< Ordsprogene 1 >

1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل۱
2 Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
به جهت دانستن حکمت و عدل، و برای فهمیدن کلمات فطانت.۲
3 tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
به جهت اکتساب ادب معرفت آمیز، و عدالت و انصاف و استقامت.۳
4 de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
تاساده دلان را زیرکی بخشد، و جوانان را معرفت وتمیز.۴
5 den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید. ومرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید.۵
6 de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
تا امثال وکنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و غوامض ایشان را.۶
7 HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
ترس یهوه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند.۷
8 Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
‌ای پسر من تادیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما.۸
9 thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن توخواهد بود.۹
10 Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
‌ای پسر من اگر گناهکاران تو رافریفته سازند، قبول منما.۱۰
11 Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
اگر گویند: «همراه مابیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بی‌گناهان بی‌جهت پنهان شویم،۱۱
12 Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol h7585)
مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانندآنانی که به گور فرو می‌روند. (Sheol h7585)۱۲
13 Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود. و خانه های خود را ازغنیمت مملو خواهیم ساخت.۱۳
14 Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
قرعه خود رادر میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهدبود.»۱۴
15 — min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
‌ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خودرا از طریقهای ایشان باز دار۱۵
16 thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می‌دود و به جهت ریختن خون می‌شتابد.۱۶
17 Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
به تحقیق، گستردن دام در نظرهر بالداری بی‌فایده است.۱۷
18 de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می‌سازند، و برای جان خویش پنهان می‌شوند.۱۸
19 Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
همچنین است راههای هر کس که طماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک می‌سازد.۱۹
20 Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند می‌کند.۲۰
21 oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
در سرچهارراهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهربه سخنان خود متکلم می‌شود۲۱
22 Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟۲۲
23 Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
به‌سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.۲۳
24 Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد.۲۴
25 men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید.۲۵
26 derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود.۲۶
27 naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید.۲۷
28 Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت.۲۸
29 fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند،۲۹
30 mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند،۳۰
31 Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد.۳۱
32 thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.۳۲
33 men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
اما هر‌که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهدبود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.»۳۳

< Ordsprogene 1 >