’ ny fitiavany ianao.
20 Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
Nahoana ianao, anaka, no ho renoka amin’ ny fitiavana vehivavy jejo Ka hanohona ny tratran’ ny vahiny janga?
21 Thi for HERRENS Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
Fa eo imason’ i Jehovah ny alehan’ ny olona, Ary ny diany rehetra dia dinihiny avokoa.
22 den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
Ny heloky ny ratsy fanahy dia mahazo ny tenany ihany, Ary ny kofehin’ ny fahotany no itanana azy
23 han dør af Mangel paa Tugt, gaar til ved sin store Daarskab.
Maty noho ny tsi-fahazoany famaizana izy, Eny, mikorapaka noho ny haben’ ny fahadalany.
