< Ordsprogene 11 >

1 Falske Vægtskaale er HERREN en Gru, fuldvægtigt Lod er efter hans Sind.
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 Ej hjælper Rigdom paa Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attraa.
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 Ved Døden brister den gudløses Haab, Daarers Forventning brister.
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 Mand uden Vid ser ned paa sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den paalidelige skjuler Sagen.
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 Uden Styre staar et Folk for Fald, vel staar det til, hvor mange giver Raad.
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 Den gaar det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Haandslag.
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade maa savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er haard ved sit eget Kød.
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd saar, faar virkelig Løn.
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 Visselig undgaar den onde ej Straf, de retfærdiges Æt gaar fri.
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 Hvo der stoler paa sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 Den, der øder sit Hus, høster Vind, Daare bliver Vismands Træl.
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!

< Ordsprogene 11 >