Matthæus 24
1 Og Jesus gik ud, bort fra Helligdommen, og hans Disciple kom til ham for at vise ham Helligdommens Bygninger.
అనన్తరం యీశు ర్యదా మన్దిరాద్ బహి ర్గచ్ఛతి, తదానీం శిష్యాస్తం మన్దిరనిర్మ్మాణం దర్శయితుమాగతాః|
2 Men han svarede og sagde til dem: „Se I ikke alt dette? Sandelig, siger jeg eder, her skal ikke lades Sten paa Sten, som jo skal nedbrydes.‟
తతో యీశుస్తానువాచ, యూయం కిమేతాని న పశ్యథ? యుష్మానహం సత్యం వదామి, ఏతన్నిచయనస్య పాషాణైకమప్యన్యపాషాణేపరి న స్థాస్యతి సర్వ్వాణి భూమిసాత్ కారిష్యన్తే|
3 Men da han sad paa Oliebjerget, kom hans Disciple til ham afsides og sagde: „Sig os, naar skal dette ske? Og hvad er Tegnet paa din Tilkommelse og Verdens Ende?‟ (aiōn g165)
అనన్తరం తస్మిన్ జైతునపర్వ్వతోపరి సముపవిష్టే శిష్యాస్తస్య సమీపమాగత్య గుప్తం పప్రచ్ఛుః, ఏతా ఘటనాః కదా భవిష్యన్తి? భవత ఆగమనస్య యుగాన్తస్య చ కిం లక్ష్మ? తదస్మాన్ వదతు| (aiōn g165)
4 Og Jesus svarede og sagde til dem: „Ser til, at ingen forfører eder!
తదానీం యీశుస్తానవోచత్, అవధద్వ్వం, కోపి యుష్మాన్ న భ్రమయేత్|
5 Thi mange skulle paa mit Navn komme og sige: Jeg er Kristus; og de skulle forføre mange.
బహవో మమ నామ గృహ్లన్త ఆగమిష్యన్తి, ఖ్రీష్టోఽహమేవేతి వాచం వదన్తో బహూన్ భ్రమయిష్యన్తి|
6 Men I skulle faa at høre om Krige og Krigsrygter. Ser til, lader eder ikke forskrække; thi det maa ske; men Enden er ikke endda.
యూయఞ్చ సంగ్రామస్య రణస్య చాడమ్బరం శ్రోష్యథ, అవధద్వ్వం తేన చఞ్చలా మా భవత, ఏతాన్యవశ్యం ఘటిష్యన్తే, కిన్తు తదా యుగాన్తో నహి|
7 Thi Folk skal rejse sig mod Folk, og Rige mod Rige, og der skal være Hungersnød og Jordskælv her og der.
అపరం దేశస్య విపక్షో దేశో రాజ్యస్య విపక్షో రాజ్యం భవిష్యతి, స్థానే స్థానే చ దుర్భిక్షం మహామారీ భూకమ్పశ్చ భవిష్యన్తి,
8 Men alt dette er Veernes Begyndelse.
ఏతాని దుఃఖోపక్రమాః|
9 Da skulle de overgive eder til Trængsel og slaa eder ihjel, og I skulle hades af alle Folkeslagene for mit Navns Skyld.
తదానీం లోకా దుఃఖం భోజయితుం యుష్మాన్ పరకరేషు సమర్పయిష్యన్తి హనిష్యన్తి చ, తథా మమ నామకారణాద్ యూయం సర్వ్వదేశీయమనుజానాం సమీపే ఘృణార్హా భవిష్యథ|
10 Og da skulle mange forarges og forraade hverandre og hade hverandre.
బహుషు విఘ్నం ప్రాప్తవత్సు పరస్పరమ్ ఋతీయాం కృతవత్సు చ ఏకోఽపరం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
11 Og mange falske Profeter skulle fremstaa og forføre mange.
తథా బహవో మృషాభవిష్యద్వాదిన ఉపస్థాయ బహూన్ భ్రమయిష్యన్తి|
12 Og fordi Lovløsheden bliver mangfoldig, vil Kærligheden blive kold hos de fleste.
దుష్కర్మ్మణాం బాహుల్యాఞ్చ బహూనాం ప్రేమ శీతలం భవిష్యతి|
13 Men den, som holder ud indtil Enden, han skal frelses.
కిన్తు యః కశ్చిత్ శేషం యావద్ ధైర్య్యమాశ్రయతే, సఏవ పరిత్రాయిష్యతే|
14 Og dette Rigets Evangelium skal prædikes i hele Verden til et Vidnesbyrd for alle Folkeslagene; og da skal Enden komme.
అపరం సర్వ్వదేశీయలోకాన్ ప్రతిమాక్షీ భవితుం రాజస్య శుభసమాచారః సర్వ్వజగతి ప్రచారిష్యతే, ఏతాదృశి సతి యుగాన్త ఉపస్థాస్యతి|
15 Naar I da se Ødelæggelsens Vederstyggelighed, hvorom der er talt ved Profeten Daniel, staa paa hellig Grund, (den, som læser det, han give Agt!)
అతో యత్ సర్వ్వనాశకృద్ఘృణార్హం వస్తు దానియేల్భవిష్యద్వదినా ప్రోక్తం తద్ యదా పుణ్యస్థానే స్థాపితం ద్రక్ష్యథ, (యః పఠతి, స బుధ్యతాం)
16 da skulle de, som ere i Judæa, fly ud paa Bjergene;
తదానీం యే యిహూదీయదేశే తిష్ఠన్తి, తే పర్వ్వతేషు పలాయన్తాం|
17 den, som er paa Taget, stige ikke ned for at hente, hvad der er i hans Hus;
యః కశ్చిద్ గృహపృష్ఠే తిష్ఠతి, స గృహాత్ కిమపి వస్త్వానేతుమ్ అధే నావరోహేత్|
18 og den, som er paa Marken, vende ikke tilbage for at hente sine Klæder!
యశ్చ క్షేత్రే తిష్ఠతి, సోపి వస్త్రమానేతుం పరావృత్య న యాయాత్|
19 Men ve de frugtsommelige og dem, som give Die, i de Dage!
తదానీం గర్భిణీస్తన్యపాయయిత్రీణాం దుర్గతి ర్భవిష్యతి|
20 Og beder om, at eders Flugt ikke skal ske om Vinteren, ej heller paa en Sabbat;
అతో యష్మాకం పలాయనం శీతకాలే విశ్రామవారే వా యన్న భవేత్, తదర్థం ప్రార్థయధ్వమ్|
21 thi der skal da være en Trængsel saa stor, som der ikke har været fra Verdens Begyndelse indtil nu og heller ikke skal komme.
ఆ జగదారమ్భాద్ ఏతత్కాలపర్య్యనన్తం యాదృశః కదాపి నాభవత్ న చ భవిష్యతి తాదృశో మహాక్లేశస్తదానీమ్ ఉపస్థాస్యతి|
22 Og dersom disse Dage ikke bleve afkortede, da blev intet Kød frelst; men for de udvalgtes Skyld skulle disse Dage afkortes.
తస్య క్లేశస్య సమయో యది హ్స్వో న క్రియేత, తర్హి కస్యాపి ప్రాణినో రక్షణం భవితుం న శక్నుయాత్, కిన్తు మనోనీతమనుజానాం కృతే స కాలో హ్స్వీకరిష్యతే|
23 Dersom nogen da siger til eder: Se, her er Kristus, eller der! da skulle I ikke tro det.
అపరఞ్చ పశ్యత, ఖ్రీష్టోఽత్ర విద్యతే, వా తత్ర విద్యతే, తదానీం యదీ కశ్చిద్ యుష్మాన ఇతి వాక్యం వదతి, తథాపి తత్ న ప్రతీత్|
24 Thi falske Krister og falske Profeter skulle fremstaa og gøre store Tegn og Undergerninger, saa at ogsaa de udvalgte skulde blive forførte, om det var muligt.
యతో భాక్తఖ్రీష్టా భాక్తభవిష్యద్వాదినశ్చ ఉపస్థాయ యాని మహన్తి లక్ష్మాణి చిత్రకర్మ్మాణి చ ప్రకాశయిష్యన్తి, తై ర్యది సమ్భవేత్ తర్హి మనోనీతమానవా అపి భ్రామిష్యన్తే|
25 Se, jeg har sagt eder det forud.
పశ్యత, ఘటనాతః పూర్వ్వం యుష్మాన్ వార్త్తామ్ అవాదిషమ్|
26 Derfor, om de sige til eder: Se, han er i Ørkenen, da gaar ikke derud; se, han er i Kamrene, da tror det ikke!
అతః పశ్యత, స ప్రాన్తరే విద్యత ఇతి వాక్యే కేనచిత్ కథితేపి బహి ర్మా గచ్ఛత, వా పశ్యత, సోన్తఃపురే విద్యతే, ఏతద్వాక్య ఉక్తేపి మా ప్రతీత|
27 Thi ligesom Lynet udgaar fra Østen og lyser indtil Vesten, saaledes skal Menneskesønnens Tilkommelse være.
యతో యథా విద్యుత్ పూర్వ్వదిశో నిర్గత్య పశ్చిమదిశం యావత్ ప్రకాశతే, తథా మానుషపుత్రస్యాప్యాగమనం భవిష్యతి|
28 Hvor Aadselet er, der ville Ørnene samle sig.
యత్ర శవస్తిష్ఠతి, తత్రేవ గృధ్రా మిలన్తి|
29 Men straks efter de Dages Trængsel skal Solen formørkes og Maanen ikke give sit Skin og Stjernerne falde ned fra Himmelen, og Himmelens Kræfter skulle rystes.
అపరం తస్య క్లేశసమయస్యావ్యవహితపరత్ర సూర్య్యస్య తేజో లోప్స్యతే, చన్ద్రమా జ్యోస్నాం న కరిష్యతి, నభసో నక్షత్రాణి పతిష్యన్తి, గగణీయా గ్రహాశ్చ విచలిష్యన్తి|
30 Og da skal Menneskesønnens Tegn vise sig paa Himmelen; og da skulle alle Jordens Stammer jamre sig, og de skulle se Menneskesønnen komme paa Himmelens Skyer med Kraft og megen Herlighed.
తదానీమ్ ఆకాశమధ్యే మనుజసుతస్య లక్ష్మ దర్శిష్యతే, తతో నిజపరాక్రమేణ మహాతేజసా చ మేఘారూఢం మనుజసుతం నభసాగచ్ఛన్తం విలోక్య పృథివ్యాః సర్వ్వవంశీయా విలపిష్యన్తి|
31 Og han skal udsende sine Engle med stærktlydende Basun, og de skulle samle hans udvalgte fra de fire Vinde, fra den ene Ende af Himmelen til den anden.
తదానీం స మహాశబ్దాయమానతూర్య్యా వాదకాన్ నిజదూతాన్ ప్రహేష్యతి, తే వ్యోమ్న ఏకసీమాతోఽపరసీమాం యావత్ చతుర్దిశస్తస్య మనోనీతజనాన్ ఆనీయ మేలయిష్యన్తి|
32 Men lærer Lignelsen af Figentræet: Naar dets Gren allerede er bleven blød, og Bladene skyde frem, da skønne I, at Sommeren er nær.
ఉడుమ్బరపాదపస్య దృష్టాన్తం శిక్షధ్వం; యదా తస్య నవీనాః శాఖా జాయన్తే, పల్లవాదిశ్చ నిర్గచ్ఛతి, తదా నిదాఘకాలః సవిధో భవతీతి యూయం జానీథ;
33 Saaledes skulle ogsaa I, naar I se alt dette, skønne, at han er nær for Døren.
తద్వద్ ఏతా ఘటనా దృష్ట్వా స సమయో ద్వార ఉపాస్థాద్ ఇతి జానీత|
34 Sandelig, siger jeg eder, denne Slægt skal ingenlunde forgaa, førend alle disse Ting ere skete.
యుష్మానహం తథ్యం వదామి, ఇదానీన్తనజనానాం గమనాత్ పూర్వ్వమేవ తాని సర్వ్వాణి ఘటిష్యన్తే|
35 Himmelen og Jorden skulle forgaa, men mine Ord skulle ingenlunde forgaa.
నభోమేదిన్యో ర్లుప్తయోరపి మమ వాక్ కదాపి న లోప్స్యతే|
36 Men om den Dag og Time ved ingen, end ikke Himmelens Engle, heller ikke Sønnen, men kun Faderen alene.
అపరం మమ తాతం వినా మానుషః స్వర్గస్థో దూతో వా కోపి తద్దినం తద్దణ్డఞ్చ న జ్ఞాపయతి|
37 Og ligesom Noas Dage vare, saaledes skal Menneskesønnens Tilkommelse være.
అపరం నోహే విద్యమానే యాదృశమభవత్ తాదృశం మనుజసుతస్యాగమనకాలేపి భవిష్యతి|
38 Thi ligesom de i Dagene før Syndfloden aade og drak, toge til Ægte og bortgiftede, indtil den Dag, da Noa gik ind i Arken,
ఫలతో జలాప్లావనాత్ పూర్వ్వం యద్దినం యావత్ నోహః పోతం నారోహత్, తావత్కాలం యథా మనుష్యా భోజనే పానే వివహనే వివాహనే చ ప్రవృత్తా ఆసన్;
39 og ikke agtede det, førend Syndfloden kom og tog dem alle bort, saaledes skal ogsaa Menneskesønnens Tilkommelse være.
అపరమ్ ఆప్లావితోయమాగత్య యావత్ సకలమనుజాన్ ప్లావయిత్వా నానయత్, తావత్ తే యథా న విదామాసుః, తథా మనుజసుతాగమనేపి భవిష్యతి|
40 Da skulle to Mænd være paa Marken; den ene tages med, og den anden lades tilbage.
తదా క్షేత్రస్థితయోర్ద్వయోరేకో ధారిష్యతే, అపరస్త్యాజిష్యతే|
41 To Kvinder skulle male paa Kværnen; den ene tages med, og den anden lades tilbage.
తథా పేషణ్యా పింషత్యోరుభయో ర్యోషితోరేకా ధారిష్యతేఽపరా త్యాజిష్యతే|
42 Vaager derfor, thi I vide ikke, paa hvilken Dag eders Herre kommer.
యుష్మాకం ప్రభుః కస్మిన్ దణ్డ ఆగమిష్యతి, తద్ యుష్మాభి ర్నావగమ్యతే, తస్మాత్ జాగ్రతః సన్తస్తిష్ఠత|
43 Men dette skulle I vide, at dersom Husbonden vidste, i hvilken Nattevagt Tyven vilde komme, da vaagede han og tillod ikke, at der skete Indbrud i hans Hus.
కుత్ర యామే స్తేన ఆగమిష్యతీతి చేద్ గృహస్థో జ్ఞాతుమ్ అశక్ష్యత్, తర్హి జాగరిత్వా తం సన్ధిం కర్త్తితుమ్ అవారయిష్యత్ తద్ జానీత|
44 Derfor vorder ogsaa I rede; thi Menneskesønnen kommer i den Time, som I ikke mene.
యుష్మాభిరవధీయతాం, యతో యుష్మాభి ర్యత్ర న బుధ్యతే, తత్రైవ దణ్డే మనుజసుత ఆయాస్యతి|
45 Hvem er saa den tro og forstandige Tjener, som hans Herre har sat over sit Tyende til at give dem deres Mad i rette Tid?
ప్రభు ర్నిజపరివారాన్ యథాకాలం భోజయితుం యం దాసమ్ అధ్యక్షీకృత్య స్థాపయతి, తాదృశో విశ్వాస్యో ధీమాన్ దాసః కః?
46 Salig er den Tjener, hvem hans Herre, naar han kommer, finder handlende saaledes.
ప్రభురాగత్య యం దాసం తథాచరన్తం వీక్షతే, సఏవ ధన్యః|
47 Sandelig siger jeg eder, han skal sætte ham over alt, hvad han ejer.
యుష్మానహం సత్యం వదామి, స తం నిజసర్వ్వస్వస్యాధిపం కరిష్యతి|
48 Men dersom den onde Tjener siger i sit Hjerte: Min Herre tøver,
కిన్తు ప్రభురాగన్తుం విలమ్బత ఇతి మనసి చిన్తయిత్వా యో దుష్టో దాసో
49 og saa begynder at slaa sine Medtjenere og spiser og drikker med Drankerne,
ఽపరదాసాన్ ప్రహర్త్తుం మత్తానాం సఙ్గే భోక్తుం పాతుఞ్చ ప్రవర్త్తతే,
50 da skal den Tjeners Herre komme paa den Dag, han ikke venter, og i den Time, han ikke ved,
స దాసో యదా నాపేక్షతే, యఞ్చ దణ్డం న జానాతి, తత్కాలఏవ తత్ప్రభురుపస్థాస్యతి|
51 og hugge ham sønder og give ham hans Lod sammen med Hyklerne; der skal der være Graad og Tænders Gnidsel.
తదా తం దణ్డయిత్వా యత్ర స్థానే రోదనం దన్తఘర్షణఞ్చాసాతే, తత్ర కపటిభిః సాకం తద్దశాం నిరూపయిష్యతి|
