Mikas 6
1 Hør, hvad HERREN taler: Kom, fremfør din Trætte for Bjergene, lad Højene høre din Røst!
Pǝrwǝrdigarning nemǝ dǝwatⱪinini ⱨazir anglanglar: — «Ornungdin tur, taƣlar aldida dǝwayingni bayan ⱪil, Egizliklǝrgǝ awazingni anglatⱪin».
2 I Bjerge, hør HERRENS Trætte, lyt til, I Jordens Grundvolde! Thi HERREN har Trætte med sit Folk, med Israel gaar han i Rette:
«I taƣlar, Wǝ silǝr, yǝr-zeminning ɵzgǝrmǝs ulliri, Pǝrwǝrdigarning dǝwasini anglanglar; Qünki Pǝrwǝrdigarning Ɵz hǝlⱪi bilǝn bir dǝwasi bar, U Israil bilǝn munazilixip ǝyibini kɵrsǝtmǝkqi;
3 Hvad har jeg gjort dig, mit Folk, med hvad har jeg plaget dig? Svar!
I hǝlⱪim, Mǝn sanga zadi nemǝ ⱪildim? Seni nemǝ ixta bizar ⱪiliptimǝn? Mening hataliⱪim toƣruluⱪ guwaⱨliⱪ berixkin!
4 Jeg førte dig jo op fra Ægypten og udløste dig af Trællehuset, og jeg sendte for dit Ansigt Moses, Aron og Mirjam.
Qünki Mǝn seni Misir zeminidin elip qiⱪardim, Seni ⱪulluⱪ makanidin ⱨɵrlükkǝ ⱪutⱪuzdum; Aldingda yetǝklǝxkǝ Musa, Ⱨarun wǝ Mǝryǝmlǝrni ǝwǝttim.
5 Mit Folk, kom i Hu, hvad Kong Balak af Moab havde i Sinde, og hvad Bileam, Beors Søn, svarede ham, fra Sjittim til Gilgal, for at du kan kende HERRENS Retfærdsgerninger.
I hǝlⱪim, Pǝrwǝrdigarning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪlirini bilip yetixinglar üqün, Moab padixaⱨi Balakning ⱪandaⱪ niyitining barliⱪini, Beorning oƣli Balaamning uningƣa ⱪandaⱪ jawab bǝrgǝnlikini, Xittimdin Gilgalƣiqǝ nemǝ ixlar bolƣanliⱪini ⱨazir esinglarƣa kǝltürünglar.
6 »Med hvad skal jeg møde HERREN, bøje mig for Højhedens Gud? Skal jeg møde ham med Brændofre, møde med aargamle Kalve?
— Mǝn ǝmdi nemini kɵtürüp Pǝrwǝrdigar aldiƣa kelimǝn? Nemǝm bilǝn Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqi Hudaning aldida egilimǝn? Uning aldiƣa kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlarni, Bir yilliⱪ mozaylarni elip kelǝmdim?
7 Har HERREN Behag i Tusinder af Vædre, Titusinder af Oliestrømme? Skal jeg give min førstefødte for min Synd, mit Livs Frugt som Bod for min Sjæl?«
Pǝrwǝrdigar mingliƣan ⱪoqⱪarlardin, Tümǝnligǝn zǝytun meyi dǝryaliridin ⱨuzur alamdu? Itaǝtsizlikim üqün tunji balamni, Tenimning puxtini jenimning gunaⱨiƣa atamdimǝn!?
8 Det er sagt dig, o Menneske, hvad der er godt, og hvad HERREN kræver af dig: hvad andet end at øve Ret, gerne vise Kærlighed og vandre ydmygt med din Gud.
I insan, U sanga nemǝ ixning yahxi ikǝnlikini kɵrsǝtti, Bǝrⱨǝⱪ, Pǝrwǝrdigar sǝndin nemǝ tǝlǝp ⱪilƣanliⱪini kɵrsǝtti — Adalǝtni yürgüzüx, Meⱨribanliⱪni sɵyüx, Sening Hudaying bilǝn billǝ kǝmtǝrlik bilǝn mengixtin baxⱪa yǝnǝ nemǝ ixing bolsun?
9 Hør, HERREN raaber til Byen (at frygte dit Navn er Visdom): Hør, Stamme og Byens Menighed!
Pǝrwǝrdigarning awazi xǝⱨǝrgǝ hitab ⱪilip qaⱪiridu; (Pǝm-danaliⱪ bolsa namingƣa ⱨɵrmǝt bilǝn ⱪaraydu!) Əmdi ⱨɵküm paliⱪini wǝ uni Bekitkinini anglanglar: —
10 Skal jeg taale Skattene i den gudløses Hus og den magre, forbandede Efa,
Rǝzil adǝmning ɵyidǝ rǝzilliktin alƣan bayliⱪlar yǝnǝ barmidu? Kǝm ɵlqǝydiƣan yirginqlik ɵlqǝm yǝnǝ barmidu?
11 tilgive Gudløsheds Vægt og Pungen med falske Lodder?
Biadil taraza bilǝn, Bir halta sahta taraza taxliri bilǝn pak bolalamdim?
12 Dens Rigmænd er fulde af Vold, dens Borgeres Tale er Løgn, og Tungen er falsk i deres Mund.
Qünki xǝⱨǝrning bayliri zorawanliⱪ bilǝn tolƣan, Uning aⱨalisi yalƣan gǝp ⱪilidu, Ularning aƣzidiki tili aldamqidur.
13 Derfor tog jeg til at slaa dig, ødelægge dig for dine Synder.
Xunga Mǝn seni urup kesǝl ⱪilimǝn, Gunaⱨliring tüpǝylidin seni harabǝ ⱪilimǝn.
14 Du skal spise, men ikke mættes, lige tomt skal dit Indre være; hvad du hengemmer, skal du ej bjærge, og hvad du bjærger, giver jeg Sværdet;
Yǝysǝn, biraⱪ toyunmaysǝn, Otturangda aq-boxluⱪ ⱪalidu, Sǝn mülküngni elip yɵtkimǝkqi bolisǝn, Biraⱪ saⱪliyalmaysǝn; Saⱪlap ⱪaldurƣining bolsimu, uni ⱪiliqⱪa tapxurimǝn.
15 du skal saa, men ikke høste, perse Oliven, men ikke salve dig, perse Most, men ej drikke Vin.
Teriysǝn, biraⱪ ⱨosul almaysǝn; Zǝytunlarni qǝylǝysǝn, biraⱪ ɵzüngni meyini sürtüp mǝsiⱨ ⱪilalmaysǝn, Yengi xarabni qǝylǝp qiⱪirisǝn, Biraⱪ xarab iqǝlmǝysǝn.
16 Du fulgte Omris Skikke, al Akabs Huses Færd; I vandrede efter deres Raad, saa jeg maa gøre dig til Ørk og Byens Borgere til Spot; Folkenes Haan skal I bære.
Qünki «Omrining bǝlgilimiliri»ni, «Aⱨabning jǝmǝtidikilǝr ⱪilƣanliri»ni tutisǝn; Sǝn ularning nǝsiⱨǝtliridǝ mangisǝn, Xuning bilǝn Mǝn seni harabǝ, Sǝndǝ turuwatⱪanlarning ⱨǝmmisi isⱪirtix obyekti ⱪilimǝn; Sǝn hǝlⱪimdiki xǝrmǝndiqilikni kɵtürisǝn.
