Ordsprogene 22
1 Hellere godt Navn end megen Rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld.
Yaxşı ad böyük sərvətdən, Lütfkarlıq isə qızıl-gümüşdən üstündür.
2 Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.
Zəngin və yoxsul insan bir şeydə bir-birinə bənzəyir – Hər ikisini yaradan Rəbdir.
3 Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse gaar videre og bøder.
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
4 Lønnen for Ydmyghed og HERRENS Frygt er Rigdom, Ære og Liv.
İtaətkarlığın və Rəbb qorxusunun nəticəsi Sərvət, şərəf, həyatdır.
5 Paa den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, maa man holde sig fra dem.
Əyri yol tikanlıdır, orada tələlər var, Canını qoruyan bundan uzaqlaşar.
6 Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.
Uşağa tərbiyə ver ki, layiqli yol tutsun, O qocalanda da bu yoldan dönməz.
7 Over Fattigfolk raader den rige, Laantager bliver Laangivers Træl.
Zəngin yoxsulun ağası olar, Borclu adam borc verənə qul olar.
8 Hvo Uret saar, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slaa ham selv.
Haqsızlıq əkən şər biçər, Onun qəzəbinin dəyənəyi məhv edilər.
9 Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.
Əliaçıq bərəkət qazanar, Çünki çörəyindən kasıba paylar.
10 Driv Spotteren ud, saa gaar Trætten med, og Hiv og Smæden faar Ende.
Rişxəndçi adamı qovsan, münaqişə qurtarar, Çəkişmə, şərəfsizlik sona çatar.
11 HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde paa Læben er man Kongens Ven.
Ürək təmizliyini sevən, Dilindən lütfkar sözlər tökülən padşahın dostudur.
12 HERRENS Øjne agter paa Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.
Rəbbin gözləri biliyi qoruyar, Xainin sözlərini isə boşa çıxarar.
13 Den lade siger: »En Løve paa Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel paa Torvet.«
Tənbəl deyər: «Bayırda aslan var, Küçəyə çıxsam, məni parçalar».
14 Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred paa, falder deri.
Əxlaqsız qadının ağzı dərin çuxura oxşar, Rəbbin lənətinə gələn ora yıxılar.
15 Daarskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal fjerne den fra ham.
Səfehlik uşağın qəlbindən yapışar, Kötəklə tənbeh ediləndə bu ondan uzaqlaşar.
16 Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig.
Varlanmaq üçün kasıba zülm edən, Zəngin adama verən ehtiyaca düşər.
17 Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!
Qulağını aç, hikmətlilərin sözlərini eşit, Ürəyini mənim biliyimə ver.
18 Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede paa Læben.
Onları sinənə doldursan, Onların hamısını dilinə salsan, yaxşı olar.
19 For at din Lid skal staa til HERREN, lærer jeg dig i Dag.
Rəbbə güvənəsən deyə Bu gün bunları sənə bildirirəm.
20 Alt i Gaar optegned jeg til dig, alt i Forgaars Raad og Kundskab
Sənə nəsihətlə, biliklə dolu əla məsəllər yazmamışammı?
21 for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, naar du spørges.
Qoy bunlar haqq sözün həqiqətini sənə bildirsinlər ki, Hara səni göndərsələr, düz məlumat gətirəsən.
22 Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:
Kasıbı fəqir olduğu üçün soyma, Darvazada məzlumu zülmə salma.
23 thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.
Çünki onların münaqişəsinə Rəbb baxar, Onları soyanları soyub-talayar.
24 Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgaas ikke vredladen Mand,
Tez qəzəblənənə yoldaş olma, Kəmhövsələ ilə yola çıxma.
25 at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.
Yoxsa onun yollarına alışarsan, Canını tələyə salarsan.
26 Hør ikke til dem, der giver Haandslag, dem, som borger for Gæld!
Başqalarının borclarına zamin durmaqdan, Belə işə əl atmaqdan çəkin.
27 Saafremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.
Ödəməyə pulun olmasa, Altından yatağını apararlar.
28 Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.
Ata-babalarından qalan Qədim sərhəd daşının yerini dəyişmə.
29 Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.
İşində mahir olanı görürsənmi? Sıravi adamların deyil, şahların hüzurunda dayanar.
