Ordsprogene 26

1 Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.

Sida wakhtiga kulul aan baraf cad ugu habboonayn, oo wakhtiga beergooyska aan roob ugu habboonayn, Ayaan sharaf nacas ugu habboonayn.

2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.

Sida shimbir iska wareegaysa iyo sida dabafallaadh iska duulaysa, Ayaan habaarkii sababla'aan ahu cidna ugu dhacayn.

3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.

Jeedal faras buu ku habboon yahay, dacayna dameer, Ulina dhabarka nacaska.

4 Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.

Nacas ha ugu jawaabin sida nacasnimadiisu tahay, Waaba intaasoo aad sidiisa oo kale noqotaaye.

5 Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.

Nacas ugu jawaab sida nacasnimadiisu tahay, Waaba intaasoo uu isla caqli weynaadaaye.

6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.

Kii nacas gacantiis farriin u sii dhiibaa Cagahuu iska gooyaa oo khasaaruu cabbaa.

7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.

Sida lugaha curyaanku u laalaadaan Ayuu masaalkuna u yahay afka nacasyada.

8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.

Kii nacas sharaf siiyaa Wuxuu la mid yahay mid wadhaf dhagax ku xidha oo kale.

9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.

Sida qodaxdu u dhex gasho sakhraan gacantiis, Ayuu masaalkuna u yahay afka nacasyada.

10 Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.

Kii nacaska ama kuwa jidka maraya kiraystaa Waa sida qaansoole dadka oo dhan dhaawaca oo kale.

11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.

Nacas nacasnimadiisa ku noqnoqdaa Waa sida eey mantaggiisa ku noqnoqda oo kale.

12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.

Nin isla caqli weyn ma aragtay? Waxaa isaga ka rajo roon nacas.

13 Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«

Ninkii caajis ahu wuxuu yidhaahdaa, Libaax baa waddada jooga; Libaax baa jidka taagan.

14 Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.

Sida albaabku birihiisa ugu noqnoqdo, Ayaa kii caajis ahuna sariirtiisa isugu rogrogaa.

15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.

Kii caajis ahu wuxuu gacantiisa geliyaa xeedhadiisa, Oo inuu afkiisa ku soo celiyona waa ku dhib isaga.

16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.

Kii caajis ahu waa iskala caqli badan yahay Toddoba nin oo xigmad ku jawaabi karta.

17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.

Kii isagoo jidka iska maraya isku dhex dara dirir aanu waxba ku lahayn, Wuxuu la mid yahay mid eey dhegaha qabta oo kale.

18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,

Sida nin waalan oo rida dab, Iyo fallaadho, iyo dhimasho,

19 er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«

Ayuu yahay kii intuu deriskiisa khiyaaneeyo, Haddana yidhaahda, Miyaanan cayaarayn?

20 Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.

Xaabola'aanta dabku waa bakhtiyaa, Oo meeshii aan mid xan badanu jooginna muranku waa ka joogsadaa.

21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.

Sida dhuxuli raran u sii shiddo, qoryona dab u sii belbeliyaan, Ayuu ninkii muran badanuna dirir u sii kiciyaa.

22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.

Kii xan badan erayadiisu waa sida cunto macaan, Oo waxay ku degaan meelaha caloosha ugu hooseeya.

23 Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.

Bushimihii macaan iyo qalbigii shar lehba Waxay la mid yihiin weel dhoobo ah oo lagu dahaadhay lacag wasakhdeed.

24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;

Kii wax necebu bushimihiisuu isku yeelyeelaa, Laakiinse uurkiisuu khiyaano ku kaydsadaa.

25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.

Markuu si wacan u hadlo ha rumaysan, Waayo, waxaa qalbigiisa ku jira toddoba karaahiyo.

26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.

In kastoo nacaybkiisu khiyaano isku daboolo, Xumaantiisa ayaa shirka lagu hor muujin doonaa.

27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.

Ku alla kii bohol qodaaba isagaa ku dhex dhici doona, Oo kii dhagax giringiriyana, isaguu ku soo rogman doonaa.

28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

Carrabkii been sheega wuxuu neceb yahay kuwuu dhaawacay, Oo afkii wax faaniyaana wuxuu ka shaqeeyaa baabba'.