< Ordsprogene 27 >

1 Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.
Sabahkı gününlə öyünmə, Günün nə doğacağını bilməzsən.
2 Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.
Qoy səni özün yox, başqaları tərifləsin, Sənə tərifi öz dilin yox, yad söyləsin.
3 Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Daarers Galde.
Daşın, qumun çəkisi ağırdır, Səfehin əsib-coşması bunların ikisindən də ağırdır.
4 Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan staa for den?
Hiddət amansızdır, qəzəbsə aşıb-daşar, Paxıllıq daha betərdir, ona necə dözmək olar?
5 Hellere aabenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.
Aşkar irad gizli məhəbbətdən üstündür.
6 Vennehaands Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.
Dostun vurduğu yara onun sədaqətinə görədir, Amma düşmən öpdükcə öpər.
7 Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.
Toxun könlü şanı balını belə, rədd edər, Lakin ac olana acı şeylər belə, şirin gələr.
8 Som Fugl, der maa fly fra sin Rede, er Mand, der maa fly fra sit Hjem:
Yurdundan ayrı düşən insan Bir quş kimi yuvasından ayrı düşür.
9 Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.
Gözəl ətir və buxurun ürəyə verdiyi ləzzət kimi Dostun nəsihəti də insana xoş gələr.
10 Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gaa ej til din Broders Hus paa din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Haanden end Broder i det fjerne.
Həm öz dostunu, həm də atanın dostunu tərk etmə, Dara düşəndə qardaşının evinə getmə. Yaxın qonşu uzaq qohumdan yaxşıdır.
11 Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.
Oğlum, hikmətli ol, qoy qəlbim sevinsin, Onda məni utandırana cavab verə bilərəm.
12 Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse gaar videre og bøder,
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
13 Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!
Özgəyə zamin duranın libasını al, Onu qərib qadın üçün girov saxla.
14 Den, som aarle højlydt velsigner sin Næste, han faar det regnet for Banden.
Kim ki qonşusunu sübh erkən ucadan salamlar, O zaman salamı söyüş sayılar.
15 Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;
Davakar qadın yağışda daman damcıya oxşar.
16 den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.
Onu yel kimi dayandırmaq olmaz, Zeytun yağı kimi ovucda saxlamaq olmaz.
17 Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.
Dəmir dəmiri itilər, İnsan insanın ağlını iti edər.
18 Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.
Əncir becərən barını yeyər, Ağasının qayğısına qalan şərəfləndirilər.
19 Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slaar Menneskehjerte Menneske i Møde.
Sifətin əksi suyun üzünə düşdüyü kimi İnsanın ürəyi də onu elə göstərər.
20 Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes. (Sheol h7585)
Ölüm və Həlak yeri doymadığı kimi İnsanın da gözü doymaz. (Sheol h7585)
21 Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.
İsti kürədə qızıl-gümüş yoxlanar, İnsan da başqalarının tərifi ilə tanınar.
22 Om du knuste en Daare i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Daarskab veg dog ej fra ham.
Buğdanı həvəngdəstədə döysən, kəpəyi çıxar, Amma səfehi nə qədər döysən, səfehliyi çıxmaz.
23 Mærk dig, hvorledes dit Smaakvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;
Sürünə yaxşı bax, naxırına nəzər yetir,
24 thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;
Nə var-dövlət əbədidir, nə də tac nəsildən-nəslə keçir.
25 er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,
Saman yığılandan sonra təzə ot bitəndə, Dağlarda ot biçiləndə
26 da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,
Quzuların səni geyindirər, Təkələrini satıb tarla ala bilərsən.
27 Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.
Keçilər sənə yemək üçün o qədər süd verər ki, Bu, evin azuqəsinə, kənizlərinin dolanışığına çatar.

< Ordsprogene 27 >