< Ordsprogene 12 >

1 At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.
Bisan kinsa nga mahagugma sa pagsaway mahagugma sa kahibalo; Apan kadtong magadumot sa pagbadlong mananapon man.
2 Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.
Ang usa ka maayong tawo makabaton ug kalooy kang Jehova; Apan ang usa ka tawo nga dautan ug mga lalang iyang pagasilotan.
3 Ingen staar fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.
Ang usa ka tawo dili malig-on pinaagi sa kadautan; Apan ang gamut sa matarung dili matarug.
4 En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en daarlig er som Edder i hans Ben.
Ang usa ka babaye nga may katakus maoy purong-purong sa iyang bana; Apan kadtong nagahimo ug pagpakaulaw maingon sa pagkamadunoton sa iyang mga bukog.
5 Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.
Ang mga hunahuna sa matarung lonlon mga matarung; Apan ang tambag sa dautan lonlon mga limbong.
6 Gudløses Ord er paa Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.
Ang mga pulong sa dautan maoy mga pagbanhig alang sa dugo; Apan ang baba sa matul-id magaluwas kanila.
7 Gudløse styrtes og er ikke mer, retfærdiges Hus staar fast.
Ang tawong dautan ginapukan, ug mangahanaw; Apan ang balay sa matarung molungtad.
8 For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.
Ang usa ka tawo pagadayegon sumala sa iyang kaalam; Apan kadtong may kasingkasing nga masukihon pagatamayon.
9 Hellere overses, naar man holder Træl, end optræde stort, naar man mangler Brød.
Maayo pa kadtong gimahal ug diyutay, ug may usa ka sulogoon, Kay niadtong nagapasidungog sa iyang kaugalingon, ug nakulangan sa makaon.
10 Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.
Ang usa ka tawo nga matarung nagamahal sa kinabuhi sa iyang mananap; Apan ang malomong mga kalooy sa tawong dautan mao ang kabangis.
11 Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.
Kadtong nagauma sa iyang yuta makabaton ug daghang makaon; Apan kadtong nagasunod sa mga tawo nga walay hinungdan walay salabutan.
12 De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod holder Stand.
Ang dautan nagatinguha sa pukot sa dautan nga mga tawo; Apan ang gamut sa matarung magahatag ug bunga.
13 I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.
Sa pagkamalapason sa mga ngabil maoy usa ka lit-ag sa dautang tawo; Apan ang matarung mahigawas gikan sa kasamok.
14 Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske faar, som hans Hænder har øvet.
Ang usa ka tawo mabusog sa maayo tungod sa bunga sa iyang baba; Ug ang mga buhat sa mga kamot sa usa ka tawo igahatag kaniya.
15 Daarens Færd behager ham selv, den vise hører paa Raad.
Ang dalan sa usa ka buang matarung man sa iyang kaugalingong mga mata; Apan kadtong manggialamon nagapamati ug tambag.
16 En Daare giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.
Ang kasuko sa usa ka buang mahibaloan dayon sa dayag; Apan ang usa ka mabinantayong tawo nagabaton ug kaulaw.
17 Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.
Kadtong nagapamulong sa kamatuoran nagapakita ug pagkamatarung; Apan ang usa ka bakakon nga saksi nagapakita ug limbong.
18 Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.
Adunay magapamulong sa hinanali sama sa mga paglagbas sa usa ka espada; Apan ang dila sa manggialamon makaayo.
19 Sanddru Læbe bestaar for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.
Ang ngabil sa kamatuoran pagalig-onon sa walay katapusan; Apan ang usa ka bakakong dila umalagi lamang.
20 De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.
Ang paglimbong maoy anaa sa kasingkasing kanila nga nagamugna ug dautan; Apan sa mga magtatambag sa pakigdait mao ang kalipay.
21 Den retfærdige times der intet ondt, gudløse oplever Vanheld paa Vanheld.
Walay kadaut nga mahitabo sa tawong matarung; Apan ang dautan pagapun-on sa q2 kadautan.
22 Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbehag.
Ang bakakon nga mga ngabil du lumtanan kang Jehova; Apan kadtong nagabuhat sa kamatuoran maoy iyang kalipay.
23 Den kloge dølger sin Kundskab, Taabers Hjerte udraaber Daarskab.
Ang usa ka tawong buotan nagabaton ug kahibalo; Apan ang kasingkasing sa mga buang nagabutyag sa kabuangan.
24 De flittiges Haand skal raade, den lade tvinges til Hoveriarbejde.
Ang kamot sa makugihon magadala ug pagbulot-an; Apan ang tapulan igabutang sa usa ka mabug-at nga bulohaton.
25 Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.
Ang kaguol nga anaa sa kasingkasing sa usa ka tawo maoy makapatikuko kaniya; Apan ang usa ka maayong pulong makapahimo niini nga malipayon.
26 Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.
Ang matarung maoy usa ka magtutultol sa iyang silingan; Apan ang dalan sa dautan maoy makapasalaag kanila.
27 Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods faar den flittige tildelt.
Ang tawong tapulan dili makaasal sa iyang inayaman; Apan ang bililhong manggad sa mga tawo mao ang pagkamakugihon.
28 Paa Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.
Diha sa dalan sa pagkamatarung mao ang kinabuhi; Ug diha sa alagianan niana walay kamatayon.

< Ordsprogene 12 >