Ordsprogene 17
1 Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
Май бине о букатэ де пыне ускатэ ку паче декыт о касэ плинэ де кэрнурь ку чартэ!
2 Klog Træl bliver Herre over daarlig Søn og faar lod og del mellem Brødre.
Ун аргат ку минте стэпынеште песте фиул каре фаче рушине ши ва ымпэрци моштениря ку фраций луй.
3 Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
Тигая лэмуреште арӂинтул ши купторул лэмуреште аурул, дар Чел че ынчаркэ инимиле есте Домнул.
4 Den onde hører paa onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
Чел рэу аскултэ ку луаре аминте ла буза нелеӂюитэ ши минчиносул плякэ урекя ла лимба нимичитоаре.
5 Hvo Fattigmand spotter, haaner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
Чине ышь бате жок де сэрак ышь бате жок де Чел че л-а фэкут; чине се букурэ де о ненорочире ну ва рэмыне непедепсит.
6 De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
Копиий копиилор сунт кунуна бэтрынилор ши пэринций сунт слава копиилор лор.
7 Ypperlig Tale er ej for en Daare, end mindre da Løgn for den, som er ædel.
Кувинтеле алесе ну се потривеск ын гура унуй небун; ку кыт май пуцин кувинтеле минчиноасе, ын гура унуй ом де вицэ алясэ!
8 Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
Даруриле пар о пятрэ скумпэ ын окий челор че ле примеск: орьынкотро се ынторк, избындеск.
9 Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
Чине акоперэ о грешялэ каутэ драгостя, дар чине о поменеште мереу ын ворбириле луй дезбинэ пе приетень.
10 Bedre virker Skænd paa forstandig end hundrede Slag paa en Taabe.
О мустраре пэтрунде май мулт пе омул причепут декыт о сутэ де ловитурь пе чел небун.
11 Den onde har kun Genstridighed for, men et skaanselsløst Bud er udsendt imod ham.
Чел рэу ну каутэ декыт рэскоалэ, дар ун сол фэрэ милэ ва фи тримис ымпотрива луй.
12 Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Taabe udi hans Daarskab.
Май бине сэ ынтылнешть о урсоайкэ жефуитэ де пуий ей декыт ун небун ын тимпул небунией луй.
13 Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
Челуй че ынтоарче рэу пентру бине ну-й ва пэрэси рэул каса.
14 At yppe Strid er at aabne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
Ынчепутул уней черте есте ка слобозиря унор апе; де ачея, курмэ чарта ынаинте де а се ынтеци.
15 At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
Чел че яртэ пе виноват ши чел че осындеште пе чел невиноват сунт амындой о скырбэ ынаинтя Домнулуй.
16 Hvad hjælper Penge i Taabens Haand til at købe ham Visdom, naar Viddet mangler?
Ла че служеште арӂинтул ын мына небунулуй? Сэ кумпере ынцелепчуня?… Дар н-аре минте!
17 Ven viser Kærlighed naar som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
Приетенул адевэрат юбеште орькынд ши ын ненорочире ажунӂе ка ун фрате.
18 Mand uden Vid giver Haandslag og gaar i Borgen for Næsten.
Омул фэрэ минте дэ кезэшие, се пуне кезаш пентру апроапеле сэу.
19 Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attraa Fald.
Чине юбеште чертуриле юбеште пэкатул ши чине-шь зидеште поарта пря ыналтэ ышь каутэ пеиря.
20 Ej finder man Lykke, naar Hjertet er vrangt, man falder i Vaade, naar Tungen er falsk.
Чел ку инимэ префэкутэ ну гэсеште феричиря ши чел ку лимба стрикатэ каде ын ненорочире.
21 Den, der avler en Taabe, faar Sorg, Daarens Fader er ikke glad.
Чине дэ наштере унуй небун ва авя ынтристаре ши татэл унуй небун ну поате сэ се букуре.
22 Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslaaet Sind suger Marv af Benene.
О инимэ веселэ есте ун бун ляк, дар ун дух мыхнит усукэ оаселе.
23 Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
Чел рэу примеште дарурь пе аскунс ка сэ сучяскэ ши кэиле дрептэций.
24 Visdom staar den forstandige for Øje, Taabens Blik er ved Jordens Ende.
Ынцелепчуня есте ын фаца омулуй причепут, дар окий небунулуй о каутэ ла капэтул пэмынтулуй.
25 Taabelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
Ун фиу небун адуче неказ татэлуй сэу ши амэрэчуне челей че л-а нэскут.
26 At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slaa de ædle.
Ну есте бине сэ осындешть пе чел неприхэнит ла о глоабэ, нич сэ ловешть пе чей де ням алес дин причина неприхэнирий лор.
27 Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
Чине ышь ынфрынязэ ворбеле куноаште штиинца ши чине аре духул потолит есте ун ом причепут.
28 Selv Daaren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
Кяр ши ун прост ар трече де ынцелепт дакэ ар тэчя ши де причепут дакэ шь-ар цине гура.
