Ordsprogene 31
1 Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd staar langt over Perlers.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 Hendes Husbonds Hjerte stoler paa hende, paa Vinding skorter det ikke.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Endnu før Dag staar hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmaalte Del.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Hun tænker paa en Mark og faar den, hun planter en Vingaard, for hvad hun har tjent.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe gaar ikke ud om Natten.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Hun rækker sin Haand til den arme, rækker Armene ud til den fattige.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Hendes Husbond er kendt i Portene, naar han sidder blandt Landets Ældste.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Klædt i Styrke og Hæder gaar hun Morgendagen i Møde med Smil.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Hun aabner Munden med Visdom, med mild Vejledning paa Tungen.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Hun vaager over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Hendes Sønner staar frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 »Mange duelige Kvinder findes, men du staar over dem alle!«
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Lad hende faa sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
