< Ordsprogene 4 >

1 Hør, I Sønner, paa en Faders Tugt, lyt til for at vinde Forstand;
ئەی کوڕینە، گوێ لە تەمبێکردنی باوک بگرن، سەرنج بدەن بۆ زانینی تێگەیشتن.
2 thi gavnlig Viden giver jeg jer, slip ej hvad jeg har lært jer.
من شتی چاکتان فێر دەکەم، بۆیە فێرکردنەکانی من پشتگوێ مەخەن.
3 Da jeg var min Faders Dreng, min Moders Kælebarn og eneste,
کاتێک کوڕی باوکم بووم، ناسک و تاقانە لەلای دایکم،
4 lærte han mig og sagde: Lad dit Hjerte gribe om mine Ord, vogt mine Bud, saa skal du leve;
فێری دەکردم و پێی دەگوتم: «با دڵت لەسەر قسەی من بێت، ئەگەر فەرمانەکانم بپارێزیت، دەژیت.
5 køb Visdom, køb Forstand, du glemme det ikke, vend dig ej bort fra min Munds Ord;
دانایی بەدەستبهێنە، تێگەیشتن بەدەستبهێنە، قسەکانی دەمم لەبیر مەکە و لێیان لامەدە.
6 slip den ikke, saa vil den vogte dig, elsk den, saa vil den værne dig!
واز لە دانایی مەهێنە، دەتپارێزێت، خۆشتبوێت، چاودێریت دەکات.
7 Køb Visdom for det bedste, du ejer, køb Forstand for alt, hvad du har;
ئەمە دەستپێکی داناییە: دانایی بەدەستبهێنە، بە هەموو دەستکەوتەکانت، تێگەیشتن بەدەستبهێنە.
8 hold den højt, saa bringer den dig højt til Vejrs, den bringer dig Ære, naar du favner den;
ڕێزی بگرە، بەرزت دەکاتەوە، لە ئامێزی بگرە، شکۆدارت دەکات.
9 den sætter en yndig Krans paa dit Hoved; den rækker dig en dejlig Krone.
تاجەگوڵینەی نیعمەت دەخاتە سەرت، تاجی شکۆمەندیت پێ دەبەخشێت.»
10 Hør, min Søn, tag imod mine Ord, saa bliver dine Leveaar mange.
ڕۆڵە، گوێ بگرە و قسەکانم وەربگرە، جا تەمەنت درێژ دەبێت.
11 Jeg viser dig Visdommens Vej, leder dig ad Rettens Spor;
ڕێگای داناییم پیشاندایت، بۆ ڕێڕەوە ڕاستەکان ڕێنماییم کردیت.
12 naar du gaar, skal din Gang ej hæmmes, og løber du, snubler du ikke;
لە ڕۆیشتندا هەنگاوت کورت نابێت، لە ڕاکردنیشدا پێت هەڵناکەوێت.
13 hold fast ved Tugt, lad den ikke fare, tag Vare paa den, thi den er dit Liv.
دەست بە تەمبێکردنەوە بگرە و دەست شل مەکە، بیپارێزە، چونکە ژیانتە.
14 Kom ikke paa gudløses Sti, skrid ej frem ad de ondes Vej.
مەچووە سەر ڕێگەی بەدکاران، بە ڕێگای خراپەکاراندا مەڕۆ.
15 sky den og følg den ikke, vig fra den, gaa udenom;
خۆتی لێ لابدە و پێیدا مەڕۆ، لێی دووربکەوە و تێپەڕە،
16 thi de sover ikke, naar de ikke har syndet, og Søvnen flyr dem, naar de ej har bragt Fald.
چونکە خەویان لێ ناکەوێت ئەگەر خراپە نەکەن، خەویان دەزڕێت ئەگەر یەکێک نەخەن.
17 Thi de æder Gudløsheds Brød og drikker Urettens Vin.
نانی خراپە دەخۆن و شەرابی ستەمکاری دەخۆنەوە.
18 men retfærdiges Sti er som straalende Lys, der vokser i Glans til højlys Dag:
ڕێچکەی ڕاستودروستان وەک ڕووناکی بەرەبەیانە، ڕووناکتر و ڕووناکتر دەبێت هەتا دەبێتە ڕۆژی تەواو.
19 Gudløses Vej er som Mørket, de skønner ej, hvad de snubler over,
بەڵام ڕێگای بەدکاران وەک تاریکستانە، نازانن پێیان لە چی هەڵدەکەوێت.
20 Mærk dig, min Søn, mine Ord, bøj Øret til, hvad jeg siger;
ڕۆڵە، سەرنج بدە وشەکانم، گوێ بۆ قسەکانم شل بکە.
21 det slippe dig ikke af Syne, du vogte det dybt i dit Hjerte;
لەبەرچاوت دوورنەکەونەوە، لە ناخی دڵت بیانپارێزە،
22 thi det er Liv for dem, der finder det, Helse for alt deres Kød.
چونکە ژیانن بۆ ئەو کەسەی دەیاندۆزێتەوە، دەرمانە بۆ هەموو لەشی.
23 Vogt dit Hjerte mer end alt andet, thi derfra udspringer Livet.
لە سەرووی هەموو چاودێرییەکەوە دڵت بپارێزە، چونکە دڵ سەرچاوەی ژیانە.
24 Hold dig fra Svig med din Mund, lad Læbernes Falskhed være dig fjern.
خواری لە دەمت داماڵە و چەوتی لە لێوانت دووربخەوە.
25 Lad dine Øjne se lige ud, dit Blik skue lige frem;
با چاوەکانت تەماشای پێشت بکەن و پێڵووەکانت ڕێک بۆ بەردەمت بێت.
26 gaa ad det lige Spor, lad alle dine Veje sigte mod Maalet;
ڕێڕەوی بەرپێت خۆش بکە، هەموو ڕێگاکانت دەچەسپێن.
27 bøj hverken til højre eller venstre, lad Foden vige fra ondt!
بەلای ڕاست یان چەپدا لامەدە، پێت لە خراپە دووربخەوە.

< Ordsprogene 4 >