Ordsprogene 31
1 Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.
Massa Kralı Lemuel'in sözleri, Annesinin ona öğrettikleri:
2 Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?
“Oğlum, rahmimin ürünü, ne diyeyim? Adaklarımın yanıtı oğlum, ne diyeyim?
3 Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.
Gücünü kadınlara, Gençliğini kralları mahvedenlere kaptırma!
4 Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,
“Şarap içmek krallara yakışmaz, ey Lemuel, Krallara yakışmaz! İçkiyi özlemek hükümdarlara yaraşmaz.
5 at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.
Çünkü içince kuralları unutur, Mazlumun hakkını yerler.
6 Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;
İçkiyi çaresize, Şarabı kaygı çekene verin.
7 lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.
İçsin ki yoksulluğunu unutsun, Artık sefaletini anmasın.
8 Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;
Ağzını hakkını savunamayan için, Kimsesizin davasını gütmek için aç.
9 luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!
Ağzını aç ve adaletle yargıla, Mazlumun, yoksulun hakkını savun.”
10 Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd staar langt over Perlers.
Erdemli kadını kim bulabilir? Onun değeri mücevherden çok üstündür.
11 Hendes Husbonds Hjerte stoler paa hende, paa Vinding skorter det ikke.
Kocası ona yürekten güvenir Ve kazancı eksilmez.
12 Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.
Kadın ona kötülükle değil, Yaşamı boyunca iyilikle karşılık verir.
13 Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.
Yün, keten bulur, Zevkle elleriyle işler.
14 Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.
Ticaret gemileri gibidir, Yiyeceğini uzaktan getirir.
15 Endnu før Dag staar hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmaalte Del.
Gün ağarmadan kalkar, Ev halkına yiyecek, hizmetçilerine paylarını verir.
16 Hun tænker paa en Mark og faar den, hun planter en Vingaard, for hvad hun har tjent.
Bir tarlayı gözüne kestirip satın alır, El emeğiyle kazandığı parayla bağ diker.
17 Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.
Giyinip kollarını sıvar, Canla başla çalışır.
18 Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe gaar ikke ud om Natten.
Ticaretinin kârlı olduğunu bilir, Çırası gece boyunca yanar.
19 Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.
Eliyle örekeyi tutar, Avucunda iği tutar.
20 Hun rækker sin Haand til den arme, rækker Armene ud til den fattige.
Mazluma kollarını açar, Yoksula elini uzatır.
21 Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.
Kar yağınca ev halkı için kaygılanmaz, Çünkü hepsinin iki kat giysisi vardır.
22 Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.
Yatak örtüleri dokur, Kendi giysileri ince mor ketendendir.
23 Hendes Husbond er kendt i Portene, naar han sidder blandt Landets Ældste.
Kocası ülkenin ileri gelenleriyle oturup kalkar, Kent kurulunda iyi tanınır.
24 Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.
Kadın diktiği keten giysilerle Ördüğü kuşakları tüccara satar.
25 Klædt i Styrke og Hæder gaar hun Morgendagen i Møde med Smil.
Güç ve onurla kuşanmıştır, Geleceğe güvenle bakar.
26 Hun aabner Munden med Visdom, med mild Vejledning paa Tungen.
Ağzından bilgelik akar, Dili iyilik öğütler.
27 Hun vaager over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.
Ev halkının işlerini yönetir, Tembellik nedir bilmez.
28 Hendes Sønner staar frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:
Çocukları önünde ayağa kalkıp onu kutlar, Kocası onu över.
29 »Mange duelige Kvinder findes, men du staar over dem alle!«
“Soylu işler yapan çok kadın var, Ama sen hepsinden üstünsün” der.
30 Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.
Çekicilik aldatıcı, güzellik boştur; Ama RAB'be saygılı kadın övülmeye layıktır.
31 Lad hende faa sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.
Ellerinin hak ettiğini verin kendisine, Yaptıkları için kent kurulunda övülsün.
