< Ordsprogene 16 >

1 Hjertets Raad er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.
Karoorri garaa kan namaa ti; deebiin arrabaa garuu Waaqayyo biraa dhufa.
2 En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Aander.
Nama tokko karaan isaa hundi qulqulluu itti fakkaata; yaada namaa garuu Waaqayyotu madaala.
3 Vælt dine Gerninger paa HERREN, saa skal dine Planer lykkes.
Waan hojjettu hunda Waaqayyotti kennadhu; karoorri kees siif milkaaʼa.
4 Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse ogsaa for Ulykkens Dag.
Waaqayyo waan hunda kaayyoo ofii isaatiif hojjeta; hamoota iyyuu guyyaa badiisaatiif qopheessa.
5 Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.
Namni of tuulu kam iyyuu fuula Waaqayyoo duratti balfamaa dha; dhugumaan inni utuu hin adabamin hin hafu.
6 Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENS Frygt undviger man ondt.
Namni jaalalaa fi amanamummaadhaan araara cubbuu argata; Waaqayyoon sodaachuudhaanis hammina irraa cita.
7 Naar HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.
Yoo karaan namaa Waaqayyoon gammachiise, inni akka diinonni isaas nagaan isa wajjin jiraatan ni godha.
8 Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.
Galii guddaa jalʼinaan argatan mannaa waan xinnoo qajeelummaan argatan wayya.
9 Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.
Namni garaa isaa keessatti karaa isaa karoorfata; Waaqayyo garuu tarkaanfii isaa illee ni murteessa.
10 Der er Gudsdom paa Kongens Læber, ej fejler hans Mund, naar han dømmer.
Hidhiin mootii hooda dubbata; afaan isaa illee murtii hin jalʼisu.
11 Ret Bismer og Vægtskaal er HERRENS, hans Værk er alle Posens Lodder.
Madaallii fi safartuun qajeelaan kan Waaqayyoo ti; ulfinni korojoo keessa jiru hundinuu hojii isaa ti.
12 Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.
Sababii teessoon qajeelummaadhaan jabaatee dhaabatuuf mootonni waan hamaa hojjechuu ni balfu.
13 Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.
Mootonni afaan dhugaa dubbatutti ni gammadu; isaan nama dhugaa dubbatu ni jaallatu.
14 Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.
Dheekkamsi mootii ergamaa duʼaa ti; namni ogeessi garuu ni qabbaneessa.
15 I Kongens Aasyns Lys er der Liv, som Vaarregnens Sky er hans Yndest.
Jireenyi ifa fuula mootii keessa jira; surraan isaa akkuma duumessa bokkaa arfaasaa ti.
16 At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.
Ogummaa argachuun warqee caala; hubannaa argachuunis meetii caala!
17 De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter paa sin Vej.
Daandiin nama tolaa hammina irraa fagoo dha; namni karaa isaa eegus jireenya isaa eeggata.
18 Hovmod gaar forud for Fald, Overmod forud for Snublen.
Of tuuluun badiisaan dura, of bokoksuunis kufaatiin dura deema.
19 Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.
Warra of tuulu wajjin boojuu qooddachuu mannaa, hafuuraan gad of qabanii warra cunqurfame wajjin jiraachuu wayya.
20 Vel gaar det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler paa HERREN.
Namni gorsa fudhatu kam iyyuu ni milkaaʼa; kan Waaqayyoon amanatus eebbifamaa dha.
21 Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.
Namni garaadhaan ogeessa taʼe qalbeeffataa jedhama; dubbiin miʼaawu immoo gorsa dabala.
22 Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Daarskab er Daarers Tugt.
Hubannaan nama isa qabuuf madda jireenyaa ti; gowwummaan garuu gowwootatti adabbii fida.
23 Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, paa Læberne lægger det øget Viden.
Garaan nama ogeessaa arraba isaa qajeelcha; afaan isaas gorsa dabala.
24 Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.
Dubbiin nama gammachiisu dhaaba dammaa ti; inni lubbuutti ni miʼaawa; lafees ni fayyisa.
25 Mangen Vej synes Manden ret, og saa er dens Ende dog Dødens Veje.
Karaan qajeelaa namatti fakkaatu tokko jira; dhuma irratti garuu duʼatti nama geessa.
26 En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver paa ham.
Fedhiin hojjetaan tokko nyaataaf qabu hojiif isa kakaasa; beelaʼuun isaas ittuma cima.
27 En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild paa hans Læber.
Namni faayidaa hin qabne hammina malata; haasaan isaas akkuma ibidda waa gubuu ti.
28 Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.
Namni jalʼaan lola kakaasa; hamattuun immoo michoota walitti dhiʼaatan gargar baafti.
29 Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.
Namni jeequmsaan deemu ollaa isaa gowwoomsee karaa jalʼaatti isa geessa.
30 Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.
Namni ija qisu jalʼina karoorfata; kan hidhii ciniinnatu immoo hammina fida.
31 Graa Haar er en dejlig Krone, den vindes paa Retfærds Vej.
Arriin gonfoo ulfinaa ti; innis karaa qajeelaadhaan argama.
32 Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.
Goota waraanaa irra nama obsa qabu, nama magaalaa tokko boojiʼee fudhatu irra kan of qabu wayya.
33 I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.
Ixaan gudeeda irratti buufama; murtoon isaa garuu guutumaan guutuutti Waaqayyo biraa dhufa.

< Ordsprogene 16 >