Ordsprogene 12
1 At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.
Ko te tangata e aroha ana ki te kupu ako e aroha ana ki te matauranga; na, ko te tangata e kore e pai kia riria tona he, he poauau tera.
2 Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.
Ko te tangata pai ka whiwhi ki ta Ihowa whakapai; otiia ka whakahengia e ia te tangata ngarahu kino.
3 Ingen staar fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.
E kore ta te tangata e u i te kino: na, ko te pakiaka o te hunga tika, e kore tera e whakakorikoria.
4 En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en daarlig er som Edder i hans Ben.
He wahine e u ana tona pai, hei karauna tera ki tana tane; tena ko te wahine i whakama ai ia, hei pirau tera i roto i ona wheua.
5 Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.
Ko nga whakaaro o te hunga tika he tika: ko nga whakaaro ia o te hunga kino he tinihanga.
6 Gudløses Ord er paa Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.
Ko nga kupu a te hunga kino e mea ana kia tauwhanga i te toto: ma te mangai ia o te hunga tika ratou ka ora ai.
7 Gudløse styrtes og er ikke mer, retfærdiges Hus staar fast.
Ka hurihia iho te hunga kino, a kore iho; ko te whare ia o te hunga tika ka tu tonu.
8 For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.
Ka rite ki tona ngarahu te whakamoemiti mo te tangata; ko te ngakau parori ki ia ka whakahaweatia.
9 Hellere overses, naar man holder Træl, end optræde stort, naar man mangler Brød.
Ko te tangata e whakahaweatia ana, he pononga nei tana, pai ake ia i te tangata e whakanui ana i a ia ano, a kahore ana kai.
10 Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.
Ko te tangata tika e whakaaro ana ia ki te ora o tana kararehe; he nanakia ia nga mahi atawhai a te hunga kino.
11 Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.
Ko te tangata e mahi ana i tona oneone ka makona ia i te taro; tena ko te tangata e whai ana i te hunga tekateka noa, kahore ona ngakau mahara.
12 De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod holder Stand.
Ko ta te tangata kino e minamina ai ko te kupenga a te hunga kino; e whai hua ana ia te pakiaka o te hunga tika.
13 I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.
Ka mau te tangata kino i te pokanga ketanga o ona ngutu; ka puta mai ia te tangata tika i roto i te raru.
14 Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske faar, som hans Hænder har øvet.
Ma nga hua o tona mangai ka makona ai te tangata i te pai; ka riro mai ano i te tangata nga utu o ta ona ringa.
15 Daarens Færd behager ham selv, den vise hører paa Raad.
He tika tonu ki ona kanohi ake te ara o te kuware: e whakarongo ana ia te tangata whakaaro nui ki te kupu whakatupato.
16 En Daare giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.
Ko te kuware, e mohiotia wawetia ana tona riri: e hipokina ana ia te whakama e te tangata ngarahu tupato.
17 Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.
Ko ta te tangata korero pono he whakapuaki i te tika; ko ta te kaiwhakaatu teka ia he tinihanga.
18 Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.
He tangata ano ko ana korero maka noa, me te mea ko nga werohanga a te hoari; he rongoa ia te arero o te hunga whakaaro nui.
19 Sanddru Læbe bestaar for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.
Ka u tonu te ngutu pono a ake ake; mo naianei kau ia te arero teka.
20 De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.
He tinihanga kei roto i te ngakau o nga kaitito i te kino; he koa ia to nga kaiwhakatakoto korero e mau ai te rongo.
21 Den retfærdige times der intet ondt, gudløse oplever Vanheld paa Vanheld.
E kore tetahi kino e pa ki te tangata tika; engari te hunga kino ka ki i te kino.
22 Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbehag.
He mea whakarihariha ki a Ihowa nga ngutu teka; ko tana e ahuareka ai ko nga kaimahi i te pono.
23 Den kloge dølger sin Kundskab, Taabers Hjerte udraaber Daarskab.
Hipoki ai te tangata tupato i te matauranga: e karanga nui ana ia te ngakau o nga kuware i te kuwaretanga.
24 De flittiges Haand skal raade, den lade tvinges til Hoveriarbejde.
Mo te ringa o nga uaua te kingitanga; hei homai takoha ia te mangere.
25 Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.
Ma te pouri i roto i te ngakau o te tangata e piko ai ia: ma te kupu pai ia ka marama ai.
26 Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.
Hira ake te tangata tika i tona hoa; te hunga kino ia ka whakapohehetia e to ratou ara ano.
27 Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods faar den flittige tildelt.
Kahore te tangata mangere e tunu i tana mea i hopu ai: ma te tangata uaua ia te taonga utu nui a nga tangata.
28 Paa Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.
He ora kei te ara o te tika; kahore hoki he mate i tona ara.
