Ordsprogene 17
1 Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
2 Klog Træl bliver Herre over daarlig Søn og faar lod og del mellem Brødre.
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
3 Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
4 Den onde hører paa onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
5 Hvo Fattigmand spotter, haaner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
6 De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
7 Ypperlig Tale er ej for en Daare, end mindre da Løgn for den, som er ædel.
Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
8 Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.
9 Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
10 Bedre virker Skænd paa forstandig end hundrede Slag paa en Taabe.
Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
11 Den onde har kun Genstridighed for, men et skaanselsløst Bud er udsendt imod ham.
Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
12 Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Taabe udi hans Daarskab.
[Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
13 Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
14 At yppe Strid er at aabne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
15 At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
16 Hvad hjælper Penge i Taabens Haand til at købe ham Visdom, naar Viddet mangler?
Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?
17 Ven viser Kærlighed naar som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
18 Mand uden Vid giver Haandslag og gaar i Borgen for Næsten.
Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
19 Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attraa Fald.
Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
20 Ej finder man Lykke, naar Hjertet er vrangt, man falder i Vaade, naar Tungen er falsk.
Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
21 Den, der avler en Taabe, faar Sorg, Daarens Fader er ikke glad.
Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
22 Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslaaet Sind suger Marv af Benene.
Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
23 Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
24 Visdom staar den forstandige for Øje, Taabens Blik er ved Jordens Ende.
Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
25 Taabelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
26 At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slaa de ædle.
Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
27 Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.
28 Selv Daaren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.
