Ordsprogene 4
1 Hør, I Sønner, paa en Faders Tugt, lyt til for at vinde Forstand;
И оғуллар, атаңларниң несиһәтлирини аңлаңлар, Көңүл қойсаңлар, Йоруқлуққа еришисиләр.
2 thi gavnlig Viden giver jeg jer, slip ej hvad jeg har lært jer.
Чүнки силәргә үгитидиғанлирим яхши билимдур, Көрсәтмилиримдин ваз кәчмәңлар.
3 Da jeg var min Faders Dreng, min Moders Kælebarn og eneste,
Чүнки мәнму атамниң юмран балиси едим, Анамниң арзулуқ ялғуз оғли едим,
4 lærte han mig og sagde: Lad dit Hjerte gribe om mine Ord, vogt mine Bud, saa skal du leve;
Атам маңа үгитип мундақ деди: — Сөзлиримни есиңдә тут; Көрсәтмилиримгә риайә қил, Шуниң билән яшнайсән.
5 køb Visdom, køb Forstand, du glemme det ikke, vend dig ej bort fra min Munds Ord;
Даналиқни алғин, әқил тап, Ейтқан сөзлиримни унтума, улардин чиқма.
6 slip den ikke, saa vil den vogte dig, elsk den, saa vil den værne dig!
[Даналиқтин] ваз кәчмә, у сени сақлайду; Уни сөйгин, у сени қоғдайду.
7 Køb Visdom for det bedste, du ejer, køb Forstand for alt, hvad du har;
Даналиқ һәммә ишниң бешидур; Шуңа даналиқни алғин; Барлиғиңни сәрп қилип болсаңму, әқил тапқин.
8 hold den højt, saa bringer den dig højt til Vejrs, den bringer dig Ære, naar du favner den;
[Даналиқни] әзизлигин, у сени көтириду, Уни чиң қучағлиғанда, сени һөрмәткә сазавәр қилиду.
9 den sætter en yndig Krans paa dit Hoved; den rækker dig en dejlig Krone.
Бешиңға тақалған гүл чәмбирәктәк [саңа гөзәллик елип келиду], Саңа шөһрәтлик таҗ инъам қилиду.
10 Hør, min Søn, tag imod mine Ord, saa bliver dine Leveaar mange.
И оғлум, қулақ салғин, сөзлиримни қобул қилғин, Шунда өмрүңниң жиллири көп болиду.
11 Jeg viser dig Visdommens Vej, leder dig ad Rettens Spor;
Мән саңа даналиқ йолини үгитәй, Сени дуруслуқ йоллириға башлай.
12 naar du gaar, skal din Gang ej hæmmes, og løber du, snubler du ikke;
Маңғиниңда қәдәмлириң чәкләнмәйду, Жүгүрсәң жиқилип чүшмәйсән.
13 hold fast ved Tugt, lad den ikke fare, tag Vare paa den, thi den er dit Liv.
Алған тәрбийәңни чиң тут, Қолуңдин кәткүзмигин; Убдан сақлиғин уни, Чүнки у сениң һаятиңдур.
14 Kom ikke paa gudløses Sti, skrid ej frem ad de ondes Vej.
Яман адәмләр маңған йолға кирмә, Рәзилләрниң изини басма.
15 sky den og følg den ikke, vig fra den, gaa udenom;
Уларниң [йолидин] өзүңни қачур, [Йолиға] йеқин йолима; Униңдин яндап өтүп кәт, Нери кәткин.
16 thi de sover ikke, naar de ikke har syndet, og Søvnen flyr dem, naar de ej har bragt Fald.
Чүнки [яманлар] бирәр рәзиллик қилмиғичә ухлалмас, Бирәрсини жиқитмиғичә уйқиси кәлмәс.
17 Thi de æder Gudløsheds Brød og drikker Urettens Vin.
Яманлиқ уларниң озуғидур, Зораванлиқ уларниң шарабидур.
18 men retfærdiges Sti er som straalende Lys, der vokser i Glans til højlys Dag:
Лекин һәққанийларниң йоли гоя таң нуридур, Күн чүш болғичә барғансери йоруйду.
19 Gudløses Vej er som Mørket, de skønner ej, hvad de snubler over,
Яманларниң йоли зулмәт кечидәк қап қараңғу, Улар жиқилип, немигә путлишип кәткинини билмәйду.
20 Mærk dig, min Søn, mine Ord, bøj Øret til, hvad jeg siger;
И оғлум, сөзлиримни көңүл қоюб аңла, Гәплиримгә қулақ сал.
21 det slippe dig ikke af Syne, du vogte det dybt i dit Hjerte;
Уларни көзүңдә тутқин, Жүригиңниң қетида қәдирләп сақлиғин.
22 thi det er Liv for dem, der finder det, Helse for alt deres Kød.
Чүнки сөзлирим тапқанлар үчүн һаяттур, Уларниң пүтүн тенигә саламәтликтур.
23 Vogt dit Hjerte mer end alt andet, thi derfra udspringer Livet.
Қәлбиңни «һәммидин әзиз» дәп сап тут, Чүнки барлиқ һаят ишлири қәлбтин башлиниду.
24 Hold dig fra Svig med din Mund, lad Læbernes Falskhed være dig fjern.
Ағзиңни әгир гәптин жирақ тарт, Ләвлириң езитқулуқтин нери болсун.
25 Lad dine Øjne se lige ud, dit Blik skue lige frem;
Көзүңни алдиңға түз тиккин, Нәзириңни алдиңға тоғра ташла;
26 gaa ad det lige Spor, lad alle dine Veje sigte mod Maalet;
Маңидиған йолуңни убдан ойланғин, Шундақ қилсаң ишлириң пухта болиду.
27 bøj hverken til højre eller venstre, lad Foden vige fra ondt!
Оңға, солға қаймиғин; Қәдәмлириңни яманлиқ йолидин нери тарт.
