Ordsprogene 5
1 Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
| ڕۆڵە، سەرنج بدە داناییم، گوێ بۆ تێگەیشتنم شل بکە، |
2 at Kløgt maa vaage øver dig, Læbernes Kundskab vare paa dig.
| تاکو سەلیقەت بپارێزیت و لێوەکانت ئاگایان لە زانیاری بێت، |
3 Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
| چونکە لێوەکانی ژنی داوێنپیس هەنگوینیان لێ دەتکێت، قسەی لە ڕۆن لووسترە. |
4 men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
| بەڵام کۆتاییەکەی وەک زەقنەبووت تاڵە، وەک شمشێری دوو دەم تیژە. |
| پێیەکانی بەرەو خوار دەبنەوە بۆ مردن، هەنگاوەکانی پەیوەستن بە جیهانی مردووانەوە. (Sheol h7585) |
6 hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
| سەرنج ناداتە ڕێچکەی ژیان، هەنگاوەکانی خوارە بەڵام ئەو نازانێت. |
7 Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، لە قسەی دەمم خۆتان لامەدەن. |
8 Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
| ڕێگای خۆتی لێ دووربخەوە، لە دەرگای ماڵەکەی نزیک مەبەوە، |
9 at du ikke maa give andre din Ære, en grusom Mand dine Aar.
| نەوەک شکۆمەندیت بە خەڵکی دیکە بدەیت و ساڵانی تەمەنت بە کەسی دڵڕەق، |
10 at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
| نەوەک بێگانەکان لە توانات تێر بن و بەری ماندووبوونت بۆ ماڵی نامۆیەک بڕوات. |
11 saa du gribes af Anger til sidst, naar dit Kød og Huld svinder hen,
| لە کۆتایی ژیانتدا دەناڵێنیت، کاتێک گۆشت و جەستەت لەناودەچێت. |
12 og du siger: »Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod haant om Revselse,
| دەڵێیت: «چۆن ڕقم لە تەمبێکردن دەبووەوە، دڵم گاڵتەی بە سەرزەنشت دەهات. |
13 saa jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
| گوێڕایەڵی ئەوانە نەبووم کە ڕێنماییان دەکردم و گوێم بۆ مامۆستاکانم شل نەکرد. |
14 Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!«
| کەمێکی مابوو بکەومە ناو هەموو خراپەیەکەوە، لەناو کۆڕ و کۆمەڵدا.» |
15 Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
| لە ئەمباراوی خۆت ئاو بخۆوە، لە ئاوی هەڵقوڵاوی بیرەکەت. |
16 lad ej dine Kilder flyde paa Gaden, ej dine Bække paa Torvene!
| ئایا کانییەکانت بڕژێتە سەر شەقامەکان، جۆگەی ئاو بێت لە گۆڕەپانەکان؟ |
17 Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
| با تەنها بۆ تۆ بێت، بێگانەت لەگەڵدا نەبێت. |
18 Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
| با کانیاوەکەت بەرەکەتدار بێت، بە هاوسەری گەنجییەتیت دڵخۆش بە. |
19 den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
| ئاسکێکی خۆشەویست و مامزێکی شۆخ و شەنگ، با هەموو کاتێک مەمکەکانی تێرت بکەن، بە خۆشەویستی ئەو هەمیشە وێڵ بیت. |
20 Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
| کوڕی خۆم، ئیتر بۆچی وێڵی ژنی بەدڕەوشت دەبیت؟ بۆچی ژنی داوێنپیس لە باوەش دەگریت؟ |
21 Thi for HERRENS Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
| ڕێگاکانی مرۆڤ لەبەرچاوی یەزدانە، هەموو ڕێڕەوەکانی هەڵدەسەنگێنێت. |
22 den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
| بەدکار بە تاوانەکانی خۆیەوە پێوەبوو، بە داوی گوناهەکانی خۆیەوە دەبێت. |
23 han dør af Mangel paa Tugt, gaar til ved sin store Daarskab.
| لەبەر نەبوونی تەمبێکردن دەمرێت، لەبەر زۆری دەبەنگییەکەی سەرگەردان دەبێت. |
