< Ordsprogene 11 >

1 Falske Vægtskaale er HERREN en Gru, fuldvægtigt Lod er efter hans Sind.
Thil adihlouva kite hi Yahweh Pakai in athet ahin, dihta a akilep-toa akite teng Yahweh Pakai ding in kipa aum-jie.
2 Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
Kiletsahnan ahin phah teng, muda nan ahin lhut paijin, milung neng ho ding in vang chihna aum jing e.
3 Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
Mikitah ho kamkeh loubeh a aum jiu hi, amasang-diuva lamhil a pang ahin, jou le nal'a thuseija lungthim dihlou hin, ajona leh manthahna aso-sah jitauvin ahi.
4 Ej hjælper Rigdom paa Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
Elohim Pathen lunghan niteng, nei le gou iman apang pon, dihna kiti hi thina dinmun a jong hoidohna a pang ahi.
5 Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
Chamdel a um mikitah chu alampi a-jang in, mikitahlou vang chu aphatlouna in alhup denji ahi.
6 Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attraa.
Mikitah te chu adihna in ahuhdoh jin, jou le nal a thuseina vang chun soh-a apanlo sah ahibouve.
7 Ved Døden brister den gudløses Haab, Daarers Forventning brister.
Miphalou chu athiteng akinepna jong pannabei ahin, Elohim Pathen sumilte dinga kinepna jong pannabei ahi.
8 Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
Mikitah chu gim le hesohna kon in akihuhdoh jin, miphalou vang chu gim le hesohna'a alhalut jitai.
9 Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
Elohim Pathen sumil mi chun aheng akom manthana ding jeng asei jin, hinlah hetkhen na thahat nei jeh in mikitah te huhdoh in aum-jin ahi.
10 Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
Mikitah hon aphalam amano teng, khopi sunga mihemte akipah un, mikitah lou ho chunga manthahna alhun teng, mi akipah jin ahi.
11 Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
Mikitah ho chunga phattheina jal in, khopi sung mite dopsang in aum un, hinlah mikitah lou ho thumot sei jeh'in khopi amangthah bep jin ahi.
12 Mand uden Vid ser ned paa sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
Aheng akom hebol lou-pa chu milungthim bei ahin, thil hetkhenna neipa vang chu thipbeh chan aum jin ahi.
13 Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den paalidelige skjuler Sagen.
Muntinna thu seilepa chun thuguh jeng jong aseidoh jin, hinlah tahsan theitah mi vang chun thuguh kiti a-im jon ahi.
14 Uden Styre staar et Folk for Fald, vel staar det til, hvor mange giver Raad.
Kilamhilna aum louteng mipi kipal tei ding, guhthim cha kithuhilna achun bitna aum teijin ahi.
15 Den gaar det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Haandslag.
Hetlou miho batsah na dia athil tung chun atohga amu tei ding, thil tun ding deiloupa vang chu hoidoh tei ding ahi.
16 Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade maa savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
Mi ngailuthem numei chu jana chang tei ding, gitlouna vang chun noisena dimset akimu ding ahi.
17 Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er haard ved sit eget Kød.
Mi ngailuthem chun phatchomna atoh doh ahin, mi kilose vang chun maha akilam doh-ji ahi.
18 Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd saar, faar virkelig Løn.
Miphalou in jou le nal in tohman amujin, mikitah vang chun muchi pha atun aga alou jitan ahi.
19 At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
Thildih tuhchah a ngailu chun hinna anei tei ding, aphalou lam jenga chepa chu thi tei ding ahi.
20 De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
Alungthim a thildih lou puho Yahweh Pakai in athet in, achena lam lam'a chamdel'a umte chunga Yahweh Pakai akipah jing in ahi.
21 Visselig undgaar den onde ej Straf, de retfærdiges Æt gaar fri.
Hechen soh keijun, mi koihile engsetna nei chun talen amat ding, mikitah te vang huhdoh-a um tei diu ahi.
22 Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
Limgeh a um lou numei kitihi vohpi nahko sunga sana chao kiba bep kheh ahi.
23 Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
Mikitah ho dei le ngai chu, apha cha cha jeng ahin, mikitah lou ho kinepna vang chu lungsatna jeng ahibouve.
24 En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
Itcha louhel'a hongphal mi chu ahao cheh cheh jin, mihem koi hileh apeh ding kisan nunglah achu lhasam cheh cheh ding ahi.
25 Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
Mi hongphal chun anei be cheh cheh ding, mi dang dinga twi chap chan chu ama chunga jong kichap ding ahi.
26 Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
Chang hom-lou a koitup chah khehpa chu mipi sapset chang ding, hinlah kiphal tah'a chang homdohpa chunga vang phattheina lhung ding ahi.
27 Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
Giltah'a thilpha ngaito pan, lungkimna aneiyin, thilpha lou jong chu aphaloupa chunga aga chu-jitan ahi.
28 Hvo der stoler paa sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
Nei le gou'a kisongpa chu ahomkeuva um tei ding, mikitah te vang thingna banga nou jing diu ahi.
29 Den, der øder sit Hus, høster Vind, Daare bliver Vismands Træl.
Mi koi hileh a-insung vai hom tup lou chu huija leng le tobang bep ahin, chule mingol chun miching ho jenlea pang tei ding ahi.
30 Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
Mikitah natoh chu hinna thingphung ga tobang asoh jin, pannabeija kichih sahna hin hinkho manthahna alhut jin ahi.
31 En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
Leiset'a mikitah jeng bon akile thuh theileh, miphalou chunga ichan geija lhung ding hitam chule achonsete chunga ichan gei lhung ding hitam!

< Ordsprogene 11 >