< Ordsprogene 14 >

1 Visdom bygger sig Hus, Daarskabs Hænder river det ned.
Mukadzi akachenjera anovaka imba yake, asi benzi rinoputsa imba yaro namaoko aro.
2 Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som gaar Krogveje, agter ham ringe.
Uyo ano mufambiro wakarurama anotya Jehovha, asi uyo ano mufambiro wakatsauka anomuzvidza.
3 I Daarens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise staar Læberne Vagt.
Kutaura kwebenzi kunouyisa shamhu kumusana kwaro, asi miromo yavakachenjera inovadzivirira.
4 Naar der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
Kana pasina nzombe, chidyiro hachina chinhu, asi pasimba renzombe ndipo panobva kukohwa kukuru.
5 Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
Chapupu chechokwadi hachinyengeri, asi chapupu chenhema chinodurura nhema.
6 Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
Mudadi anotsvaka uchenjeri asi anohushaya, asi ruzivo runouya zviri nyore kune anonzvera.
7 Gaa fra en Mand, som er en Taabe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
Gara kure nomunhu benzi, nokuti haungawani ruzivo kubva pamiromo yake.
8 Den kloge i sin Visdom er klar paa sin Vej, men Taabers Daarskab er Svig.
Uchenjeri hwomunhu akangwara ndiko kunzwisisa nzira dzake, asi upenzi hwamapenzi ndihwo unyengeri.
9 Med Daarer driver Skyldofret Spot, men Velvilje raader iblandt retsindige.
Mapenzi anoseka kutendeuka pazvivi, asi kuita zvakanaka kunowanikwa pakati pavakarurama.
10 Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
Mwoyo mumwe nomumwe unoziva kutambudzika kwawo, uye hapana munhu angagoverana nawo mufaro wawo.
11 Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt staar i Blomst.
Imba yeakaipa ichaparadzwa, asi tende rowakarurama richabudirira.
12 Mangen Vej synes Manden ret, og saa er dens Ende dog Dødens Veje.
Kune nzira inoita seyakanaka kumunhu, asi kumagumo inotungamirira kurufu.
13 Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
Kunyange mukuseka mwoyo unogona kurwadziwa, uye mufaro ungangoperera mukusuwa.
14 Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
Vasingatendi vachapiwa mubayiro wakazara wenzira dzavo, uye munhu akanaka achapiwa mubayiro wenzira dzakewo.
15 Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
Munhu asina mano anongotenda zvose zvose, asi munhu akangwara anongwarira mafambiro ake.
16 Den vise ængstes og skyr det onde, Taaben buser sorgløs paa.
Munhu akachenjera anotya Jehovha uye anovenga zvakaipa, asi benzi rina manyawi uye harina hanya.
17 Den hidsige bærer sig taabeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
Munhu anokurumidza kutsamwa anoita zvinhu zvoupenzi, uye munhu anoita zvounyengeri achavengwa.
18 De tankeløse giver Daarskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
Vasina mano vachagara nhaka youpenzi, asi vakangwara vachapfekedzwa korona yezivo.
19 Onde maa bukke for gode, gudløse staa ved retfærdiges Døre.
Vanhu vakaipa vachagwadama pamberi pavakanaka, uye vakaipa pamasuo avakarurama.
20 Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
Varombo vanoraswa kunyange navavakidzani vavo, asi vapfumi vane shamwari zhinji.
21 Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
Uyo anozvidza muvakidzani wake anotadza, asi akaropafadzwa ane tsitsi kune vanoshayiwa.
22 De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Naade og Trofasthed.
Ko, vanoronga zvakaipa havarasiki here? Asi avo vanoronga zvakanaka vanowana rudo nokutendeka.
23 Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
Kushanda nesimba kwose kunopa mubayiro, asi kungotaura kunotungamirira kuurombo bedzi.
24 De vises Krone er Kløgt, Taabers Krans er Daarskab.
Upfumi hwavakachenjera ikorona yavo, asi upenzi hwamapenzi hunobereka upenzi.
25 Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
Chapupu chechokwadi chinoponesa upenyu, asi chapupu chenhema chinonyengera.
26 Den stærkes Tillid er HERRENS Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
Uyo anotya Jehovha ane nhare yakasimba, uye ichava utiziro kuvana vake.
27 HERRENS Frygt er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.
Kutya Jehovha ndicho chitubu choupenyu, kunodzora munhu kubva pamisungo yorufu.
28 At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist paa Folk er Fyrstens Fald.
Mukuwanda kwavanhu ndimo mune ukuru hwamambo, asi pasina vanhu muchinda anoparadzwa.
29 Den sindige er rig paa Indsigt, den heftige driver det vidt i Daarskab.
Munhu ane mwoyo murefu anonzwisisa, asi munhu anokurumidza kutsamwa anoratidza upenzi.
30 Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
Mwoyo wakagadzikana unopa upenyu kumuviri, asi ruchiva runoodza mapfupa.
31 At kue den ringe er Haan mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
Uyo anomanikidza varombo anoratidza kuti anozvidza Musiki wavo, asi ani naani ane hanya nevanoshayiwa anokudza Mwari.
32 Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
Kana njodzi yauya, akaipa anowisirwa pasi, asi kunyange murufu akarurama ane utiziro.
33 Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Taabers Indre kendes den ikke.
Uchenjeri hunogara mumwoyo yavanohunzvera uye kunyange pakati pamapenzi hunozvizivisa.
34 Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
Kururama kunosimudzira rudzi, asi chivi chinonyadzisa vanhu vapi zvavo.
35 En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
Mambo anofarira muranda akachenjera, asi muranda anonyadzisa achatsamwirwa naye.

< Ordsprogene 14 >