Ordsprogene 26

1 Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.

۱ چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست.

2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.

۲ لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن.

3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.

۳ شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است.

4 Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.

۴ احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

5 Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.

۵ احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد.

6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.

۶ هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد.

7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.

۷ ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است.

8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.

۸ هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است.

9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.

۹ مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد.

10 Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.

۱۰ تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید.

11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.

۱۱ چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.

12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.

۱۲ آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.

13 Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«

۱۳ کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.

14 Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.

۱۴ چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.

15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.

۱۵ کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.

16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.

۱۶ کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.

17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.

۱۷ کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.

18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,

۱۸ آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،

19 er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«

۱۹ مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟

20 Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.

۲۰ از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.

21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.

۲۱ زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.

22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.

۲۲ سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.

23 Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.

۲۳ لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.

24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;

۲۴ هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند.

25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.

۲۵ هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است.

26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.

۲۶ هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.

27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.

۲۷ هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.

28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

۲۸ زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند.