Ordsprogene 26

1 Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.

Ịhụ onye nzuzu a na-enye nsọpụrụ dịka ịhụ mkpụrụ mmiri ka ọ na-ada nʼoge ọkọchị maọbụ mmiri na-ezo nʼoge owuwe ihe ubi.

2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.

Dịka nnụnụ nta na-efegharị efegharị, maọbụ dịka eleke na-awụgharị otu a ka ọbụbụ ọnụ na-ekwesighị agaghị ere.

3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.

Ụtarị dịrị ịnyịnya, ịnyịnya ibu ka a na-ekenye mkpụmkpụ igwe nʼọnụ; otu a kwa ka apịpịa dị nye azụ ndị nzuzu.

4 Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.

A zaghachila onye nzuzu dịka enweghị uche ya si dị, ma ọ bụghị ya gị onwe gị ga-adị ka ya.

5 Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.

Zaa onye nzuzu dịka enweghị uche ya si dị, ma ọ bụghị ya ọ ga-abụ onye maara ihe nʼanya onwe ya.

6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.

Iziga ozi site nʼaka onye nzuzu dịka mmadụ ibipụ ụkwụ ya maọbụ ịṅụ ihe ike dịka mmiri.

7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.

Dịka onye ngwụrọ si eji ụkwụ ya eje ije, otu a ka ilu si esite nʼọnụ onye nzuzu apụta.

8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.

Ọ baghị uru inye onye nzuzu nsọpụrụ, nʼihi na ọ gaghị anọgide. Ọ dị ka ịwụ ọkụkọ mmiri nʼazụ.

9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.

Dịka ogwu manyere nʼaka onye na-aṅụbiga mmanya oke otu a ka ilu dị nʼọnụ onye nzuzu.

10 Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.

Dịka ọgba ụta si agba ụta ya na-enweghị onye o bụ nʼobi, otu a ka ọ dị bụ onye na-enye onye nzuzu maọbụ onye o bụla na-agafe nʼụzọ ọrụ ka o rụọra ya.

11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.

Dịka nkịta laghachiri ọzọ nʼihe ọ gbọrọ, otu a ka ndị nzuzu dị mgbe ha na-emekwa omume enweghị uche ha.

12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.

Ị hụrụ onye mara ihe nʼanya nke onwe ya? Olileanya dị nye onye nzuzu karịa ndị dị otu a.

13 Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«

Onye umengwụ na-asị, “Ọdụm nọ nʼokporoụzọ, ọdụm ji oke iwe na-awagharị nọ nʼama niile!”

14 Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.

Dịka ibo ọnụ ụzọ si emegharị nʼihe nkonye ya, otu a ka onye umengwụ si na-atụgharị onwe ya nʼelu ihe ndina ya.

15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.

Onye umengwụ na-amanye aka nʼefere nri ma oke umengwụ a naghị ekwe ka o weghachi ya tinye nʼọnụ ya.

16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.

Nʼuche ya, onye umengwụ na-eche na ọ maara ihe karịa ndị ikom asaa na-eji ezi uche azaghachi okwu.

17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.

Onye na-etinye onwe ya nʼesemokwu na-agbasaghị ya dị ka mmadụ na-apụ nʼokporoụzọ dọkpụrụ nkịta ọbụla ọ hụrụ na ntị.

18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,

Dịka onye ara na-agba àkụ na-ere ọkụ nke na-eweta ọnwụ,

19 er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«

ka nwoke ahụ bụ nke na-aghọgbu onye agbataobi ya ma sị, “ọ bụ naanị egwuregwu ka m na-egwu.”

20 Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.

Ọkụ na-anyụ mgbe nkụ gwụrụ, otu a kwa esemokwu na-akwụsị mgbe a kwụsịrị ikwu ndị ọzọ okwu nʼazụ.

21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.

Dịka icheku si eme ka nkụ nwuru ọkụ, otu a ka onye na-ese okwu si eme ka ọgụ nwuru ọkụ.

22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.

Okwu niile nke onye na-agba asịrị na-ekwu dịka iberibe nri nʼatọ ezi ụtọ, ha na-agbadakwa nʼime ime ala afọ.

23 Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.

Dịka ite aja ụrọ nke e ji ọlaọcha na-abaghị uru techie, ka egbugbere ọnụ dị nro nke obi jupụtara nʼihe ọjọọ bụ.

24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;

Ndị iro na-eji egbugbere ọnụ ha gbanwee onwe ha, ma nʼime obi ha ọ bụ naanị aghụghọ dị ya.

25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.

Okwu ọnụ ya nwere ike tọọ ụtọ na ntị ma ekwenyerela ha, nʼihi na ihe arụ asaa jupụtara nʼime obi ha.

26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.

Ọ bụ ezie na ọ ga na-eme ka ọ hụrụ gị nʼanya, ma iro ya ga-apụta ihe, mmadụ niile ga-ahụkwa ya.

27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.

Onye na-egwuru ibe ya olulu ga-adaba nʼime ya. Ọzọ, onye na-enuda nkume, ya ka nkume ahụ ga-adagbu.

28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

Onye ị kpọrọ asị bụ onye ị ga-achọ iwetara ihe mgbu site nʼịgha ụgha. Okwu ọma na-esighị nʼobi mmadụ pụta na-eweta ịla nʼiyi.