Matthæus 6
1 Vogter eder, at I ikke øve eders Retfærdighed for Menneskene for at beskues af dem: ellers have I ikke Løn hos eders Fader, som er i Himlene.
సావధానా భవత, మనుజాన్ దర్శయితుం తేషాం గోచరే ధర్మ్మకర్మ్మ మా కురుత, తథా కృతే యుష్మాకం స్వర్గస్థపితుః సకాశాత్ కిఞ్చన ఫలం న ప్రాప్స్యథ|
2 Derfor, naar du giver Almisse, maa du ikke lade blæse i Basun foran dig, som Hyklerne gøre i Synagogerne og paa Gaderne, for at de kunne blive ærede af Menneskene; sandelig, siger jeg eder, de have allerede faaet deres Løn.
త్వం యదా దదాసి తదా కపటినో జనా యథా మనుజేభ్యః ప్రశంసాం ప్రాప్తుం భజనభవనే రాజమార్గే చ తూరీం వాదయన్తి, తథా మా కురి, అహం తుభ్యం యథార్థం కథయామి, తే స్వకాయం ఫలమ్ అలభన్త|
3 Men naar du giver Almisse, da lad din venstre Haand ikke vide, hvad din højre gør,
కిన్తు త్వం యదా దదాసి, తదా నిజదక్షిణకరో యత్ కరోతి, తద్ వామకరం మా జ్ఞాపయ|
4 for at din Almisse kan være i Løndom, og din Fader, som ser i Løndom, skal betale dig.
తేన తవ దానం గుప్తం భవిష్యతి యస్తు తవ పితా గుప్తదర్శీ, స ప్రకాశ్య తుభ్యం ఫలం దాస్యతి|
5 Og naar I bede, skulle I ikke være som Hyklerne; thi de staa gerne i Synagogerne og paa Gadehjørnerne og bede, for at de kunne vise sig for Menneskene; sandelig, siger jeg eder, de have allerede faaet deres Løn.
అపరం యదా ప్రార్థయసే, తదా కపటినఇవ మా కురు, యస్మాత్ తే భజనభవనే రాజమార్గస్య కోణే తిష్ఠన్తో లోకాన్ దర్శయన్తః ప్రార్థయితుం ప్రీయన్తే; అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, తే స్వకీయఫలం ప్రాప్నువన్|
6 Men du, naar du beder, da gaa ind i dit Kammer, og luk din Dør, og bed til din Fader, som er i Løndom, og din Fader, som ser i Løndom, skal betale dig.
తస్మాత్ ప్రార్థనాకాలే అన్తరాగారం ప్రవిశ్య ద్వారం రుద్వ్వా గుప్తం పశ్యతస్తవ పితుః సమీపే ప్రార్థయస్వ; తేన తవ యః పితా గుప్తదర్శీ, స ప్రకాశ్య తుభ్యం ఫలం దాస్యతి
7 Men naar I bede, maa I ikke bruge overflødige Ord som Hedningerne; thi de mene, at de skulle blive bønhørte for deres mange Ord.
అపరం ప్రార్థనాకాలే దేవపూజకాఇవ ముధా పునరుక్తిం మా కురు, యస్మాత్ తే బోధన్తే, బహువారం కథాయాం కథితాయాం తేషాం ప్రార్థనా గ్రాహిష్యతే|
8 Ligner derfor ikke dem; thi eders Fader ved, hvad I trænge til, førend I bede ham.
యూయం తేషామివ మా కురుత, యస్మాత్ యుష్మాకం యద్ యత్ ప్రయోజనం యాచనాతః ప్రాగేవ యుష్మాకం పితా తత్ జానాతి|
9 Derfor skulle I bede saaledes: Vor Fader, du, som er i Himlene! Helliget vorde dit Navn;
అతఏవ యూయమ ఈదృక్ ప్రార్థయధ్వం, హే అస్మాకం స్వర్గస్థపితః, తవ నామ పూజ్యం భవతు|
10 komme dit Rige; ske din Villie, som i Himmelen saaledes ogsaa paa Jorden;
తవ రాజత్వం భవతు; తవేచ్ఛా స్వర్గే యథా తథైవ మేదిన్యామపి సఫలా భవతు|
11 giv os i Dag vort daglige Brød;
అస్మాకం ప్రయోజనీయమ్ ఆహారమ్ అద్య దేహి|
12 og forlad os vor Skyld, som ogsaa vi forlade vore Skyldnere;
వయం యథా నిజాపరాధినః క్షమామహే, తథైవాస్మాకమ్ అపరాధాన్ క్షమస్వ|
13 og led os ikke i Fristelse; men fri os fra det onde; [thi dit er Riget og Magten og Æren i Evighed! Amen.]
అస్మాన్ పరీక్షాం మానయ, కిన్తు పాపాత్మనో రక్ష; రాజత్వం గౌరవం పరాక్రమః ఏతే సర్వ్వే సర్వ్వదా తవ; తథాస్తు|
14 Thi forlade I Menneskene deres Overtrædelser, vil eders himmelske Fader ogsaa forlade eder;
యది యూయమ్ అన్యేషామ్ అపరాధాన్ క్షమధ్వే తర్హి యుష్మాకం స్వర్గస్థపితాపి యుష్మాన్ క్షమిష్యతే;
15 men forlade I ikke Menneskene deres Overtrædelser, vil eders Fader ikke heller forlade eders Overtrædelser.
కిన్తు యది యూయమ్ అన్యేషామ్ అపరాధాన్ న క్షమధ్వే, తర్హి యుష్మాకం జనకోపి యుష్మాకమ్ అపరాధాన్ న క్షమిష్యతే|
16 Og naar I faste, da ser ikke bedrøvede ud som Hyklerne; thi de gøre deres Ansigter ukendelige, for at de kunne vise sig for Menneskene som fastende; sandelig, siger jeg eder, de have allerede faaet deres Løn.
అపరమ్ ఉపవాసకాలే కపటినో జనా మానుషాన్ ఉపవాసం జ్ఞాపయితుం స్వేషాం వదనాని మ్లానాని కుర్వ్వన్తి, యూయం తఇవ విషణవదనా మా భవత; అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి తే స్వకీయఫలమ్ అలభన్త|
17 Men du, naar du faster, da salv dit Hoved, og to dit Ansigt,
యదా త్వమ్ ఉపవససి, తదా యథా లోకైస్త్వం ఉపవాసీవ న దృశ్యసే, కిన్తు తవ యోఽగోచరః పితా తేనైవ దృశ్యసే, తత్కృతే నిజశిరసి తైలం మర్ద్దయ వదనఞ్చ ప్రక్షాలయ;
18 for at du ikke skal vise dig for Menneskene som fastende, men for din Fader, som er i Løndom; og din Fader, som ser i Løndom, skal betale dig.
తేన తవ యః పితా గుప్తదర్శీ స ప్రకాశ్య తుభ్యం ఫలం దాస్యతి|
19 Samler eder ikke Skatte paa Jorden, hvor Møl og Rust fortære, og hvor Tyve bryde ind og stjæle;
అపరం యత్ర స్థానే కీటాః కలఙ్కాశ్చ క్షయం నయన్తి, చౌరాశ్చ సన్ధిం కర్త్తయిత్వా చోరయితుం శక్నువన్తి, తాదృశ్యాం మేదిన్యాం స్వార్థం ధనం మా సంచినుత|
20 men samler eder Skatte i Himmelen, hvor hverken Møl eller Rust fortærer, og hvor Tyve ikke bryde ind og stjæle.
కిన్తు యత్ర స్థానే కీటాః కలఙ్కాశ్చ క్షయం న నయన్తి, చౌరాశ్చ సన్ధిం కర్త్తయిత్వా చోరయితుం న శక్నువన్తి, తాదృశే స్వర్గే ధనం సఞ్చినుత|
21 Thi hvor din Skat er, der vil ogsaa dit Hjerte være.
యస్మాత్ యత్ర స్థానే యుష్మాంక ధనం తత్రైవ ఖానే యుష్మాకం మనాంసి|
22 Øjet er Legemets Lys; derfor, dersom dit Øje er sundt, bliver hele dit Legeme lyst;
లోచనం దేహస్య ప్రదీపకం, తస్మాత్ యది తవ లోచనం ప్రసన్నం భవతి, తర్హి తవ కృత్స్నం వపు ర్దీప్తియుక్తం భవిష్యతి|
23 men dersom dit Øje er daarligt, bliver hele dit Legeme mørkt. Dersom nu det Lys, der er i dig, er Mørke, hvor stort bliver da ikke Mørket!
కిన్తు లోచనేఽప్రసన్నే తవ కృత్స్నం వపుః తమిస్రయుక్తం భవిష్యతి| అతఏవ యా దీప్తిస్త్వయి విద్యతే, సా యది తమిస్రయుక్తా భవతి, తర్హి తత్ తమిస్రం కియన్ మహత్|
24 Ingen kan tjene to Herrer; thi han maa enten hade den ene og elske den anden eller holde sig til den ene og ringeagte den anden. I kunne ikke tjene Gud og Mammon.
కోపి మనుజో ద్వౌ ప్రభూ సేవితుం న శక్నోతి, యస్మాద్ ఏకం సంమన్య తదన్యం న సమ్మన్యతే, యద్వా ఏకత్ర మనో నిధాయ తదన్యమ్ అవమన్యతే; తథా యూయమపీశ్వరం లక్ష్మీఞ్చేత్యుభే సేవితుం న శక్నుథ|
25 Derfor siger jeg eder: Bekymrer eder ikke for eders Liv, hvad I skulle spise, eller hvad I skulle drikke; ikke heller for eders Legeme, hvad I skulle iføre eder. Er ikke Livet mere end Maden, og Legemet mere end Klæderne?
అపరమ్ అహం యుష్మభ్యం తథ్యం కథయామి, కిం భక్షిష్యామః? కిం పాస్యామః? ఇతి ప్రాణధారణాయ మా చిన్తయత; కిం పరిధాస్యామః? ఇతి కాయరక్షణాయ న చిన్తయత; భక్ష్యాత్ ప్రాణా వసనాఞ్చ వపూంషి కిం శ్రేష్ఠాణి న హి?
26 Ser paa Himmelens Fugle; de saa ikke og høste ikke og sanke ikke i Lader, og eders himmelske Fader føder dem; ere I ikke meget mere værd end de?
విహాయసో విహఙ్గమాన్ విలోకయత; తై ర్నోప్యతే న కృత్యతే భాణ్డాగారే న సఞ్చీయతేఽపి; తథాపి యుష్మాకం స్వర్గస్థః పితా తేభ్య ఆహారం వితరతి|
27 Og hvem af eder kan ved at bekymre sig lægge een Alen til sin Vækst?
యూయం తేభ్యః కిం శ్రేష్ఠా న భవథ? యుష్మాకం కశ్చిత్ మనుజః చిన్తయన్ నిజాయుషః క్షణమపి వర్ద్ధయితుం శక్నోతి?
28 Og hvorfor bekymre I eder for Klæder? Betragter Lillierne paa Marken, hvorledes de vokse; de arbejde ikke og spinde ikke;
అపరం వసనాయ కుతశ్చిన్తయత? క్షేత్రోత్పన్నాని పుష్పాణి కథం వర్ద్ధన్తే తదాలోచయత| తాని తన్తూన్ నోత్పాదయన్తి కిమపి కార్య్యం న కుర్వ్వన్తి;
29 men jeg siger eder, at end ikke Salomon i al sin Herlighed var klædt som en af dem.
తథాప్యహం యుష్మాన్ వదామి, సులేమాన్ తాదృగ్ ఐశ్వర్య్యవానపి తత్పుష్పమివ విభూషితో నాసీత్|
30 Klæder da Gud saaledes det Græs paa Marken, som staar i Dag og i Morgen kastes i Ovnen, skulde han da ikke meget mere klæde eder, I lidettroende?
తస్మాత్ క్షద్య విద్యమానం శ్చః చుల్ల్యాం నిక్షేప్స్యతే తాదృశం యత్ క్షేత్రస్థితం కుసుమం తత్ యదీశ్చర ఇత్థం బిభూషయతి, తర్హి హే స్తోకప్రత్యయినో యుష్మాన్ కిం న పరిధాపయిష్యతి?
31 Derfor maa I ikke bekymre eder og sige: Hvad skulle vi spise? eller: Hvad skulle vi drikke? eller: Hvormed skulle vi klæde os?
తస్మాత్ అస్మాభిః కిమత్స్యతే? కిఞ్చ పాయిష్యతే? కిం వా పరిధాయిష్యతే, ఇతి న చిన్తయత|
32 — efter alt dette søge jo Hedningerne —. Thi eders himmelske Fader ved, at I have alle disse Ting nødig.
యస్మాత్ దేవార్చ్చకా అపీతి చేష్టన్తే; ఏతేషు ద్రవ్యేషు ప్రయోజనమస్తీతి యుష్మాకం స్వర్గస్థః పితా జానాతి|
33 Men søger først Guds Rige og hans Retfærdighed, saa skulle alle disse Ting gives eder i Tilgift.
అతఏవ ప్రథమత ఈశ్వరీయరాజ్యం ధర్మ్మఞ్చ చేష్టధ్వం, తత ఏతాని వస్తూని యుష్మభ్యం ప్రదాయిష్యన్తే|
34 Bekymrer eder derfor ikke for den Dag i Morgen; thi den Dag i Morgen skal bekymre sig for sig selv. Hver Dag har nok i sin Plage.
శ్వః కృతే మా చిన్తయత, శ్వఏవ స్వయం స్వముద్దిశ్య చిన్తయిష్యతి; అద్యతనీ యా చిన్తా సాద్యకృతే ప్రచురతరా|
