Ordsprogene 23
1 Naar du sidder til Bords hos en Stormand, mærk dig da nøje, hvem du har for dig,
Катта әрбаб билән һәмдәстихан болсаң, Алдиңдики ким екәнлигини убдан ойлан.
2 og sæt dig en Kniv paa Struben, i Fald du er alt for sulten.
Иштийиң яман болса, Гелиңға пичақ тәңләп турғандәк өзүңни тарт.
3 Attraa ikke hans lækre Retter, thi det er svigefuld Kost.
Униң назу-немәтлирини тама қилма, Улар адәм алдайдиған тамақлардур.
4 Slid dig ikke op for at vinde dig Rigdom, brug ej din Forstand dertil!
Бай болимән дәп өзүңни упратма; Өзүңниң зеһниңни бу ишқа қаратма.
5 Skal dit Blik flyve efter den uden at finde den? Visselig gør den sig Vinger som Ørnen, der flyver mod Himlen.
[Байлиқларға] көз тикишиң биләнла, улар йоқ болиду; Пул-мал дәрвәқә өзигә қанат ясап, Худди бүркүттәк асманға учуп кетәр.
6 Spis ej den misundeliges Brød, attraa ikke hans lækre Retter;
Ач көзниң ненини йемә, Униң есил назу-немәтлирини тама қилма;
7 thi han sidder med karrige Tanker; han siger til dig: »Spis og drik!« men hans Hjerte er ikke med dig.
Чүнки униң көңли қандақ болғандәк, өзиму шундақ. У ағзида: — Қени, алсила, ичсилә! — десиму, Бирақ көңлидә сени ойлиғини йоқ.
8 Den Bid, du har spist, maa du udspy, du spilder dine fagre Ord.
Йегән бир жутум таамниму қусуветисән, Униңға қилған чирайлиқ сөзлириңму бекарға кәткән болиду.
9 Tal ikke for Taabens Ører, thi din kloge Tale agter han ringe.
Ахмаққа йол көрситип салма, Чүнки у әқил сөзлириңни көзгә илмас.
10 Flyt ej ældgamle Skel, kom ikke paa faderløses Mark;
Қедимдә бекиткән йәрниң пасил ташлирини йөткимә, Житимларниң етизлириғиму аяқ басма;
11 thi deres Løser er stærk, han fører deres Sag imod dig.
Чүнки уларниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиси интайин күчлүктур; У Өзи улар үчүн үстүңдин дәва қилар.
12 Vend dit Hjerte til Tugt, dit Øre til Kundskabs Ord.
Несиһәткә көңүл қой, Илим-билимләргә қулақ сал.
13 Spar ej Drengen for Tugt; naar du slaar ham med Riset, undgaar han Døden;
Балаңға тәрбийә бериштин еринмә; Әгәр таяқ билән урсаң, у өлүп кәтмәйду;
Сән уни таяқ билән урсаң, Бәлким уни тәһтисарадин қутқузивалисән. (Sheol h7585)
15 Min Søn, er dit Hjerte viist, saa glæder mit Hjerte sig ogsaa,
И оғлум, дана болсаң, Мениң қәлбим қанчә хуш болар еди!
16 og mine Nyrer jubler, naar dine Læber taler, hvad ret er!
Ағзиңда орунлуқ сөзләр болса, ич-ичимдин шатлинимән.
17 Dit Hjerte være ikke skinsygt paa Syndere, men stadig ivrigt i HERRENS Frygt;
Гуна садир қилғучиларға рәшк қилма, Һәрдайим Пәрвәрдигардин әймиништә турғин;
18 en Fremtid har du visselig da, dit Haab bliver ikke til intet.
Шундақ қилғиниңда җәзмән көридиған яхши күнүң болиду, Арзу-үмүтүң бекарға кәтмәс.
19 Hør, min Søn, og bliv viis, lad dit Hjerte gaa den lige Vej.
И оғлум, сөзүмгә қулақ селип дана бол, Қәлбиңни [Худаниң] йолиға башлиғин.
20 Hør ikke til dem, der svælger i Vin, eller dem, der fraadser i Kød;
Мәйхорларға арилашма, Нәпси яман гөшхорлар билән барди-кәлди қилма;
21 thi Dranker og Fraadser forarmes, Søvn giver lasede Klæder.
Чүнки һарақкәш билән нәпси яман ахирида йоқсуллуқта қалар, Ғәпләт уйқисиға патқанларға җәндә кийимни кийгүзәр.
22 Hør din Fader, som avlede dig, ringeagt ikke din gamle Moder!
Сени тапқан атаңниң сөзини аңла, Анаң қериғанда униңға һөрмәтсизлик қилма.
23 Køb Sandhed og sælg den ikke, Visdom, Tugt og Forstand.
Һәқиқәтни сетивал, Уни һәргиз сетивәтмә. Даналиқ, тәрбийә вә йорутулушниму ал.
24 Den retfærdiges Fader jubler; har man avlet en Vismand, glædes man ved ham;
Һәққаний балиниң атиси чоң хошаллиқ тапар; Дана оғулни тапқан атиси униңдин хурсән болар.
25 din Fader og Moder glæde sig, hun, der fødte dig, juble!
Ата-анаңни сөйүндүрүп, Сени туққан анаңни хуш қил.
26 Giv mig dit Hjerte, min Søn, og lad dine Øjne synes om mine Veje!
И оғлум, қәлбиңни маңа тапшур; Көзлириңму һаятлиқ йоллиримға тикилсун!
27 Thi en bundløs Grav er Skøgen, den fremmede Kvinde, en snæver Brønd;
Чүнки паһишә аял чоңқур оридур, Бузуқ ят аял тар зиндандур;
28 ja, som en Stimand ligger hun paa Lur og øger de troløses Tal blandt Mennesker.
Улар қарақчидәк мөкүвелип, Инсанийәт арисидики вапасизларни көпәйтәр.
29 Hvem har Ak, og hvem har Ve, hvem har Kiv, og hvem har Klage? Hvem har Saar uden Grund, hvem har sløve Øjne?
Кимдә азап бар? Кимдә дәрд-әләм? Ким җедәл ичидә қалар? Ким налә-пәряд көтирәр? Ким сәвәпсиз ярилинар? Кимниң көзи қизирип кетәр?
30 De, som sidder sent over Vinen, som kommer for at smage den stærke Drik.
Дәл шарап үстидә узун олтарған, Әбҗәш шараптин тетишқа алдириған мәйхорлар!
31 Se ikke til Vinen, hvor rød den er, hvorledes den perler i Bægeret; den glider saa glat,
Шарапниң әҗайип қизиллиғиға, униң җамдики җулалиғиға, Кишиниң гелидин шундақ силиқ өткәнлигигә мәптун болуп қалма!
32 men bider til sidst som en Slange og spyr sin Gift som en Øgle;
Ахирида у зәһәрлик иландәк чеқивалиду, Оқ иландәк нәштирини санҗийду.
33 dine Øjne skuer de sælsomste Ting, og bagvendt taler dit Hjerte;
Көз алдиңда ғәлитә мәнзириләр көрүниду, Ағзиңдин қалаймиқан сөзләр чиқиду.
34 du har det, som laa du midt i Havet, som laa du oppe paa en Mastetop.
Худди деңиз-океанларда ләйләп қалғандәк, Йәлкәнлик кеминиң мома яғичи үстидә ятқандәк болисән.
35 »De slog mig, jeg følte ej Smerte, gav mig Hug, jeg mærked det ikke; naar engang jeg vaagner igen, saa søger jeg atter til Vinen!«
Сән чоқум: — Бириси мени урди, лекин мән яриланмидим! Бириси мени таяқ билән урди, бирақ ағриғини сәзмидим!» — дәйсән. Бирақ сән йәнә: «Һошумға кәлсәмла, мән йәнила шарапни издәймән! — дәйсән.
