Ordsprogene 14

1 Visdom bygger sig Hus, Daarskabs Hænder river det ned.

Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.

2 Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som gaar Krogveje, agter ham ringe.

Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.

3 I Daarens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise staar Læberne Vagt.

W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.

4 Naar der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.

Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.

5 Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.

Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.

6 Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.

Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.

7 Gaa fra en Mand, som er en Taabe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.

Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.

8 Den kloge i sin Visdom er klar paa sin Vej, men Taabers Daarskab er Svig.

Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.

9 Med Daarer driver Skyldofret Spot, men Velvilje raader iblandt retsindige.

Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.

10 Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.

Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.

11 Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt staar i Blomst.

Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.

12 Mangen Vej synes Manden ret, og saa er dens Ende dog Dødens Veje.

Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.

13 Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.

Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.

14 Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.

Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.

15 Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.

Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.

16 Den vise ængstes og skyr det onde, Taaben buser sorgløs paa.

Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.

17 Den hidsige bærer sig taabeligt ad, man hader rænkefuld Mand.

[Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.

18 De tankeløse giver Daarskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.

Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.

19 Onde maa bukke for gode, gudløse staa ved retfærdiges Døre.

Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.

20 Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.

Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.

21 Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.

Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.

22 De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Naade og Trofasthed.

Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.

23 Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.

Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.

24 De vises Krone er Kløgt, Taabers Krans er Daarskab.

Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.

25 Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.

Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.

26 Den stærkes Tillid er HERRENS Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.

W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.

27 HERRENS Frygt er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.

Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

28 At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist paa Folk er Fyrstens Fald.

Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.

29 Den sindige er rig paa Indsigt, den heftige driver det vidt i Daarskab.

Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.

30 Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.

Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.

31 At kue den ringe er Haan mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.

Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.

32 Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.

Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.

33 Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Taabers Indre kendes den ikke.

Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.

34 Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.

Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.

35 En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.

Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.