Ordsprogene 29
1 Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
Ун ом каре се ымпотривеште тутурор мустрэрилор ва фи здробит деодатэ ши фэрэ ляк.
2 Er der mange retfærdige, glædes Folket, men raader de gudløse, sukker Folket.
Кынд се ынмулцеск чей бунь, попорул се букурэ, дар кынд стэпынеште чел рэу, попорул ӂеме.
3 Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgaas, bortødsler Gods.
Чине юбеште ынцелепчуня ынвеселеште пе татэл сэу, дар чине умблэ ку курвеле рисипеште аверя.
4 Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
Ун ымпэрат ынтэреште цара прин дрептате, дар чине я митэ о нимичеште.
5 Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
Чине лингушеште пе апроапеле сэу ый ынтинде ун лац суб паший луй.
6 I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
Ын пэкатул омулуй рэу есте о курсэ, дар чел бун бируе ши се букурэ.
7 Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
Чел бун причепе причина сэрачилор, дар чел рэу ну поате с-о причяпэ.
8 Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
Чей ушуратичь апринд фокул ын четате, дар ынцелепций потолеск мыния.
9 Gaar Vismand i Rette med Daare, vredes og ler han, alt preller af.
Кынд се чартэ ун ынцелепт ку ун небун, сэ се тот супере сау сэ тот рыдэ, кэч паче ну се фаче.
10 De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
Оамений сетошь де сынӂе урэск пе омул фэрэ приханэ, дар оамений фэрэ приханэ ый окротеск вяца.
11 En Taabe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
Небунул ышь аратэ тоатэ патима, дар ынцелептул о стэпынеште.
12 En Fyrste, som lytter til Løgnetale, faar lutter gudløse Tjenere.
Кынд чел че стэпынеште дэ аскултаре кувинтелор минчиноасе, тоць служиторий луй сунт ниште рэй.
13 Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
Сэракул ши асуприторул се ынтылнеск, дар Домнул ле луминязэ окий амындурора.
14 En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone staar fast evindelig.
Ун ымпэрат каре жудекэ пе сэрачь дупэ адевэр ышь ва авя скаунул де домние ынтэрит пе вечие.
15 Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
Нуяуа ши чертаря дау ынцелепчуня, дар копилул лэсат де капул луй фаче рушине мамей сале.
16 Bliver mange gudløse, tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
Кынд се ынмулцеск чей рэй, се ынмулцеште ши пэкатул, дар чей бунь ле вор ведя кэдеря.
17 Tugt din Søn, saa kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
Педепсеште-ць фиул, ши ел ыць ва да одихнэ ши ыць ва адуче десфэтаре суфлетулуй.
18 Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter paa Loven.
Кынд ну есте ничо дескоперире думнезеяскэ, попорул есте фэрэ фрыу; дар фериче де попорул каре пэзеште леӂя!
19 Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
Ну прин ворбе се педепсеште ун роб, кэч, кяр дакэ причепе, н-аскултэ.
20 Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Taabe er der snarere Haab end for ham.
Дакэ везь ун ом каре ворбеште некибзуит, поць сэ нэдэждуешть май мулт де ла ун небун декыт де ла ел.
21 Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
Служиторул пе каре-л рэсфець дин копилэрие ла урмэ ажунӂе де се креде фиу.
22 Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
Ун ом мыниос стырнеште чертурь ши ун ынфурият фаче мулте пэкате.
23 Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnaar Ære.
Мындрия унуй ом ыл кобоарэ, дар чине есте смерит ку духул капэтэ чинсте.
24 Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
Чине ымпарте ку ун хоц ышь урэште вяца, ауде блестемул ши ну спуне нимик.
25 Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler paa HERREN, er bjærget.
Фрика де оамень есте о курсэ, дар чел че се ынкреде ын Домнул н-аре де че сэ се тямэ.
26 Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
Мулць умблэ дупэ бунэвоинца челуй че стэпынеште, дар Домнул есте Ачела каре фаче дрептате фиекэруя.
27 Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
Омул нелеӂюит есте о скырбэ ынаинтя челор неприхэниць, дар чел че умблэ фэрэ приханэ есте о скырбэ ынаинтя челор рэй.
