Ordsprogene 12
1 At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 Ingen staar fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en daarlig er som Edder i hans Ben.
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 Gudløses Ord er paa Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 Gudløse styrtes og er ikke mer, retfærdiges Hus staar fast.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Hellere overses, naar man holder Træl, end optræde stort, naar man mangler Brød.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod holder Stand.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske faar, som hans Hænder har øvet.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 Daarens Færd behager ham selv, den vise hører paa Raad.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 En Daare giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 Sanddru Læbe bestaar for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 Den retfærdige times der intet ondt, gudløse oplever Vanheld paa Vanheld.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbehag.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 Den kloge dølger sin Kundskab, Taabers Hjerte udraaber Daarskab.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 De flittiges Haand skal raade, den lade tvinges til Hoveriarbejde.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods faar den flittige tildelt.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 Paa Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.
