Ordsprogene 29
1 Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
2 Er der mange retfærdige, glædes Folket, men raader de gudløse, sukker Folket.
Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
3 Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgaas, bortødsler Gods.
Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
4 Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
5 Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
6 I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
8 Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
9 Gaar Vismand i Rette med Daare, vredes og ler han, alt preller af.
Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
10 De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
11 En Taabe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
12 En Fyrste, som lytter til Løgnetale, faar lutter gudløse Tjenere.
Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
13 Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
14 En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone staar fast evindelig.
Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
15 Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
16 Bliver mange gudløse, tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
17 Tugt din Søn, saa kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
18 Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter paa Loven.
Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
19 Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Taabe er der snarere Haab end for ham.
Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
21 Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
22 Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
23 Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnaar Ære.
Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
24 Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
25 Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler paa HERREN, er bjærget.
Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
26 Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
27 Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.
