Ordsprogene 23
1 Naar du sidder til Bords hos en Stormand, mærk dig da nøje, hvem du har for dig,
Kiam vi sidiĝos, por manĝi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaŭ vi;
2 og sæt dig en Kniv paa Struben, i Fald du er alt for sulten.
Kaj vi metu tranĉilon al via gorĝo, Se vi estas avidulo.
3 Attraa ikke hans lækre Retter, thi det er svigefuld Kost.
Ne deziru liajn bongustajn manĝojn; Ĉar ĝi estas trompa pano.
4 Slid dig ikke op for at vinde dig Rigdom, brug ej din Forstand dertil!
Ne penu riĉiĝi; Forlasu vian pripensadon.
5 Skal dit Blik flyve efter den uden at finde den? Visselig gør den sig Vinger som Ørnen, der flyver mod Himlen.
Ĉu vi direktos viajn okulojn al ĝi? ĝi jam ne ekzistos; Ĉar riĉeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la ĉielo.
6 Spis ej den misundeliges Brød, attraa ikke hans lækre Retter;
Ne manĝu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn manĝojn.
7 thi han sidder med karrige Tanker; han siger til dig: »Spis og drik!« men hans Hjerte er ikke med dig.
Ĉar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaŭ estas: Manĝu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.
8 Den Bid, du har spist, maa du udspy, du spilder dine fagre Ord.
La pecon, kiun vi manĝis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.
9 Tal ikke for Taabens Ører, thi din kloge Tale agter han ringe.
En la orelojn de malsaĝulo ne parolu; Ĉar li malŝatos la saĝecon de viaj vortoj.
10 Flyt ej ældgamle Skel, kom ikke paa faderløses Mark;
Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.
11 thi deres Løser er stærk, han fører deres Sag imod dig.
Ĉar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraŭ vi.
12 Vend dit Hjerte til Tugt, dit Øre til Kundskabs Ord.
Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.
13 Spar ej Drengen for Tugt; naar du slaar ham med Riset, undgaar han Døden;
Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.
Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de Ŝeol. (Sheol h7585)
15 Min Søn, er dit Hjerte viist, saa glæder mit Hjerte sig ogsaa,
Mia filo, se via koro estos saĝa, Tiam ĝojos ankaŭ mia koro.
16 og mine Nyrer jubler, naar dine Læber taler, hvad ret er!
Kaj mia internaĵo ĝojos, Kiam viaj lipoj parolos ĝustaĵon.
17 Dit Hjerte være ikke skinsygt paa Syndere, men stadig ivrigt i HERRENS Frygt;
Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaŭ la Eternulo ĉiutage.
18 en Fremtid har du visselig da, dit Haab bliver ikke til intet.
Ĉar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdiĝos.
19 Hør, min Søn, og bliv viis, lad dit Hjerte gaa den lige Vej.
Aŭskultu vi, mia filo, kaj estu saĝa, Kaj direktu vian koron al la ĝusta vojo.
20 Hør ikke til dem, der svælger i Vin, eller dem, der fraadser i Kød;
Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj manĝas tro da viando;
21 thi Dranker og Fraadser forarmes, Søvn giver lasede Klæder.
Ĉar drinkemulo kaj manĝegemulo malriĉiĝos, Kaj dormemulo havos sur si ĉifonaĵojn.
22 Hør din Fader, som avlede dig, ringeagt ikke din gamle Moder!
Aŭskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malŝatu vian patrinon, kiam ŝi maljuniĝos.
23 Køb Sandhed og sælg den ikke, Visdom, Tugt og Forstand.
Veron aĉetu, kaj ne vendu saĝon Kaj instruon kaj prudenton.
24 Den retfærdiges Fader jubler; har man avlet en Vismand, glædes man ved ham;
Grandan ĝojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de saĝulo ĝojos pro li.
25 din Fader og Moder glæde sig, hun, der fødte dig, juble!
Via patro kaj via patrino ĝojos, Kaj via naskintino triumfos.
26 Giv mig dit Hjerte, min Søn, og lad dine Øjne synes om mine Veje!
Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj plaĉu miaj vojoj.
27 Thi en bundløs Grav er Skøgen, den fremmede Kvinde, en snæver Brønd;
Ĉar malĉastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.
28 ja, som en Stimand ligger hun paa Lur og øger de troløses Tal blandt Mennesker.
Ŝi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas ĉirkaŭ si perfidulojn.
29 Hvem har Ak, og hvem har Ve, hvem har Kiv, og hvem har Klage? Hvem har Saar uden Grund, hvem har sløve Øjne?
Ĉe kiu estas ploro? ĉe kiu estas ĝemoj? ĉe kiu estas malpaco? Ĉe kiu estas plendoj? ĉe kiu estas senkaŭzaj batoj? Ĉe kiu estas malklaraj okuloj?
30 De, som sidder sent over Vinen, som kommer for at smage den stærke Drik.
Ĉe tiuj, kiuj sidas malfrue ĉe vino, Ĉe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkaĵon.
31 Se ikke til Vinen, hvor rød den er, hvorledes den perler i Bægeret; den glider saa glat,
Ne rigardu la vinon, kiel ruĝa ĝi estas, Kiel ĝi brilas en la pokalo, kiel glate ĝi eniras:
32 men bider til sidst som en Slange og spyr sin Gift som en Øgle;
En la fino ĝi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.
33 dine Øjne skuer de sælsomste Ting, og bagvendt taler dit Hjerte;
Viaj okuloj vidos fremdaĵojn, Kaj via koro parolos malĝustaĵojn.
34 du har det, som laa du midt i Havet, som laa du oppe paa en Mastetop.
Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.
35 »De slog mig, jeg følte ej Smerte, gav mig Hug, jeg mærked det ikke; naar engang jeg vaagner igen, saa søger jeg atter til Vinen!«
Ili batis min, sed ĝi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekiĝos, mi denove tion serĉos.
