< Ordsprogene 1 >

1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
2 Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
3 tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
5 den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
6 de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
7 HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
8 Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
9 thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
10 Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
11 Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
12 Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol h7585)
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
13 Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
14 Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
15 — min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
16 thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
17 Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
18 de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19 Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
20 Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
21 oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22 Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
23 Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
24 Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
25 men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
26 derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
27 naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
28 Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
29 fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
30 mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
31 Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
32 thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
33 men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.

< Ordsprogene 1 >