Ordsprogene 2

1 Min Søn, naar du tager imod mine Ord og gemmer mine Paalæg hos dig,

ڕۆڵە، ئەگەر قسەکانم وەربگریت، فەرمانەکانم لەلای خۆت هەڵبگریت،

2 idet du laaner Visdom Øre og bøjer dit Hjerte til Indsigt,

هەتا گوێ بدەیتە دانایی و دڵت بدەیتە تێگەیشتن،

3 ja, kalder du paa Forstanden og løfter din Røst efter Indsigt,

ئەگەر بانگی پەیبردن بکەیت و دەنگ بۆ تێگەیشتن هەڵبڕیت،

4 søger du den som Sølv og leder den op som Skatte,

ئەگەر وەک زیو داوات کرد و وەک خشڵی شاردراوە بەدوایدا گەڕایت،

5 da nemmer du HERRENS Frygt og vinder dig Kundskab om Gud.

ئەوسا لە واتای لەخواترسی دەگەیت و ناسینی خودا دەدۆزیتەوە،

6 Thi HERREN, han giver Visdom, fra hans Mund kommer Kundskab og Indsigt.

چونکە یەزدان دانایی دەبەخشێت، زانیاری و تێگەیشتنیش لە دەمی ئەوە.

7 Til retsindige gemmer han Lykke, han er Skjold for alle med lydefri Vandel,

دانایی تەواو بۆ سەرڕاستەکان هەڵدەگرێت و قەڵغانە بۆ ئەوانەی ڕێگای تەواوەتی دەگرنەبەر،

8 idet han værner Rettens Stier og vogter sine frommes Vej.

بۆ چاودێری ڕێچکەی دادپەروەری و پاراستنی ڕێگای خۆشەویستانی.

9 Da nemmer du Retfærd, Ret og Retsind, hvert et Spor, som er godt.

ئینجا ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی تێدەگەیت، هەموو ڕێڕەوێکی چاک،

10 Thi Visdom kommer i dit Hjerte, og Kundskab er liflig for din Sjæl;

لەبەر ئەوەی دانایی دێتە ناو دڵتەوە و زانیاریش دەبێتە خۆشی دەروونت،

11 Kløgt skal vaage over dig, Indsigt være din Vogter —

سەلیقە دەتپارێزێت و تێگەیشتن چاودێریت دەکات.

12 idet den frier dig fra den ondes Vej, fra Folk, hvis Ord kun er vrange,

دانایی لە ڕێگای خراپەکاران ڕزگارت دەکات، لەو کەسانەی قسەی خوار دەکەن،

13 som gaar fra de lige Stier for at vandre paa Mørkets Veje.

ئەوانەی ڕێچکەی ڕاستیان بەرداوە تاکو بە ڕێگای تاریکیدا بڕۆن،

14 som glæder sig ved at gøre ondt og jubler over vrangt og ondt,

ئەوانەی دڵخۆشن بە خراپەکردن، دڵشاد دەبن بە خواروخێچیێتی خراپە،

15 de, som gaar krogede Stier og følger bugtede Spor —

ئەوانەی ڕێچکەکانیان چەوتن، گەوجن لە ڕێڕەویان.

16 idet den frier dig fra Andenmands Hustru, fra fremmed Kvinde med sleske Ord,

هەروەها دانایی لە ژنی بەدڕەوشت ڕزگارت دەکات، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس،

17 der sviger sin Ungdoms Ven og glemmer sin Guds Pagt;

ئەوەی وازی لە مێردی گەنجییەتی هێناوە و پەیمانەکەی لەبەردەم خودای لەبیر کردووە.

18 thi en Grav til Døden er hendes Hus, til Skyggerne fører hendes Spor;

بێگومان ماڵەکەی بەرەو خوارەوە دەچێت بۆ مردن و ڕێڕەوەکانی بەرەو دنیای مردووانە.

19 tilbage vender ingen, som gaar ind til hende, de naar ej Livets Stier —

هەموو ئەوانەی بچنە لای ناگەڕێنەوە و ناگەنە ڕێچکەی ژیان.

20 at du maa vandre de godes Vej og holde dig til de retfærdiges Stier;

کەواتە بە ڕێگای پیاوچاکاندا بڕۆ و ڕێچکەی ڕاستودروستان بپارێزە،

21 thi retsindige skal bo i Landet, lydefri levnes deri,

چونکە سەرڕاستان لە خاکەکە نیشتەجێ دەبن و تەواوەکان تێیدا دەمێننەوە،

22 men gudløse ryddes af Landet, troløse rykkes derfra.

بەڵام خراپەکاران لە خاکەکە دەبڕێنەوە و ناپاکانیش تێیدا ڕیشەکێش دەکرێن.